เรื่องสั้นหักมุมหลอน ข้อความหลอนจากอนาคต

คุณเคยดูหนังเกี่ยวกับการเดินทางข้ามเวลารึเปล่า ที่การกระทำของเราในอดีตไม่ซิในปัจจุบันตอนนี้ จะสามารถเปลี่ยนสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ ซึ่งในหนังหลายๆ เรื่องก็ใช้วิธีการเล่าแบบต่างๆ ที่จะส่งผลกระทบต่างกันไปมา อย่างคนนั้นอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นมาหรือคนนี้จะไม่ได้คู่กับคนนั้นหรือคนนี้ควรจะตายไปแล้วแต่เราแก้ไขให้เขาไม่ตาย จนเกิดการเปลี่ยนแปลงของเวลา ที่เราก็ไม่รู้ว่าถ้าเกิดเราไปเปลี่ยนแปลงสิ่งเหล่านั้นจะส่งผลกระทบอะไรกับกระแสเวลา เพราะในภาพยนตร์บางเรื่องการเปลี่ยนแปลงเวลาเพียงแค่เหยียบผีเสื้อตายตัวเดียวในอดีต ก็สามารถเปลี่ยนแปลงเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดได้ เพราะผีเสื้อตัวนี้อาจจะเป็นผู้อยู่รอดที่จะนำยีนส์สายพันธุ์มนุษย์ให้เกิดขึ้น แต่ถ้ามันตายก่อนเวลาเพราะเราไปเปลี่ยนอดีตมนุษย์ก็จะไม่มีตัวตน ที่เราเรียกทฤษฎีนี้ว่าผีเสื้อกระพือปีกที่ในภาษาอังกฤษเรียกว่าบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟ็ค ยูกิเพื่อนสาวของชั้นกำลังอธิบายเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในกระแสเวลาถ้าเราไปเปลี่ยนแปลงอดีต เพียงแค่ชั้นสงสัยเรื่องของโดราเอม่อนที่ย้อนเวลามาหาโนบิตะเท่านั้น “แกเข้าใจที่ชั้นอธิบายไม๊อาสึกะ” ชั้นพยักหน้ารับคำแบบขอไปที และในระหว่างที่ชั้นกำลังจะหาทางหนีจากเรื่องน่าเบื่อนี้ก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา มันเป็นเบอร์ของคนที่ไม่รู้จักเพราะมีแค่เบอร์ ซึ่งตามปกติชั้นจะไม่รับสายจากเบอร์แปลกๆ แต่คราวนี้เป็นกรณีพิเศษ

“ฮาโหลอาสึกะพูดคะ” ชั้นรีบรับสายและทำท่าบอกยูกิว่าสายนี้ชั้นต้องคุยเพื่อจะได้เดินหนีออกมาจากตรงนั้น “นั่นวันที่เท่าไหร่เดือนปีอะไรครับ” เสียงผู้ชายถามชั้น จนเมื่อชั้นบอกวันเดือนปีไปทางนั้นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ขอบคุณพระเจ้าที่เป็นคุณ ไม่คิดเลยว่ามันจะได้ผล” เสียงผู้ชายเหมือนจะดีอกดีใจที่ชั้นรับสาย “คุณมีธุระอะไรรึเปล่าคะ” ชั้นทำท่าจะวางสายเพราะเสียงผู้ชายคนนี้ฟังดูไม่น่าไว้วางใจ แต่ทางนั้นเหมือนจะรู้ว่าชั้นจะวางสายจึงพยายามรั้งเอาไว้ “ผมมีเรื่องสำคัญจะบอก อีกราวๆ สิบนาทีต่อจากนี้จะมีโจรมาปล้นร้านทองในห้างที่คุณอยู่ ถ้าเป็นไปได้ก็ไปแจ้งตำรวจให้มาจับมันเพราะเพื่อนของคุณจะถูกยิงและจะมีคนตาย” ชั้นถอนหายใจก่อนจะกดวางสายทั้งที่ทางนั้นยังพูดไม่จบ ก่อนจะเดินมาหายูกิที่ยืนรออยู่

“ใครโทร” ไม่ทันที่ยูกิจะพูดจบเธอก็ถูกลูกหลงจากปืนที่คนชายคนหนึ่งที่กำลังปล้นร้านทองยิงมาโดนยูกิจนบาดเจ็บ ขณะที่หลายคนก็ถูกยิงตายตามที่สายโทรศัพท์นั้นบอก ชั้นที่เป็นห่วงยูกิจึงรีบตามไปที่โรงพยาบาลด้วย ก่อนที่โทรศัพท์จะดังขึ้นมาเป็นเบอร์เดิม “คุณช้าไปแต่ผมก็ผิดเองที่โทรมาหาคุณช้าไป พอดีผมต้องรีบคุยเพราะไม่มีเวลามาอธิบาย” เสียงผู้ชายทางนั้นเป็นเสียงหอบเหมือนเพิ่งวิ่งมา “ผมโทรมาจากอนาคตอีกราวๆ ยี่สิบปีข้างหน้า ผมใช้เครื่องโทรสารข้ามเวลาที่ทางรัฐบาลแอบสร้างขึ้น เพื่อโทรกลับมาในปีนี้เพื่อเปลี่ยนแปลงให้หลายๆ อย่างเป็นไปตามที่ทางนั้นต้องการ แต่ผมได้ขโมยมันมาก่อน” เสียงผู้ชายคนนั้นฟังดูรุกรี้รุกรน “เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆ นายจะบอกว่านายมาจากอนาคต หรือนายสามารถทำนายอนาคตได้เอาให้แน่ เพราะถ้านายโทรมาจากอนาคตนายก็แค่โทรไปก่อนจะเกิดเรื่องอีกครั้งก็ได้นี่นา จะโทรมาตอนนี้ทำไม” ชั้นถามกลับ “คุณไม่เข้าใจ ในยุคที่คุณอยู่มันคือจุดสิ้นสุดของเวลา หรือที่พวกนั้นเรียกว่าเส้นเวลาปัจจุบัน เราจะไม่สามารถโทรกลับไปหลังจากเวลาที่คุณอยู่ได้แล้ว นั่นก็หมายความว่าอะไรที่จะเกิดขึ้นต่อไปจากนี้มันจะกลับไปแก้ไขไม่ได้ ถ้าคุณไม่เชื่ออีกห้านาทีจากนี้จะมีเครื่องบินตกเที่ยวบินที่21457” พอพูดจบก็มีรายงานข่าวเครื่องบินตกจริงๆ จนชั้นเริ่มลังเลว่าสิ่งที่ชายคนนี้พูดคือความจริง

“แล้วนายต้องการอะไรทำไมถึงโทรมาหาชั้น ทำไมไม่โทรไปหาคนที่สามารถทำได้อย่างรัฐบาลไม่ก็ตำรวจอะไรแบบนั้น” ตอนนี้ทางชั้นกลายเป็นคนที่มีน้ำเสียงร้อนรน เพราะสองครั้งที่หมอนี่พูดมันคือความจริงแบบไม่น่าเป็นไปได้ ขณะที่เสียงผู้ชายทางนั้นเริ่มจึงจังและพูดดุใส่ชั้น “ไม่ได้ต้องเป็นคุณเท่านั้น ถ้าไม่ใช่คุณก็ไม่มีความหมาย ผมต้องการให้คุณไปฆ่าคนๆ นึงถ้าคุณไม่ทำจะเกิดผลร้ายแรงตามมา ระดับที่อาจจะทำให้เกิดสงครามขนาดย่อมๆ ในประเทศเลยทีเดียว” ชั้นมือสั่นเมื่อทางนั้นพูดขึ้นมา “นะนายจะให้ชั้นไปฆ่าคนบ้าไปแล้วชั้นเป็นแค่คนธรรมดาถ้าชั้นฆ่าคนก็โดนจับซิ อีกอย่างนายอาจจะโกหกชั้นก็ได้ว่าโทรมาจากอนาคต สมัยนี้อะไรๆ ก็เกิดขึ้นมาได้” ชั้นพูดเสียงสั่นทั้งที่ตัวเองก็กลัวแต่อีกใจก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“คุณฟังผมนะ ผู้ชายที่ผมจะให้คุณไปฆ่าหมอนี่มันคืออาชญากรที่ในอนาคตมันจะเป็นตัวจุดชนวนสงคราม จะมีคนตายมากมายเพราะหมอนี่เป็นคนเริ่ม แต่ถ้าคุณฆ่าหมอนั่นสงครามก็จะไม่เกิดขึ้น ทุกอย่างก็จะเป็นไปด้วยดี” เสียงผู้ชายทางนั้นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจนชั้นขนลุก “แล้วถ้าชั้นทำได้แล้วอนาคตจะเป็นยังไง” ชั้นถามต่อไปด้วยความสงสัย “ผมเองก็ไม่รู้ มันอาจจะถูกเปลี่ยนจนผมจำไม่ได้ว่าเคยโทรหาคุณก็ได้ แต่ที่ผมรู้แน่ๆ คือคนบริสุทธิ์ที่จะตายในสงครามก็คงไม่ตาย การฆ่าคนๆ เดียวแต่ช่วยคนได้หลายล้านชีวิตมันคือการช่วยโลกเอาไว้เลยนะ” ชั้นลังเลจนไม่รู้ว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อดี “แล้วชั้นจะทำได้หรอ แล้วคนๆ นั้นคือใครกัน” เมื่อชั้นตกลงใจรับทำ ชายคนนั้นก็บอกวิธีการต่างๆ ทั้งที่พักช่วงเวลาที่ชายคนนั้นจะไป รวมถึงวิธีฆ่าและการกำจัดศพ “ผมต้องวางแล้ว ตอนนี้ผมกำลังถูกตามล่าจากฝ่ายรัฐบาล ถ้าคุณทำสำเร็จคุณจะช่วยโลกอนาคตไว้ แต่คุณจะไม่ถูกจดจำหรือพูดถึงไม่ซิจะไม่มีใครรู้ว่ามันจะเกิดขึ้นรวมทั้งผมด้วย แต่ยังไงผมก็ขอบคุณที่คุณยินดีช่วย” ชายคนรีบพูดก่อนจะวางสาย

ชั้นกลับมาที่บ้านเพื่อเตรียมมีดและดูเวลา เพราะคนในโทรศัพท์บอกว่าชายคนนี้เป็นแค่ชายธรรมดาคนนึง ที่ในตอนนี้เขายังไม่มีตำแหน่งอะไรในรัฐบาลแต่ในอนาคตเขาจะเป็นคนสำคัญเหมือนที่อดอล์ฟ ฮิตเลอร์เป็น ที่เริ่มจากชายธรรมดาที่อยากเป็นนักวาดรูปจนกลายมาเป็นคนที่ก่อสงครามโลกครั้งที่สอง ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงชายคนนี้จะกลับเข้ามาที่อพาร์ทเม้นท์สายโทรศัพท์นั้นบอกว่าชั้นสามารถไปฆ่าเขาได้ โดยการไปที่ประตูด้านหลังเพื่อหลบกล้องวงจรปิดเพื่อไปเคาะประตูเพื่อให้เขาเปิดประตู แล้วจึงเอามีดแทงที่หัวใจจนเขาตายสนิทจึงออกมา  ในสายบอกว่าชั้นกับชายคนนั้นไม่รู้จักกันมาก่อนตำรวจไม่มีทางสาวมาถึงแน่นอน

ชั้นทำตามที่สายนั้นบอกเพื่อขึ้นไปยังอพาร์ทเม้นท์ชั้น4ที่ห้อง404 แน่นอนว่าการจะฆ่าคนมันไม่ใช่เหมือนในเกมที่แค่ฆ่าๆ ก็จบแต่นี่มันคือของจริง ชั้นถอนหายใจแรงๆ เพื่อทำใจก่อนจะหยิบมืดออกมาและกดกริ่งเพื่อเรียกชายคนนั้น “คร๊าบ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมใจชั้นที่เต้นไม่เป็นจังหวะ และตอนที่ประตูเปิดนั้นเองโทรศัพท์ของชั้นก็ดังขึ้นมา ชั้นที่ตกใจจึงเอามีดแทงเข้าไปที่ร่างชายคนนั้นโดยที่ตัวเองก็ไม่ตั้งใจ “คุณทำอะไรผม” ชายคนนั้นถูกมีดทำครัวแทงที่ท้องก่อนที่ชั้นจะรีบวิ่งหนีออกมาด้วยความตกใจ และรีบรับสายที่ชายคนนั้นโทรมา “ฮาโหล” ชั้นรับสายด้วยความตื่นเต้น ขณะที่ทางนั้นเหมือนมีเสียงคนกำลังต่อสู้กัน “อย่าทำเชียวนะอย่า” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา “ช้าไปแล้วป่านี้ยัยนั่นคงจะทำไปแล้ว ฮ่า ฮ่า “ เสียงผู้ชายคนนั้นหัวเราะออกมาด้วยความสะใจจนชั้นงุนงงไปหมด “ฮาโหลๆ “ ชั้นตะโกนออกไปจนทางนั้นเป็นเสียงผู้หญิงที่กำลังหอบรับสายชั้น “คุณทำอะไรลงไปรู้ไม๊ คุณจะทำให้ชั้นไม่ได้เกิด โอ๊ยยยย” เสียงผู้หญิงดุชั้นขณะที่เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่เสียงผู้ชายที่ชั้นคุ้นเคยจะรับสาย "ขอบคุณเธอมากที่ฆ่าพ่อของยัยนี่จนตาย ทีนี้ก็จะไม่ใครมาขัดขวางชั้นได้แล้ว” ผู้ชายคนนั้นหัวเราะออกมา “หมายความว่าไง ฮาโหล” ชั้นตะโกนไปแต่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์หล่นลงพื้นแทนคำตอบ ขณะที่ผู้หญิงมารับสาย “ฮาโหลสวัสดีคะคุณแม่ นี่หนูเองลูกแม่ในอนาคต” ชั้นตกใจจนพูดอะไรไม่ออก “ผู้ชายที่แม่คุยด้วยมันคืออาชญากรที่ฆ่าคน มันขโมยสิ่งประดิษฐ์จากห้องทดลองเพื่อโทรมาหาแม่ เป้าหมายของมันคือการกำจัดหนูที่เป็นตำรวจ คนๆ นั้นที่แม่เพิ่งแทงไปคือพ่อหรือสามีของแม่ในอนาคต ตะตอนนี้หนูกำลังจะหายไป หนูรักแม่นะแม่เราจะยังไม่เจอกันก็ตาม” เสียงโทรศัพท์วางสายลง ชั้นที่ได้ยินก็ลังเลจนทำอะไรไม่ถูก จึงรีบวิ่งกลับไปที่ชายคนนั้นและปฐมพยาบาลก่อนเรียกรถพยาบาลมารับ ซึ่งชั้นสามารถช่วยชีวิตชายคนนั้นได้แบบเฉียดฉิว

“ฮาโหล” โทรศัพท์เบอร์เดิมโทรมาหาชั้นเป็นเสียงผู้หญิงที่ขอบคุณชั้นพร้อมกับบอกข้อมูลบางอย่างที่น่าสนใจให้ฟัง ชั้นเดินออกมาจากโรงพยาบาลเพื่อตรงไปที่บ้านหลังหนึ่งที่มีเด็กชายวัยรุ่นกำลังขี่รถมอเตอร์ไซด์แว็นด์บนถนน ชั้นจึงเร่งความเร็วและชนท้ายรถมอเตอร์ไซด์คันนั้นจนเด็กชายรถล้มคอหักตาย “แม่ทำเรียบร้อยแล้ว ทีนี้ผู้คนที่จะตายเพราะฝีมือหมอนั่นก็จะไม่เกิดขึ้น” ชั้นบอกกับลูกสาวในอนาคตเมื่อทำบางอย่างลงไป...จบ