มนตราวายสะ ตอนที่ 11 หิว (คุณ) ต้องได้กิน (2)
+++++++++
วายสะปรายตามองสกุณาเล็กน้อยพลางกดยิ้ม เขาพอจะเดาคำตอบได้อยู่แล้วจึงไม่ได้คะยั้นคะยอ แต่ที่ถามเผื่อฟลุ๊คเท่านั้น “นี่แหละคือเหตุผลที่ผมต้องตักตวงความสุขจากคุณตุนเอาไว้ ผมอาจจะต้องไปหลายวันนะ คงคิดถึงคุณแย่”
สกุณาหันขวับไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมาได้อย่างง่ายได้ เห็นนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ไม่คิดว่าจะปากหวานขนาดนี้ แต่พอคิดว่าเขาอาจจะเคยพูดอะไรกับผู้หญิงคนอื่นด้วยก็อดที่จะหงุดหงิดขึ้นมานิด ๆ ไม่ได้ จึงเผลอทำหน้าบึ้งตึงออกมา
“เป็นอะไร” วายสะถามยิ้ม ๆ พลางดึงแก้มนุ่ม ๆ นั้นอย่างเอ็นดู “คิดว่าผมชอบพูดคำพวกนี้กับผู้หญิงอื่นด้วยใช่ไหมล่ะ”
ได้ยินประโยคที่ราวกับมานั่งในใจทำเอาสกุณาถึงกับอ้าปากเหวอ แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มกริ่มระคนขำของวายสะ ทำให้เธอรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วปฏิเสธ “เปล่าเสียหน่อย”
“ผมไม่เคยพูดอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหน คุณคือคนแรกและคนสุดท้าย ไม่สิเว้นแม่ผมไว้สักคนนะ”
“ฉันไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย ถ้าคิดถึงกันจริง ๆ ก็โทรหาหรือไม่ก็คอลกันได้ตลอดนี่คะ” สกุณาอ้อมแอ้มตอบ
“บ้านเกิดผมไม่มีสัญญาณอะไรพวกนี้หรอก”
“คุณเกิดที่ไหนคะเนี่ย ในป่าหิมพานต์หรือไงกัน” สกุณาถามติดตลก คิดว่าวายสะคงพูดเล่นไปอย่างนั้น ทว่าคนฟังกลับชะงัก “คิดว่าไงล่ะครับ” วายสะกดยิ้มมุมปาก ยกร่างของหญิงสาวขึ้นมาบนตัก “รู้สึกวันนี้จะพูดเก่งเกินไปแล้ว”
“คุณต่างหากล่ะค่ะ” สกุณาย้อนพลางยิ้มยั่ว มาถึงตอนนี้เธอรู้แล้วล่ะว่า ยังไงเธอคงหนีไม่พ้นโดนเขาจับกินแน่นอน
“งั้นช่วยปิดปากผมหน่อยสิ” ถึงจะบอกอย่างนั้น แต่เขาก็เป็นฝ่ายดึงหญิงสาวเข้ามาหาแล้วจัดการเอาปากของอีกฝ่ายปิดปากของตัวเองอย่างดูดดื่ม ขณะที่มืออีกข้างสอดเข้าไปใต้เสื้อลูบไล้แผ่นหลังนุ่มลื่นเกลี้ยงเกลา และทำการปลดตะขอบราเซียที่มันขวางทางสัมผัสของตน
ส่วนอีกมือปลดกระดุมเสื้อแล้วถอดมันโยนทิ้งลงกับพื้นเป็นชิ้นแรก ก่อนชิ้นที่สองที่เล็กกว่าหลายเท่าจะตามไปแบบติด ๆ ทำให้ตอนนี้สิ่งที่ห่อหุ้มความนุ่มหยุ่นคือมือใหญ่ และริมฝีปากที่เลื่อนไล้ลงมาครอบครองดูดกลืนมันอย่างหิวกระหาย
“เบา ๆ สิคะ...” สกุณาที่แอ่นหน้าอกขึ้นตามความเสียวซ่านไปทั่วร่างกายปรามเสียงสั่น แต่นอกจากเขาจะไม่ฟังแล้ว ความรู้สึกเสียวปนเจ็บแปลบก็เลื่อนไปที่ไหล่ ต้นคอ เนินอก หน้าท้อง แต่ล่ะที่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ก่อนมันจะจบลงที่เนินเนื้อกึ่งกลางของร่างกาย และคราวนี้ก็ทำเอาเธอถึงกับสะดุ้งเสียววาบไปทั่วช่องท้อง มือข้างหนึ่งจิกที่โซฟาส่วนอีกข้างจิกเข้าที่กลุ่มผมสีดำยาวสลวยนุ่มมือ เมื่อปลายลิ้นสากปัดผ่านตุ่มไตสลับกับการดูดเม้ม นิ้วเรียวที่ก่อนหน้าบีบเคล้นความนุ่มหยุ่นถูกเลื่อนลงมาสอดเข้าช่องทางรักที่บีบรัดความเรียวแต่คับแน่นตามปริมาณของจำนวนเมื่อมันขยับเข้าออกเป็นจังหวะที่หนักเบา ช้าเร็วสลับกันไปมา
“ฉันจะไม่ไหว...” สกุณาครางพลางหยัดสะโพกที่สั่นสะท้านขึ้นรับความรู้สึกเสียวซ่านปานจะขาดใจ
“ปล่อยมันออกมา” สิ้นเสียงสั่ง วายสะก็เพิ่มระดับความเร็วและหนักหน่วงของปลายลิ้นและนิ้วขึ้น สกุณาที่แอ่นกายสะบัดเร่าเพราะแรงปรารถนาที่กำลังเอ่อล้น ก่อนมันจะระเบิดออกมา และนั่นทำให้ร่างบอบบางสั่นเทาทิ้งตัวลงพร้อมกับการหายใจหอบสะท้าน
วายสะเก็บกวาดความหอมหวานดูดเม้มทิ้งท้ายอย่างพอใจ ก่อนจะลุกขึ้นจัดการกับตัวเองจนมีสภาพไม่ต่างกับหญิงสาวที่ยังคงนอนหมดแรงบนโซฟา “กินผมหน่อยสิ”
รวมภาพเรียกรอยยิ้มประจำวันนี้
"น้องธันวา 🐘 ศิลปินช้างสุดน่ารักจากปางช้างแม่แตง"
นิยาย เรื่องเล่า
