นักสำรวจผจญภัยในคุกร้าง
นักสำรวจผจญภัยในคุกร้าง
มีเกาะแห่งหนึ่งถูกสร้างให้เป็นคุกสำหรับขังนักโทษ ที่เกาะแห่งนี้เป็นคุกใต้ดินขนาดใหญ่เท่ากับเมืองหนึ่งเมืองบนดิน ทุกวันนี้คุกนั้นกลายเป็นคุกร้างไปซะแล้ว คุกนี้ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ตอนไหนไม่มีประว้ติบอกไว้เอาด้วย จากข้อมูลที่มีบอกไว้ว่านักโทษคนใดที่ได้เข้าคุกนี้จะไม่ได้กลับออกมาอีกเลย เคยมีนักผจญภัยคนหนึ่งเข้าไปที่คุกนั้นแต่กลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีนักผจญภัยคนไหนกล้าไปที่นั้นอีกเลย
ต่อมามีนักผจญภัยคนใหม่ชื่อว่า เจ้ากระทิง อยากจะลองเข้าไปที่คุกร้างแห่งนี้ เจ้ากระทิงเป็นคนชอบการผจญภัยที่สุดในชีวิต พอรู้เรื่องเกี่ยวกับคุก เขาเตรียมข้าวของอย่างตื่นเต้นเพื่อที่จะไปที่คุกร้าง อยากจะรู้จริง ๆ ว่าที่คุกร้างจะเจออะไรบ้างนะ และเส้นทางที่จะไปคุกร้างต้องไปทางเรือเท่านั้น เจ้ากระทิงไปถามหาเรือที่จะเดินทางไปที่คุกร้าง มีคนบอกว่าต้องไปกับเรือประมงเท่านั้นถึงจะไปที่นั้นได้ เมื่อได้เรือเเล้วเขาก็ออกขึ้นเรือประมงไป ในระหว่างการเดินทางเจอทั้งพายุและฝนตลอดทางแต่แล้วในที่สุด พอมาถึงเกาะ เจ้ากระทิงก็มองดูรอบ ๆ มีแต่ต้นไม้ใหญ่เต็มไปหมดแต่ก็ยังไม่เจอทางเข้าคุก เขาเดินหาทางเข้าคุกร้างจนไปเจอประตูทางเข้า มีแต่ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมด ดูเหมือนว่าประตูทางเข้าถูกต้นไม้ขึ้นปิดจนเกือบหมด แต่ก็พอมีช่องให้ลอดผ่านไปได้เจ้ากระทิงเดินลอดเข้าประตูไป ไม่ได้ต่างจากการเดินเข้าถ้ำเลยนะ
เขาหยิบไฟฉายขึ้นมาส่องแล้วเดินไปมีห้องอยู่ทางซ้ายประตูเขาเดินเข้าไปดู เห็นโครงกระดูก นอนอยู่บนเตียง เดินผ่านห้องไปมีบันไดให้เดินลง เจ้ากระทิงเดินลงบันไดไป ก็เจอโครงกระดูกกับปืนที่บันได เขาเดินลงไปตามทางไป เจอประตูขนาดใหญ่ เขาเปิดประตูออก พอส่องไฟเข้าไปเห็นโครงกระดูกในห้องนั้นจำนวนมาก มีแต่กองกระดูกขนาดใหญ่กองสูงท่วมหัวเลย เจ้ากระทิงค่อยเดินถอยหลังออกมา ที่นี้ใช่คุกจริง ๆ หรอว่ะ เจ้ากระทิงส่องไฟดูบริเวณแถวหน้าประตูพบว่ามีทางเดินด้านขวาถัดจากประตูใหญ่ เขาเดินไปตามทางเข้าไปก็เจอประตูอีก แล้วหลังประตูนี้จะมีอะไรอีก เขาเปิดประตูแล้วส่องไฟเข้าไป ปรากฎว่าสิ่งที่เห็น เป็นหัวกะโหลกมนุษย์และดาบแทงทะลุกับโครงกระดูกมัดมือมัดเท้าถูแขวนคอไว้กลางห้องและโครงกระดูกอีกอันถูกมัดไว้กับไม้กางเขนตั้งแต่บริเวณคอลงมาถึงลำตัวมีตะปูขนาดใหญ่ตอกใส่เต็มไปหมด มันเหมือนกับว่าทั้งสามร่างนี้คงถูกทรมานจนตายก็ว่าได้ หลังจากเข้าไปดูแล้ว เจ้ากระทิงก็ออกไปจากห้องนั้นเเล้วก็ส่องไฟเดินตามทางเข้าไปอีกก็เจอโครงกระดูกสะพายปืนตามทางเดินเป็นระยะ เดินเข้าก็เจออีกห้องแต่ห้องนี้ไม่มีประตูเพราะประตูผุพังไปตามกาลเวลา เจ้ากระทิงส่องไฟแล้วเดินเข้าไปสิ่งที่เจอในห้องนี้คือร่างกายคนทั้งร่างที่ถูกเก็บดองไว้ในแก้วทรงกระบอกเขามองดูแล้วน่าจะมีเกินร้อยคนและด้านข้างห้องก็ยังมีแขนขาจำนวนมากที่ถูกตัดมาดองไว้ เขาจึงเดินดูภายในห้องนี้ดู และเจอเครื่องในมนุษย์ถูกเก็บดองไว้ในขวดแก้ว ตับ ไตหัวใจทุกอย่างในร่างกายคนเรา ถูกผ่าแยกออกมาดองไว้เป็นจำนวนมากเหมือนกัน เมื่อเจ้ากระทิงเดินดูจนทั่วห้องแล้วจึงออกจากห้องนั้น ทั้งนึกในใจว่า ในห้องนี้น่าจะเป็นที่เก็บเอาร่างกายของคนไว้ดองหรือทำการทดลองอะไรหรือเปล่านะ
เจ้ากระทิง เดินเข้าไปก็เจอห้องขนาดใหญ่ ในห้องนี้มีแต่โต๊ะเก้าอี้ ดูแล้วเหมือนกับห้องอาหารเขาส่องไฟเดินเข้าไปดูมันคือห้องอาหารจริง ๆ แต่ห้องอาหารมีแต่โครงกระดูกเต็มไปหมด เขาเดินออกมาเเล้วไปข้างหน้าต่อไปอีกก็เจอห้องอีกห้อง เจ้ากระทิงเดินเข้าไปในห้องนั้น เจอแท่นและมีโครงกระดูกนอนบนแท่นเหมือนกับว่าที่นี้คือที่เผาศพ ในห้องยังมีแต่กระดูกกระจัดกระจายเต็มพื้นและมีช่องขนาดใหญ่ในกำแพงเหมือนที่เผาศพ ในห้องนี้คงทำเอาไว้เผาศพแน่ ๆเจ้ากระทิงเดินเข้าไปดูในช่องที่ข้างห้องก็เห็นเป็นเหมือนขี้เถ้า เขาคิดในใจนี้มันคือที่เผาศพนี่เอง เเล้วเจ้ากระทิงก็เดินออกจากห้องนี้ไป เขาเดินสำรวจเข้าไปอีกก็เจอห้องอีกแต่ห้องนี้มีลักษณะที่ยาวและมีท่อเหล็กขนาดหนึ่งนิ้วติดตามกำแพงห้องด้านบนสองฝั่งของห้องมีรอยเจาะรูตามท่อเหล็กเหมือนจะเป็นท่อไว้สำหรับปล่อยแก๊ส ในห้องนี้ก็ยังมีโครงกระดูกเต็มห้องในลักษณะนอนทับกัน เจ้ากระทิงคิดว่าในห้องนี้น่าจะเอาคนเข้ามาขังไว้แล้วก็ปล่อยแก๊สให้คนตายแน่ๆ เพราะในห้องนี้มันท่อแก๊สติดไว้ในห้อง และในห้องนี้ก็ยังมีโครงกระดูกเล็ก ๆ เหมือนโครงกระดูกของเด็กเต็มไปหมด นี่มันคือคุกจริง ๆ หรือ ทำไมถึงมีโครงกระดูกที่คล้ายกับเด็กอยู่ด้วย เจ้ากระทิงมองดูด้วยความสงสัย เจ้ากระทิงเดินดูในห้องนี้ได้ไม่หมดเพราะมีแต่กระดูกวางกองสูงท่วมหัวจึงไม่สามารถไปต่อได้จึงเดินกลับออกมาและเดินตามทางลึกเข้าไปอีกเจอห้องโถงขนาดใหญ่เหมือนห้องประชุม เขาเดินส่องไฟฉายดูในห้องนี้ส่องไปเจอป้ายติดกำแพง มีข้อความเขียนเอาไว้ว่า คุกแห่งนี้ใครเข้ามาแล้วจะต้องตายอยู่ที่นี่จะไม่มีวันได้กลับออกไปข้างนอกเป็นอันขาด เจ้ากระทิงเดินสำรวจในห้องนี้อยู่ไม่นานจึงคิดในใจว่า ในห้องนี้ก็ไม่ได้มีอะไรเลยถ้าเดินเข้าไปอีกก็คงจะเจอเเต่กระดูกจึงตัดสินใจว่า เรามาผจญภัยแค่เพียงเท่านี้ก็พอ เขาจึงกลับเดินหาทางออกเพื่อที่จะออกจากคุกแต่ก็เดินออกอย่างยากลำบากเพราะเส้นทางที่เดินไปนั้นมีแต่กระดูกเต็มพื้นไปหมด เมื่อออกจากคุกได้แล้วเขานึกถึงเรื่องที่ว่าแล้วนักผจญภัยที่หายตัวไปตอนที่มาผจญภัยในคุกร้างนั้นล่ะ
เรื่องก็จบเพียงเท่านี้
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ