การกราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์
การกราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์
"อัษฎางคประดิษฐ์" เป็นการแสดงความเคารพบูชาสูงสุดในศาสนาพุทธ ซึ่งการกราบนี้มีความพิเศษที่อวัยวะทั้ง 8 ส่วนของร่างกายต้องแนบพื้นดิน ได้แก่ หน้าผาก ฝ่ามือทั้งสอง หน้าอก เข่าทั้งสอง และปลายเท้าทั้งสอง การกราบเช่นนี้แสดงถึงความนอบน้อมและเคารพอย่างสูงสุดต่อสิ่งที่กราบบูชา
การกราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์มีรากฐานมาจากศาสนาพราหมณ์ฮินดู และได้รับอิทธิพลมาสู่พุทธศาสนา โดยเฉพาะในกลุ่มพุทธศาสนิกชนที่นับถือลัทธิวัชรยาน ตันตระ ในปัจจุบัน การกราบแบบนี้ยังคงเป็นที่แพร่หลายในหมู่ผู้จาริกแสวงบุญในอินเดีย ทิเบต เนปาล และภูฏาน ซึ่งเรียกการกราบนี้ว่า "Chag Tsel"
การกราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์มีขั้นตอนที่ละเอียดอ่อนและเต็มไปด้วยความหมาย ดังนี้:
1. เริ่มด้วยการยืนตรงและประนมมือไว้ที่อก
2. ค่อยๆ โค้งตัวลงพร้อมกับย่อตัวลงจนเข่าทั้งสองแตะพื้น
3. นำฝ่ามือทั้งสองข้างแตะพื้น พร้อมกับหน้าอกและหน้าผากแตะพื้น
4. ปลายเท้าทั้งสองข้างแนบกับพื้นเช่นกัน
5. ในขณะที่กราบ ควรมีจิตใจที่นอบน้อมและเคารพอย่างสูงสุดต่อสิ่งที่กราบบูชา
การกราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์ไม่เพียงแต่เป็นการแสดงความเคารพทางกาย แต่ยังเป็นการฝึกฝนจิตใจให้มีความนอบน้อมและอ่อนน้อมถ่อมตน การกราบนี้สื่อถึงความสละตนเพื่อความศรัทธาและการยอมรับในความสูงสุดของพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์
ในวัฒนธรรมและประเพณีของประเทศที่มีพุทธศาสนาแพร่หลาย การกราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์ยังคงเป็นที่นิยมและมีความสำคัญในการแสดงออกถึงความศรัทธาและเคารพอย่างสูงสุด