เรามาฉลองกัน
ชายคนหนึ่งฆ่าวัวตัวใหญ่ จุดไฟ แล้วพูดกับลูกสาวว่า
“ลูกเอ๋ย เรียกญาติ เพื่อน และเพื่อนบ้านมากินข้าวกับเราสิ… เรามาฉลองกัน!”
ลูกสาวของเขาเดินไปตามถนนและเริ่มตะโกนว่า
“ใครก็ได้มาช่วยดับไฟที่บ้านพ่อหนูหน่อย!”
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง คนกลุ่มเล็กๆ ก็ออกมา ในขณะที่คนอื่นๆ ทำทีเหมือนไม่ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ
พวกที่มาก็มาฉลองกินดื่มกันจนดึก
พ่อที่ตกตะลึงหันไปหาลูกสาวแล้วพูดว่า
“คนที่มาพ่อแทบไม่รู้จักใครเลย บางคนพ่อก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วญาติเรา เพื่อนๆ และเพื่อนบ้านของเราล่ะ อยู่ที่ไหน?”
ลูกสาวตอบว่า
“คนที่ออกมาจากบ้านเพื่อมาช่วยเราดับไฟในบ้าน ไม่ใช่เพื่องานเลี้ยง คนเหล่านี้สมควรได้รับความมีน้ำใจและการต้อนรับของเราค่ะพ่อ”
บทสรุป: คนที่ไม่ได้ช่วยคุณในตอนที่คุณกำลังต่อสู้ ไม่สมควรรับประทานอาหารร่วมกับคุณในงานเลี้ยงแห่งชัยชนะ!
ที่มาของ ’การชูนิ้วกลาง‘ ยาวนานกว่าที่คิด!
ก่อนยุทธการที่อาจินคอร์ตในปี ค.ศ. 1415 ชาวฝรั่งเศสซึ่งคาดว่าจะได้รับชัยชนะเหนืออังกฤษ ได้เสนอให้ตัดนิ้วกลางของทหารอังกฤษที่ถูกจับทั้งหมด หากไม่มีนิ้วกลางก็เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ธนูยาวอังกฤษอันเลื่องชื่อ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถต่อสู้ได้ในอนาคต คันธนูยาวอังกฤษทำจากต้นยูพื้นเมืองของอังกฤษ และการดึงสายคันธนูยาวนั้นเรียกว่า ถอนต้นยู ‘plucking the yew' (หรือ 'pluck yew') ซึ่งน่าประหลาดใจ ทหารอังกฤษกลับได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ และพวกเขาเริ่มเยาะเย้ยถากถางทหารฝรั่งเศสโดยโบกนิ้วกลางให้ทหารฝรั่งเศสที่พ่ายแพ้ แล้วพูดว่า
“ดูสิ เรายังถอนต้นยู ('pluck yew‘) ได้อยู่!”
ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา ชาวอเมริกันได้เปลี่ยนคำว่า 'pluck yew' เปลี่ยนเป็น "f**K you" และมักใช้คำนี้ร่วมกับการชูนิ้วเดียว!