มนตราวายสะ ตอนที่ 8 คู่หมั้น (3)

มนตราวายสะ Radamanee www.mebmarket.com เขาโดนทำร้ายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด และได้เด็กน้อยวัยแค่สิบสองขวบช่วยชีวิตเอาไว้ ก่อนจากไปด้วยเกียรติของหัวหน้าเผ่าอีกาเขาทำการตีตราจองและสัญญาว่าจะกลับ... Get it now

ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่นี่นะคะ

+++++++++

“ใช่! เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ก็ช่วยเตือนเพื่อนของเธอด้วย ว่าอย่ามายุ่งกับผู้ชายของคนอื่นอีก” มณฑิดาปรายตามองพลางยิ้มเหยียด

“คุณเข้าใจอะไรผิดไปแล้วมั้งคะ” แก้วตาแย้งขึ้นอย่างไม่พอใจ

“เข้าใจอะไรผิดมิทราบ ท่าทางอย่างนี้แสดงว่าไม่คิดว่าตัวเองผิดล่ะสิท่า อยากได้ของของคนอื่นจนตัวสั่น”

“มันจะมากไปแล้วนะคะ ก่อนจะมาว่าคนอื่น ไม่ถามคนของตัวเองดูก่อนไหม”

“ไม่เอาแก้ว ไปตามคุณหมอเถอะ” สกุณารีบปรามอย่างกลัวเรื่องจะลุกลามใหญ่โต ก่อนจะหันไปก้มศีรษะขอโทษลูกค้าในคลินิก

แม้จะไม่เต็มใจ แต่แก้วตาก็ยอมทำตามที่เพื่อนบอก และเป็นจังหวะที่คุณหมอรักษาเคสเสร็จพอดี “คุณหมอคะ คู่หมั้นคุณสุบรรณมาหาเรื่องยัยนกค่ะ”

“คู่หมั้น!” คุณหมอหนุ่มขมวดคิ้ว เพราะไม่เคยได้ยินสุบรรณเอ่ยถึงเรื่องนี้เลยสักครั้ง “เรียกคิวต่อไป เข้าไปรอในห้องเลยนะ เดี๋ยวผมไปจัดการแขกไม่ได้รับเชิญแป๊บหนึ่ง” นพรัตน์สั่งพิกุลก่อนจะเดินผละออกไปที่หน้าเคาน์เตอร์ เขาก็เห็นหญิงสาวท่าทางดูดีกำลังยื่นด่าลูกจ้างของเขาอยู่

“ทำหน้าใสซื่ออย่างนี้สินะสุบรรณถึงได้หลงนัก”

“ขอโทษนะครับ ผมเป็นเจ้าของคลินิก และสุบรรณก็รู้จักกับผม มีอะไรมาคุยกันข้างในดีกว่านะครับ คุยตรงนี้คงไม่ดีเท่าไหร่” คุณหมอใช้สายตาบอกให้คนที่กำลังอารมณ์ร้อนให้มองดูรอบ ๆ ว่าตอนนี้เป็นที่สนใจของคนอื่นมากขนาดไหน นั่นแหละ จึงทำให้หญิงสาวเดินกระฟัดกระเฟียดตามเขาเข้าไปที่ห้องรับรอง

คุณหมอหนุ่มเดินมาบอกให้แก้วตาหาน้ำไปเสิร์ฟแขกอารมณ์ร้อนแล้วโทรตามสุบรรณ จากนั้นถึงเดินกลับเข้าไปในห้องนั้นอีกครั้ง และก็โดนอีกฝ่ายถามคำถามที่ไม่ค่อยรื่นหูสักเท่าไหร่

 “คุณคงรู้เห็นเป็นใจที่ให้ลูกจ้างคุณมาอ่อยสุบรรณใช่ไหมคะ”

“ผมมีงานต้องทำคงไม่มีเวลามานั่งอะไรอธิบายเรื่องพวกนี้หรอกนะครับ เอาเป็นว่าคุณรอถามสุบรรณเองละกัน” คุณหมอนพรัตน์ตอบปัด เพราะถ้าบอกให้เขามานั่งอธิบายตอนนี้คงเสียเวลาไม่น้อย แถมคนฟังก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะยอมเข้าใจง่าย ๆ ด้วย ซึ่งเขาไม่ได้มีเวลาว่างเยอะแยะขนาดนั้น แต่ถึงอย่างนั้นก่อนผละออกไปก็ขอแก้ต่างให้ลูกจ้างสาวที่โดนใส่ความเล็กน้อย “อ้อ อยากให้เข้าใจอะไรใหม่นิดหนึ่งนะครับว่านกไม่ได้ไปอ่อยคุณสุบรรณเลยแม้แต่น้อย มีแต่เขานั่นแหละวิ่งมาหานกทุกวัน ที่สำคัญดูเหมือนนกจะไม่สนใจเขาเลยสักนิด”

“เชอะ เข้าข้างกันไปเถอะ ไม่มีหรอกผู้หญิงที่ปฏิเสธผู้ชายอย่างเขาได้ เล่นตัวเรียกร้องความสนใจละสิไม่ว่า ไปเรียกแม่นั่นมาคุยกับฉัน” เธอสั่งอยากที่เคยชิน โดยลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ของตัวเอง

“ผมบอกแล้วว่าให้รอคุณสุบรรณ และนกก็ไม่ได้ว่าง ต้องดูแลลูกค้า กรุณารออย่างสงบ ไม่อย่างนั้นผมจะจับคุณโยนออกไปข้างนอกเอง โทษฐานก่อความวุ่นวาย” สั่งเสียงเข้มแล้วเดินผละออกไปทันที

ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูเอาจริงของคุณหมอหนุ่ม ทำให้ท่าทีของมณฑิดาดูอ่อนลง แม้จะมีอาการกระฟัดกระเฟียดอยู่บ้าง แต่หญิงสาวก็ยอมเดินไปกระแทกตัวลงนั่งที่โซฟาอย่างขัดใจ

ลุกแล้วนั่ง นั่งแล้วลุกอยู่พักใหญ่ คนที่คุณหมอหนุ่มบอกให้รอก็มาถึงด้วยสีหน้าบึ้งตึง “คุณมาทำอะไรที่นี่ ระรานคนอื่นทั้งที่ไม่มีสิทธิ์อะไรเลย มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ”

“คุณกล้าไล่ฉันเหรอคะ ฉันคือภรรยาในอนาคตของคุณนะคะ” มณฑิดาโวยวาย มาถึงถามไถ่สักคำก็ไม่มี

“ถ้าคุณหมายถึงภรรยาผู้นำละก็ขอแสดงความเสียใจด้วย  ผมไม่คิดจะรับตำแหน่งนั้นแม้แต่น้อย”

“นี่คุณรังเกียจฉันขนาดยอมโกหกเลยงั้นเหรอ”