ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงในร้านของเก่า
ตอนนั้นผมยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย อาศัยอยู่ในหอพักเก่า ๆ ใกล้กับตลาดนัดของเก่า ทุกเย็นหลังเลิกเรียน ผมชอบไปเดินเล่นที่ตลาดนัด หาของเก่าเก็บสะสมไปเรื่อย ๆ
วันหนึ่ง ผมเดินผ่านร้านขายของเก่าร้านหนึ่ง ร้านนี้ดูเก่าแก่และทึมเทา เต็มไปด้วยของเก่ามากมายที่วางเรียงอย่างรก ๆ ทันใดนั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นตุ๊กตาเด็กผู้หญิงตัวหนึ่ง นั่งอยู่บนชั้นวางของมุมมืด ตุ๊กตาตัวนั้นมีใบหน้าที่ซีดขาว ดวงตาสีดำขลับ รอยยิ้มหลอน ๆ ผมรู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาทันที
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมจึงเดินเข้าไปดูตุ๊กตาตัวนั้นใกล้ ๆ ป้ายราคาติดไว้ว่า "500 บาท" ผมควักเงินจ่ายให้กับเจ้าของร้าน และรีบเอารีบกลับไปที่หอพัก
เมื่อถึงห้อง ผมเอารีบวางตุ๊กตาไว้บนโต๊ะทันที บรรยากาศในห้องดูอึดอัดขึ้นอย่างประหลาด ผมเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ มองดูตุ๊กตาตัวนั้นแล้วก็รู้สึกขนลุกซู่
ทันใดนั้น ไฟในห้องก็ดับลง มืดสนิท ผมรีบคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่อง ไฟส่องไปที่ตุ๊กตา รอยยิ้มของตุ๊กตาดูชั่วร้ายขึ้น ผมรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากตุ๊กตา
ผมกลัวมาก รีบวิ่งไปเปิดประตูห้อง แต่ประตูกลับล็อกอยู่ ผมพยายามบิดลูกบิดประตู แต่ก็ไม่สามารถเปิดออกได้ ผมเริ่มเหงื่อตก กลัวจนตัวสั่น
ในที่สุด ไฟในห้องก็กลับมาสว่างอีกครั้ง ผมรีบวิ่งไปคว้าตุ๊กตาแล้วโยนออกนอกหน้าต่าง
หลังจากวันนั้น ผมไม่เคยเจอตุ๊กตาตัวนั้นอีกเลย แต่ความทรงจำอันน่ากลัวนั้นยังคงหลอกหลอนผมอยู่เสมอ บางครั้งผมก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักดังก้องอยู่ในหู
ผมไม่รู้ว่าตุ๊กตาตัวนั้นมีอะไรพิเศษหรือไม่ แต่ผมเชื่อว่ามันไม่ใช่ตุ๊กตาธรรมดา มันเป็นตุ๊กตาที่เต็มไปด้วยพลังงานด้านลบ และผมจะไม่มีวันลืมประสบการณ์อันน่ากลัวในคืนนั้น