หอมกลิ่นรำเพย (แอบรักเขาจนใจห่อเหี่ยว)

 

นิยายเรื่อง  หอมกลิ่นรำเพย (นามปากกา มาศอุไร) นิยายแนวโรมานซ์
วางจำหน่าย ในรูปแบบนิยายออนไลน์ (ebook) 
แพลตฟอร์มที่วางจำหน่าย : Meb ธัญวลัย นายอินทร์ Ookbee 
สามารถ เข้าอ่านเนื้อหา ฉบับเต็มได้ตาม แพลตฟอร์มนิยายชั้นนำทั่วไป อาทิเช่น...
( Dek-d , readAwrite , ธัญวลัย , Hongsamut , fictionlog )

 
ถ้าไม่อยากเสียเวลารออ่านนานๆเชิญโหลดซื้อ ebook มาอ่านกันตรงนี้เลยนะคะ
 
*ลิงค์สำหรับดาวน์โหลด Ebook ฉบับเต็ม  หอมกลิ่นรำเพย ได้ที่ (Meb) ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยนะคะ*

- https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMwMDgzMyI7fQ

 

*สามารถเข้าอ่านนิยาย หอมกลิ่นรำเพย ฉบับเต็มได้ที่ (ธัญวลัย) ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยนะคะ

- https://www.tunwalai.com/story/785514

 
*แฟนเพจ: กนกรส*  https://www.facebook.com/กนกรส-1742298989361370/

 

1

(แอบรักเขาจนใจห่อเหี่ยว)

 

รำเพยเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยไม่น้อยหน้าสาวคนใดในหมู่บ้าน สามโคก รูปร่างอวบอัดอรชร ส่วนผิวพรรณนั้นขาวนวลลออราวกับหยวกกล้วย ตอนนี้รำเพยอายุยี่สิบสี่ปีแล้วแต่เธอก็ยังไร้คู่ครอง ไม่ใช่ไม่มีชายใดมาเมียงมองหรือมาขายขนมจีบ มีจนนับไม่ถ้วนหรือจะเรียกได้ว่าหัวบันไดไม่เคยแห้งก็ว่าได้ แต่รำเพยก็ไม่เคยสนใจใครนอกจาก พี่ชายข้างเรือน

ตอนนี้รำเพยอาศัยอยู่กับพ่อเพียงลำพังเพราะว่าแม่มาด่วนจากไปด้วยพิษของไข้ป่า พอแม่ตายได้สักพักพ่อก็มีรักใหม่กับหญิงม่ายที่ชื่อ สาลี พ่อจึงไม่ค่อยอยู่ติดเรือนเท่าไหร่นัก มักชอบดอดไปนอนค้างคืนที่บ้านน้าสาลีเป็นประจำ

รำเพยไม่เคยต่อว่าพ่อเรื่องนี้ แกอยากทำอะไรที่มีความสุขรำเพยก็ปล่อยให้แกทำไป รำเพยดีใจด้วยซ้ำที่เห็นพ่อมีความสุขมากกว่ามานั่งอมทุกข์เพราะการจากไปกะทันหันของแม่

พอพ่อไม่อยู่เรือนบ่อยๆ ลูกหนูอย่างเธอก็ร่าเริงปะไร เพราะว่ารำเพยเองก็ไม่ค่อยจะอยู่บ้านเช่นกัน เพราะว่าชอบแอบมาหาพี่ชายข้างเรือน มาคอยแอบดูเขาทำนู่นทำนี่ วันนี้ก็เช่นกันพ่อออกไปหาน้าสาลีอีกตามเคย

“ไปหาพี่ทองก้อนดีกว่า”  

รำเพยรีบตักเอาแกงในหม้อใส่ปิ่นโตจนครบทุกแถวแล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องครัวกลับเข้ามาในห้องนอน รีบผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าตัวใหม่สำรวจความสวยหน้ากระจกจนพอใจ รีบวิ่งกลับเข้าครัวมาเอาปิ่นโตที่เต็มไปด้วยอาหารไปหาชายที่ตัวเองปักใจรักตั้งแต่เริ่มแตกเนื้อสาว

นั่นไง...เขายืนหันหลังอยู่ตรงนั้นไง พี่ทองก้อนกำลังกวาดเศษใบไม้อยู่ตรงหน้าเรือน ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้รูปร่างดี้ ดี

รำเพยรำพันในใจนัยน์ตาหวานเยิ้ม ใบหน้านวลขาวลออเบ่งบานราวกับดอกทานตะวันยิ้มแฉ่ง พอได้เห็นรูปร่างของพี่ชายข้างบ้านหัวใจดวงน้อยจึงเต้นระส่ำ ตอนยืนนิ่งๆก็หล่อ ยิ่งตอนพี่ทองก้อนเคลื่อนไหวอยู่ในตัวเธอก็ดูทรงเสน่ห์ไปอีกแบบ พอได้นึกถึงห้วงเวลาแห่งความสุขหฤหรรษ์น้ำลายรำเพยก็ชักเริ่มสอ

 อากาศดีๆแบบนี้มันต้อง....รำเพยทำสีหน้าเคลิ้มฝัน ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะคิกคัก แสร้งทำทีเป็นปลดกระดุมเสื้อออกถึงสองเม็ด หวังจะโชว์นมอวบอัดให้พี่ทองก้อนเกิดอารมณ์คึกคะนองแล้วมาระบายใส่เธอ

เธอกับพี่ทองก้อนแอบได้เสียเป็นผัวเมียกันมาหลายเดือนแล้ว ทุกครั้งก็เป็นตัวเธอเองนี่แหละเป็นฝ่ายเสนอแล้วยัดเยียดให้พี่ทองก้อนสนอง

ก็เพราะว่าเธอน่ะรักพี่ทองก้อนจนหมดหัวใจ สายตาทั้งสองข้างจึงมีเอาไว้เพื่อมองเขาคนเดียวเรื่อยมา

ส่วนตัวเขาน่ะเหรอ...พูดอยู่นั่นแหละ คิดกับเธอเพียงน้องสาว ไม่สามารถคิดเป็นอื่นไกลได้จริงๆ ตอนนี้คิดไม่ได้ก็ไม่เป็นไร รำเพยเชื่อว่าอีกหน่อยพี่ทองก้อนก็คงคิดได้เองนั่นแหละ ขนาดน้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน นี่หัวใจของพี่ทองก้อนทั้งคน ถ้าถูกน้ำหอยของรำเพยหยดใส่เข้าบ่อยๆขี้คร้านจะเปลี่ยนความรู้สึกจากน้องเป็นเมียเข้าได้สักวัน

ยิ่งตอนนี้พี่ทองก้อนยังไม่มีหญิงใด เขายังไม่ผูกข้อมือ รำเพยก็ต้องมีความหวังเป็นเรื่องธรรมดา

เสียงเดินจากทางด้านหลังทำให้ทองก้อนเอี้ยวคอไปมอง สีหน้าที่แจ่มใสกลับเปลี่ยนเป็นเบื่อหน่ายเพียงแค่ได้กลิ่นตัวหอมๆของน้องสาวข้างเรือน  ทองก้อนทอนหายใจทิ้ง รู้สึกเบื่อหน่ายจนต้องคิดหาทางหลีกหนี

“มาทำอะไรอีกหรือรำเพย...” เสียงถามแข็งกระด้างแต่รำเพยไม่เก็บมาสนใจ เธอกลับส่งยิ้มหวานยกปิ่นโตในมือให้เขาดู

“ฉันเอาแกงมาให้พี่ทองก้อนจ้ะ...”

ข้ออ้างมากกว่าทำไมเขาจะไม่รู้ ดูสิเปิดคอเสื้อจนแลเห็นร่องนมมาแต่ไกล...ทองก้อนเดินเข้าไปหา คว้าเอาปิ่นโตจากมือสาวมาถือไว้ซะเอง

“ขอบใจเอ็งมาก แต่วันนี้พี่ไม่ว่างหรอกนะ อีกเดี๋ยวพี่จะต้องไปบ้านพี่ทัพ เห็นบอกว่ามีธุระสำคัญ...”

“อ้าว...ฉันก็นึกว่าพี่จะอยู่บ้านทั้งวันซะอีก” สีหน้ารำเพยสลดลง นึกเสียดายโอกาสงามๆ คิดว่าจะได้เล่นสนุกกับพี่ทองก้อน อุตส่าห์เตรียมตัวมาอย่างดี

“ให้ฉันไปด้วยคนได้ไหม...อยู่บ้านคนเดียว ฉันเหงาน่ะ”  

มือนุ่มเกาะแขนหมับ ถูนมทรงโตกับลำแขนแข็งแกร่ง ยั่วเย้าให้เขานึกเปลี่ยนใจ พร้อมกับเงยดวงหน้าส่งสายตาอ้อนวอน ใบหน้าหวานราวตาลเฉาะชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆ ถ้าเป็นหนุ่มอื่นเห็นคงพาให้ใจสั่นกันบ้าง แต่เห็นทีคงจะยกเว้นก็ไอ้ทองก้อน เพราะเขาไม่มีความรู้สึกเช่นนั้นเกิดขึ้นเลยสักนิด

“พี่จะไปทำธุระไม่ได้ไปเที่ยวเล่น ถ้าเอ็งเหงาทำไมไม่ไปหานังส้มแป้นมันล่ะ...วันๆพี่ก็ไม่เห็นมันทำอะไรเช่นกัน คงจะเหงาพอๆกับเอ็งนั่นแหละ”

“ไม่เอา...ฉันไม่อยากคุยกับมัน...คนแย่งผัวเพื่อน นิสัยไม่ดี”

รำเพยหน้างอง้ำยามนึกถึงหัวอกของคนเป็นเมียอย่างมะเฟือง จนมาบัดนี้ก็ไม่รู้มันหนีเตลิดหายตัวไปไหน พี่ดงก็จิตใจแสนดำแทนที่จะออกตามหาเมียตัวเอง แต่นี่กระไรกลับรีบไปคว้าหญิงอื่นยกขึ้นมาเป็นเมียแทนคนเก่าที่หายตัวไปซะฉิบ รำเพยจึงตัดขาดความเป็นเพื่อนกับส้มแป้น ไม่ไปมาหาสู่กันเหมือนเคย...

เอ็งนี่นิสัยดีตายละนังรำเพย...ทองก้อนนึกในใจ ปลดมือน้อยออกจากพันธนาการ

“พรุ่งนี้พี่จะล้างปิ่นโตไปคืน...”

“อืม...” รำเพยรับคำอย่างสุดเซ็ง ยอมถอยกลับเรือนไปนั่งเหงาลำพัง

----------------------------------

“ผัวจ๋า...ตรงนั้นแรงอีกนิดสิจ๊ะ...อ๊า...”

ฉกาโก่งก้นกรอยขาวอวบให้ผัวเสียบแทงดุ้นเนื้อเข้ามาไม่ยั้งแรง เสียงกระเส่าแหบสั่นดังเล็ดลอดออกมาจนถึงชานเรือน  ทองก้อนกลอกตามองบนพร้อมกับส่ายระอากับสองคนผัวเมีย มาหาทีไรเป็นเช่นนี้เสียทุกที

เขาหันหลังกลับลงเรือนโดยไม่ลืมตะโกนส่งสัญญาณว่าตนนั้นมาหาแต่ไม่คิดอยู่รอจนกระทั่งสองคนนั้นเสร็จกิจ

ขืนนั่งรอก็คงไม่แคล้วข้ามไปวันพรุ่งกระมัง 

“อิจฉาคนมีเมียเด็กโว้ย!...เอากันแต่ละที เล่นเอาพื้นเรือนยังสะเทือนเลื่อนลั่น...อายุอานามก็แก่ปูนนี้ ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน?”

“ไอ้ห่า!มึงอีกแล้วหรือไอ้ทองก้อน ไอ้น้องเวรตะไล...”

คนในห้องเข่นเขี้ยว สีหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเสียวเสียดกำลังพุ่งทะยาน นายบ้านสามโคกบดสะโพกแกร่งเข้าหาร่องเนื้อคับแน่นของเมียสาวหนักๆ ระบายอารมณ์หมั่นไส้ไอ้น้องชายตัวดี

“กูยังไม่แก่สักหน่อย ปากมึงนี่น่าเอาตีนยัดสิ้นดี...”

 ยังไม่วายด่าทอตามหลัง เอาเถอะ...ประเดี๋ยวกูจะหาทางเอาคืนไอ้คนปากหมา จะหาเมียเด็ดๆให้สักคนก็แล้วกัน หรือไม่ก็จะยกนังรำเพยลูกของไอ้สุขให้เป็นเมีย นายบ้านรู้หรอกว่าไอ้ทองก้อนมันเอาแต่คอยเลี่ยงหลบ นัยว่านังลูกสาวบ้านนั้นชอบเทียวไปมาหาสู่กับไอ้ทองก้อนเป็นประจำ หากแต่ว่าไอ้ทองก้อนมันกลับไม่ชอบพอถึงขั้นในเชิงชู้สาว ทีนี้ถ้าได้คนไม่ชอบมาเป็นเมีย ดูสิไอ้คนปากหมามันจะอึดอัดใจตายเลยหรือไม่? อยากมากล่าวหาว่าเขาแก่ดีนัก

 ส่วนฉกาหัวเราะคิกคักกับคำว่าแก่ของพี่ชายคนสนิท ถึงผัวเธอจะแก่กว่าหลายปีก็จริงอยู่ ทว่าเรี่ยวแรงนั้นไม่เคยลดทอนน้อยลงสักที

“นายพรานของฉกาไม่แก่สักนิด...เรี่ยวแรงยังดี ไม่เคยตก...”

เธออ้อนผัวด้วยน้ำคำเอาอกเอาใจเต็มที่ แอ่นลำตัวช้อนเต้าสล้างยื่นส่งให้ถึงปากผัว นายบ้านรีบอ้าปากงับหัวจะงอยสีหวานดูดจนแก้มตอบ เขาดูดนมเมียสาวสลับกันทั้งซ้ายขวา จ๊วบ จ๊วบ

รูเล็กตอดหนึบหนับยามถูกแท่งร้อนทะลวงเข้าออก ลาวารักไหลเยิ้มเปื้อนไปทั่วซอกขา ฉกาถูกจับให้เปลี่ยนท่าใหม่ ทั้งที่เพิ่งเดินทางแตะขอบสวรรค์ลมหายใจยังพี่ระรัว โดยเรียวขายาวถูกจับพาดไว้บนเรือนบ่าแข็งแรง ข้อเท้าเล็กยังถูกกุมไว้ด้วยมือหยาบ ลำอวบเคลือบมันวาวถอนตัวออกจนเกือบสุด ก่อนจะเคลื่อนไหวรวดเร็วกลับเข้ามาใหม่เพียงพรวดเดียวมิดไปถึงลำโคน

แล้วแช่ตัวไว้แน่นิ่ง เบียดพวงสวรรค์ลงกับเม็ดสวาทฉกาเสียววาบจนน้ำตาคลังคลอ จนกระทั่งร่องเล็กของเมียรักปรับสภาพอ้าอมเขาไว้ได้ทั้งหมด นายบ้านสามโคกจึงเริ่มขยับสะโพกกระแทกอัดเข้าหาเน้นๆ

“อะ...โอ้ว...เยี่ยม ซี๊ด...”

นายบ้านคำรามเสียงเข้ม เอี้ยวใบหน้าคมคายจูบซับท่อนขาของเมียรัก กลิ่นหอมยวนใจหาสาวใดในโลกนี้จะเปรียบ

ชื่นชมปนอิจฉาตัวเอง พร้อมกับส่งบั้นท้ายขยับโยก ขย่มรัวๆเข้าสู่ในตัวเมียราวกับเครื่องจักรชั้นเยี่ยม มือหนึ่งเอื้อมขยำนมขาว บีบบี้ส่วนหัวจุกเพิ่มแรงรัญจวนส่งให้เมียดิ้นเร่าๆ

 ฉกายันศีรษะเหลือบสายตามองทางเชื่อมเห็นมันผลุบหายอยู่ภายในพลูเนื้อ ก็พาทำเอาเลือดลมสาวนั้นแล่นฉิว หยัดสะโพกงอนงามรับแรงขย่มเข้าหาอย่างไม่ยอมน้อยหน้า

ปรัก ปรัก ปรัก

“อา...อา...อา...”

สองเสียงร้องผสานขับกล่อมไปตามจังหวะขยับโยก จนตะวันบ่ายคล้อยลับหายภายในห้องนอนของนายบ้านก็ยังได้ยินเสียงแผ่นไม้กระดานเกิดเสียงดัง เอี๊ยด อ๊าด โดยไม่มีลูกบ้านคนไหนกล้าขึ้นมารบกวนบนเรือน

เพราะไอ้ทองก้อนตัวดีติดป้ายประกาศบอกความเอาไว้ว่า...หากลูกบ้านคนมีปัญหาให้ไปหามันที่เรือนนู่น เพราะว่าวันนี้นายบ้านไม่ว่างต้องเร่งทำลูกกับเมียสาวอย่างฉกา...

---------------------------------------