ท่องโลกดึกดำบรรพ์: แดนใต้ของเหล่ายักษ์

อาร์เจนติน่า ประเทศสุดขอบทางใต้ของทวีปอเมริกาใต้ที่มีชื่อเสียงเรื่องฟอสซิลของสัตว์ดึกดำบรรพ์จากหลายๆ ยุค ทวีปอเมริกาใต้จัดทวีปดึกดำบรรพ์ที่ตัดขาดจากทวีปอื่นๆ โดยสิ้นเชิง เมื่อหลังจากแยกจากแอฟริกาและออสเตรเลียไป ทวีปแห่งนั้นก็แยกเป็นเอกเทศ ทว่า สิ่งมีชีวิตที่ติดไปบนทวีปอเมริกาใต้ในตอนนั้นก็วิวัฒนาการต่อมาเองอีก หากสืบย้อนดูเส้นสายของพวกมัน เราจะเจอสัตว์ที่มีบรรพบุรุษร่วมกันในหลายๆ ด้าน

อาร์เจนติน่าในหมวดหินลาโคโลเนีย (La Coloina Formation) เป็นหมวดหินจากยุคครีเตเชียสตอนปลาย มีอายุที่ 70-66 ล้านปีที่แล้ว ในพื้นที่แห่งนี้มีความแห้งมากกว่าส่วนอื่นของโล่ง เป็นทุ่งโล่งกึ่งๆ ทะเลทรายแซมสลับกับป่าสน มีพืชดึกดำบรรพ์อย่างโลบิร่า (Lobira) ที่มีลักษณะคล้ายกระบองเพชร พืชเหล่านี้ลดขนาดใบของมันลงจนเหลือเพียงใบแหลม มีไขเคลือบตามใบและก้านเพื่อกันการเสียน้ำและทำให้ต้นไม้อบอุ่นในยามราตรีที่หนาวเหน็บ รอบๆ นั้นก็มีหินทรายและเขาหินปูนจำนวนมากขึ้นปกคลุมทำให้ทิวทัศน์ดูสวยงาม

เมื่อเดินไปรอบๆ คุณก็จะเห็นไดโนเสาร์มากมายย่างเดินอยู่บนพื้นที่โล่งแห่งนี้ พวกมันมีหงอนเล็กๆ บนหัวสีสันสดใสเดินย่างไปบนทุ่งโล่ง นั่นคือ บอนนาปาร์ตซอรัส (Bonnapartesaurus) เป็นแฮโดร์ซอร์ที่อพยพมาอาศัยในทวีปอเมริกาใต้ ถึงแม้จะไม่แน่ใจว่าพวกมันเดินทางมายังทวีปอเมริกาใต้ด้วยวิธีใด้ แต่ก็มีการค้นพบพวกมันอาศัยอยู่ที่นี่มานานแล้ว 

(บอนนาปาร์ตซอรัส)

เมื่อเดินเข้ามาในเขตชายป่า คุณก็จะได้เจอกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีกระเป๋าหน้าท้อง (Marsupial) ขนาดเล็กนับหลายสิบชนิด มาร์ซูเพียลหรือกลุ่มสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีกระเป๋าหน้าท้องมีวิวัฒนาการตามหลักฐานฟอสซิลในซีกโลกใต้ คาดว่าทวีปอเมริกาใต้เป็นสถานที่แห่งแรกที่พวกมันถือกำเนิดและแยกออกไปครั้งที่ออสเตรเลียและอเมริกาใต้ติดกัน ด้วยความที่กระเป๋าหน้าท้องนั้นมีไว้สำหรับซ่อนตัวอ่อนให้ปลอดภัย มาร์ซูเพียลจึงสามารถปรับตัวใช้อัตราการเผาผลาญให้ได้ช้าลงซึ่งไม่กินพลังงานเท่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีรก พวกมันอาศัยหาอาหาร กินทั้งเมล็ดพืชและแมลงมากมาย 

(มาร์ซูเพียลไม่ทราบชนิด)

เมื่อเดินเข้ามาลึกขึ้น คุณสังเกตเห็นเงาสูงชะลูดเดินไปมาในพุ่มไม้ มันตัวใหญ่และคอยาวพลางย่างก้าวเดินมาอย่างน่าขนลุก มันคือ แอโรไททัน (Aerotitan) เทอโรซอร์หรือสัตว์เลื้อยคลานบินได้ขนาดใหญ่ ด้วยปีกกว้างถึง 9 เมตรและความสูงถึง 4.5 เมตร มันใหญ่พอๆ กับไดโนเสาร์คอยาวเลยทีเดียว เทอโรซอร์ชนิดนี้มาจากวงศ์แอสดาร์คิด ซึ่งเป็นเทอโรซอร์ขนาดใหญ่ที่ใช้การเดินบนพื้นดินเป็นส่วนมากมากกว่าการออกบินจับปลาหรือแมลงกินบนฟ้า แอโรไททันยักษ์กำลังหาอาหารกินมาร์ซูเพียลขนาดเล็กในโพรงไม้ ด้วยจะงอยปากยาวแหลมทำให้มันจิกทลายขอนไม้เก่าได้อย่างง่ายดาย 

(แอโรไททัน)

เมื่อเดินทางออกมายังป่าโปร่ง พื้นที่ตรงนี้ก็โล่งขึ้นทันตาเห็นนัก มีหญ้าขึ้นแล้วบางส่วน นักวิทยาศาตร์ค้นพบว่าหญ้านั้นจริงๆ แล้วมีต้นกำเนิดมาตั้งแต่ปลายยุคครีเตเชียส พวกมันงอกงามได้ดีและแข่งกันกับพืชชนิดอื่นๆ ถึงกระนั้นก็ยังไม่หลากหลายมากนัก บนทุ่งนี้ท่ามกลางแมกไม้มีขาสี่ข้างยาวหนาเหมือนเสาไม้ขนาดใหญ่ย่างเดิน แหงนหน้าดูสิ! มันคือซอโรพอดขนาดยักษ์ พาตาโกไททัน มาโยรัม (Patagotitan Mayorum) หลังจากค้นพบกระดูกท่อนขาของมันในปี ค.ศ. 2016 ซึ่งมีความสูงไปแล้วถึง 3.5 เมตร นี่อาจจะเป็นไดโนเสาร์และสัตว์บนบกที่ใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยความยาวถึง 35 เมตรและสูงถึง 15 เมตร พวกมันเดินย่างกินยอดพืชได้อย่างไม่ต้องกังวลอะไรมากนัก ญาติๆ ใกล้ชิดในสายวิวัฒนาการก็มีให้เห็นเช่นกัน นั่นคือ เดรดน็อกทัส (Dreadnoughtus) ซึ่งมีขนาดตัวเล็กกว่าถึง 25 เมตรและสูงเพียง 8 เมตร ก็ยังถือว่าเป็นสัตว์บกขนาดใหญ่อยู่เช่นกัน

(พาตาโกไททันเทียบขนาดกับช้างและมนุษย์)

(เดรดน็อกทัส)

ลูกๆ ของพวกมันเมื่อโตระยะหนึ่งก็จะเข้ามารวมฝูงกับสมาชิกอวุโสที่อยู่ก่อนหน้า ส่วนหนึ่งก็เพราะมีนักล่าที่อันตรายคอยจ้องจะล่าพวกมันอยู่ด้วย พลันที่คุณยืนดูพวกมันเดินย้ายออกมาจากทุ่งโล่ง มีไดโนเสาร์กินเนื้อยืนสองขาขนาดใหญ่วิ่งตามออกมา นี่คือสุดยอดนักล่าจากซีกโลกใต้ชนิดใหม่ที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อนอย่างแน่นอน มันคือ มาอีป (Maip) เป็นไดโนเสาร์กลุ่มเมกะแรปเตอรร่า (Megaraptora) พวกมันขึ้นมาแทนที่พวกอัลโลซอริดและคาคาโรดอนโตซอริดที่เคยครอบครองอเมริกาใต้ ด้วยความยาวถึง 9 เมตรและเล็บแหลมคมในอุ้งมือทั้งสองข้าง มาอิปขนาบข้างเข้าไปหาลูกของเดรดน็อกทัสตัวหนึ่งอย่างรวดเร็ว มันเริ่มกระโดดเตรียมจะล็อคตัวเหยื่อและกัดคอหมายจะทำให้ล้มลงมา ทว่า หางขนาดใหญ่ของแม่เดรดน็อกทัสตวัดฟาดมาอิปจนเจ้านักล่ากลิ้งหลุนๆ ลงไปจุกที่พื้น มาอิปจึงวิ่งหนีออกไปในทันที หากทำให้เดรดน็อกทัสโกรธละก็ เจ้านักล่าอาจจะไม่มีวันพรุ่งนี้ขึ้นมาลืมตาดูโลกได้อีกอย่างแน่นอน

(เดรดน็อกทัสขับไล่มาอิปออกจากฝูง)

ตอนนี้เริ่มมืดแล้วและถึงเวลาของการเตรียมหาที่พัก คุณสังเกตเห็นนักล่าบนชะง่อนหินขนาดใหญ่ตัวหนึ่งกำลังแบกบางอย่างออกมา มันคือโคเลเคน (Koleken) เป็นไดโนเสาร์กลุ่มอเบลิซอริด (Abelisauridae) จุดเด่นคือลำตัวที่ยาว หัวกลมและแขนหน้าที่สั้นมากจนแนบติดลำตัว และผิวที่เป็นตุ่มแข็งคล้ายเกราะ โคเลเคนกำลังคาบซากบางอย่างในรังออกไปทิ้ง มันคือลูกของโคเลเคนเจ้าของรังตัวหนึ่ง ลูกของมันป่วยลงและตายแล้ว ตอนนี้มันจึงคาบซากออกไปทิ้งกันไม่ให้นักล่าตัวอื่นๆ ตามมาเจอกลิ่น เจ้าโคเลเคนทิ้งซากลูกของตัวเองลงมาจากหน้าผาก่อนจะหันหลังกลับไปกกรังต่อ ในยามราตรีนั้นไม่มีพวกแอโรไททันและมาอิปออกมาหากินมากนัก แต่ซากที่ตกลงมานี้

ก็ดึงดูดนักล่าอีกชนิดออกมา เจ้าตัวนี้คล้ายกับโคเลนเคนทุกประการแต่เพิ่มเติมด้วยเขาสองข้างคล้ายวัวกระทิง นี้คือ คาร์โนทอรัส (Carnotaurus) เป็นอเบลิซอริดที่ตัวเล็กกว่าโคเลนเคนเล็กน้อย เขาบนหัวมีสีสันสดใสใช้ดึงดูดเพศตรงข้าม ดูจากสีเขาอันฉูดฉาดนี้ นี่คือตัวผู้ และมันก็ได้อาหารค่ำไปกินหลังจากพยายามล่าจนล้มเหลวมาทั้งวัน มันก็มีอาหารกินในยามค่ำคืนแล้ว

(คาร์โนทอรัส)

(โคเลเคน)

ยามเช้ามอันแสนสดใส อาทิตย์สาดส่องอันอบอุ่นปัดเป่าความมืดอันหนาวเหน็บของยามค่ำคืนออกไปล่ววเข้าวันใหม่แล้ว บัดนี้ การเดินทางในอเมริกาใต้สิ้นสุดลง พร้อมกับวันใหม่ที่จะดำเนินขึ้นมาอีกครา แต่ทว่า การผจญภัยก็ยังไม่จบเสียหรอกนะ

ตอนต่อไป เดินทางไปยังมาดากัสการ์ ดินแดนเกาะเล็กๆ ที่สาบสูญ เชิญพบกับสิ่งมีชีวิตแปลกๆ มากมายในสภาพแวดล้อมบิดตายแห่งนี้ มาดูกันว่าเหล่าไดโนเสาร์บนเกาะจะเอาชีวิตรอดจากภัยแล้งได้อย่างไร โปรดติดตามใน ท่องโลกดึกดำบรรพ์!