ไมโครพลาสติก " Toxic ร้ายกว่าที่คิด "
ตั้งแต่เด็กๆที่บ้านสอนสอนว่า ถุงพลาสติกที่ได้มานั้น (จากการซื้อของมาจากที่ใดก็ตาม) ถ้าไม่ขาดหรือรั่ว ห้ามทิ้งให้เก็บไว้ใช้ต่อ (ส่วนใหญ่ใช้เป็นถุงขยะ) ก็เลยเก็บไว้ไม่น้อย จนบางทีลืมบางชุดไป พอมาเจอภายหลังพบว่าถุงพลาสติกจากห้างห้างหนึ่งมันย่อยสลายเป็นชื้นเล็ก ตอนนั้นยังนึกขอบคุณห้างนั้นที่ใช้ถุงพลาสติกที่ย่อยได้ไม่เป็นปัญหาแก่สิ่งแวดล้อมซึ่งดีต่อโลก ต่อมาภายหลังได้ทราบว่ามันไม่ได้ดีอย่างที่คิด เพราะสิ่งที่เห็นในวันนั้นมันคือ ไมโครพลาสติก และเจ้าสิ่งนี้มันร้ายกว่าที่เราคิดมากนัก
ไมโครพลาสติกที่ปนเปื้อนอยู่ทั่วไปในสิ่งแวดล้อมนั้น อาจเป็นภัยเงียบที่คุกคามสุขภาพของเราโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากงานวิจัยล่าสุดจากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม ได้ค้นพบหลักฐานเป็นครั้งแรกว่าสารเคมีอันตรายในไมโครพลาสติกอย่างเช่น สารหน่วงการติดไฟและสารเคมีอื่นๆในการผลิตถุงพลาสติกนั้น สามารถซึมผ่านผิวหนังเข้าสู่ร่างกายของเราได้ ทีมวิจัยได้ใช้แบบจำลองผิวหนังมนุษย์ 3 มิติที่เป็นนวัตกรรมใหม่ในการทดลองแทน ซึ่งแต่ก่อนนั้นจะใช้สัตว์ทดลองหรือเนื้อเยื่อมนุษย์แบบดั้งเดิม ได้พบว่าเมื่อสัมผัสกับไมโครพลาสติกที่มีสารเคมีพิษ
สารเหล่านั้นจะถูกดูดซึมผ่านผิวหนังได้สูงถึง 8% โดยอัตราการดูดซึมจะยิ่งสูงขึ้นในผิวที่มีความชุ่มชื้นมากกว่า ถึงแม้หลายประเทศจะมีมาตรการควบคุมการใช้สารเคมีอันตรายเหล่านี้ (รวมถึงบ้านเราที่ออกกฏไม่ให้ห้างสรรพสินค้าแจกถุงพลาสติกแบบฟรีๆแก่ลูกค้า โดยคาดหวังว่าจะลดปริมาณถุงพลาสติกได้อย่างมันัยสำคัญ ที่ไหนได้แทบไม่มีผล
แต่ที่มีผลจริงๆคือห้างสรรพสินค้ามีรายได้เพิ่มจากการขายถุงพลาสติกให้ลูกค้าอย่างเป็นกอบเป็นกำ ทุกวันนี้ก็ยังไม่เห็นหน่วยงานไหนออกมาแก้เรื่องนี้ให้ถูกวิธีซะที) แต่ก็ยังพบว่ามีสารตกค้างอยู่ในสิ่งของเครื่องใช้เก่าๆที่อยู่รอบตัวเรา ซึ่งเจ้าไมโครพลาสติกนี้มันจะทำหน้าที่เป็น พาหะ ลำเลียงสารพิษเหล่านี้เข้าสู่ร่างกายอย่างช้าๆ จนอาจสะสมและก่อให้เกิดอันตรายในระยะยาวได้หากไม่ระมัดระวัง