หวังเจาจวิน ยอดหญิงงาม กับภาพวาดที่ดูแย่กว่าตัวจริง

หวังเจาจวิน บ้างเรียก หวางเจาจิน เป็นชาว อําเภอจื่อกุย จังหวัดหนานจวิ้น ประเทศจีน ปัจจุบันอยู่ในมณฑลหูเป่ย ที่ชาวกวีและชาวบ้านในยุคต่อๆ มาต่างพากันยกย่อง หวังเจาจวิน ว่าเป็น 1 ใน 4 ยอดหญิงงาม ได้แก่ ไซซี / หวังเจาจวิน / เตียวเสียน / หยางกุ้ยเฟย

เมื่อครั้ง พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ ประกาศคัดเลือกนางกำนัลจากหมู่ประชาชน หวังเจาจวิน ก็ได้รับเลือกเข้าวังเช่นกัน ในวังของ พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ จึงมีนางกำนัลอยู่เป็นจํานวนมาก 

พระองค์จึงให้ช่างวาดภาพมาวาดรูปนางกำนัลทั้งหมด แล้ว พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ จะทรงคัดเลือก นางกำนัล ที่ถูกใจให้มาเข้าเฝ้าจากภาพวาดอีกที เหล่านางกำนัลต่างก็ติดสินบนกับช่างวาดภาพ ให้พวกเขาวาดตนเองออกมาให้ดูดีเพื่อจะได้พบกับพระเจ้าฮั่นหยวนตี้

แต่ หวังเจาจวิน ไม่ยอมติดสินบนช่างวาดภาพดังนั้น รูปของนางจึงถูกช่างวาดให้ออกมาดูน่าเกลียดกว่าตัวจริง พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ จึงไม่เคยเรียกนางมาเข้าเฝ้า

ในเวลานั้น ชนเผ่า ซงหนู ที่อยู่ทางตอนเหนือของทะเลทราย แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มตะวันออก และ กลุ่มตะวันตก ฮูหานเซีย ประมุขของกลุ่มตะวันออกยอมสวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์ฮั่น 

ส่วน จื้อจือ ประมุขของกลุ่มตะวันตก นั้นเป็นศัตรูกับราชวงศ์ฮั่น ต่อมากลุ่มตะวันตกถูกปราบปราม ฮูหานเซีย จึงทําการวม เผ่าซงหนู ให้เป็นหนึ่งเดียวกัน ในศักราชเจี้ยนเจาปีที่ 5 ( 34 ปีก่อนคริสตกาล ) ฮูหานเซีย แห่งเผ่า ซงหนู ถวายหนังสือขอเข้าเฝ้ากษัตริย์แห่งราชวงศ์ฮั่น 

หลังได้รับอนุญาต ในปีถัดมาก็เดินทางจากราชสํานักของตน ( ปัจจุบันอยู่บริเวณเมืองอูหลนปาทัวในมองโกเลีย ) ไปยังเมืองฉางอัน เพื่อเข้าพบ พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ ฮ่องเต้ทรงจัดพิธีต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ พร้อมทั้งประทานทรัพย์สินและสิ่งของอีกเป็นจํานวนมากให้กับเขา 

ฮูหานเซีย เสนอว่าอยากเป็นลูกเขยของราชวงศ์ฮั่น เพื่อสะดวกต่อการรักษาสัมพันธภาพกับราชวงศ์ฮั่นให้ยืนยาว พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ ทรงเห็นดีด้วย จึงตัดสินใจเลือกนางกำนัลมาหนึ่งคนเพื่อทำการแต่งตั้ง นางกำนัล ให้เป็นองค์หญิง แล้วให้ นางกำนัล คนนั้นแต่งงานกับ ฮูหานเซีย

เวลานั้นนางกำนัลที่คัดเลือกมาจากประชาชนเพื่อเข้ามาเป็นสนมกำนัลมีเป็นจํานวนมาก มีหลายคนที่แม้ว่าจะไม่อยากใช้ชีวิตเหมือนนักโทษที่ถูกคุมขังอยู่ในวัง แต่ก็ไม่ยินยอมที่จะแต่งงานออกเมืองไปอยู่ในที่ที่กันดารและล้าหลังอย่าง เผ่าซงหนู

แต่กับมีนางกำนัลคนหนึ่งแสดงความสมัครใจที่จะแต่งงานกับประมุขของ เผ่าซงหนู นางก็คือ หวังเจาจวิน และเมื่อ ฮูหานเซีย ได้เห็น หวังเจาจวิน ที่สง่างาม ทั้งยังมีความรู้ ก็รู้สึกถูกใจเป็นอย่างยิ่ง พระราชทานนามใหม่ให้นางทันทีว่า หนิงหูเยียนจืน  

เมื่อ หวังเจาจวิน มาเข้าเฝ้าเพื่อกราบทูลลา พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ พระองค์เห็น บุคลิกลักษณะสง่างาม ความฉะฉานในการโต้ตอบ และรูปร่างหน้าตาที่สวยงาม อย่างที่ไม่มีผู้ใดในวังหลังจะมาเปรียบได้ ก็ทรงรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ทรงต้องตัดใจให้ หวังเจาจวิน จากไป

หลัง หวังเจาจวิน เดินจากไป พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ ก็ทรงโกรธเป็นฟื้นเป็นไฟขึ้นมาทันที สั่งการให้หาสาเหตุว่า เหตุใดตัวจริงกับภาพวาดของ หวังเจาจวิน จึงแตกต่างกันมากถึงเพียงนี้ เมื่อ พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ ทรงรู้ว่า ช่างชื่อเหมาเหยียนโซ่ว รับสินบนการวาดภาพจากบรรดาเหล่านางกำนัล ก็ทรงมีคําสั่งตัดสินประหารชีวิตตัดหัวประจานทันที

เมื่อ หวังเจาจวิน แต่งงานกับประมุขของเผ่าซงหนู ราชวงศ์วงศ์ฮั่นกับเผ่าซงหนู ก็ไปมาหาสู่กันอย่างสนิทสนมเป็นเวลาถึง 40 กว่าปี หวังเจาจวิน มีบุตรชายกับ ฮูหานเซีย 1 คน ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็น โยวรื่อจีหวัง 

หลัง ฮูหานเซีย สิ้นพระชนม์ หวังเจาจวิน ก็แต่งงานกับ ฝูจูเล่ยรั่วตี โอรสองค์โตของฮูหานเซีย ตามประเพณีนิยมของ เผ่าซงหนู และมีลูกสาวด้วยกัน 2 คน หลังนางเสียชีวิต ศพของนางถูกฝังอยู่ที่เมืองกุยฮัว ( ปัจจุบันอยู่บริเวณเมืองฮูฮอต )

คุณูปการของ หวางเจาจวิน ที่ยอมแต่งงานไปต่างแดนกับผู้นำ เผ่าซงหนู สร้างสันติสุขที่ยาวนานกว่า 100 ปีให้แก่ชาวฮั่นและเผ่าซงหนู ประวัติศาตร์จีนจึงยกย่องเธอเป็นทูตสันติภาพของ อาณาจักรฮั่น

                              LOMA 🐬🐬