เด็กหลังห้อง
ผมชื่อ เว อายุ 15ย่างก้าว16แล้ว ส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบไปไหนมาไหนเท่าไหร่จะมุ่งเน้นไปในเรื่องการเรียนซะมากในเทอมนี้เพราะมันเป็นปีสุดท้ายแล้วที่ผมจะจบเสียทีหากผมยังคงทำตัวเหลวไหลต่อไปมีแต่จะทำให้ตัวเองและครอบครัวผลานเงินไปปล่าวๆเท่านั้น ยิ่งค่าใช้จ่ายของโรงเรียนนี้นี่คงไม่ต้องพูดถึงเลย เพราะค่าเทอมก็ปาไปเป็นหมื่นสองหมื่นแล้ว ยิ่งเครื่องแบบแต่ล่ะปีแต่ละเทอมก็มีการเปลี่ยนแปลงตลอดทุกๆปีด้วยซ้ำไปยิ่งหมดไปอีกหลายพันเลยล่ะ นี่แหละเหตุผลที่ทำให้ผมเลิกเป็นนักเลงไปในเทอมนี้เพียงชั่วคราว
"วาเราขอนั่งด้วยซิ"
"เอ๊ะ? อ่ะ...อืม"
เธอคนนี้ชื่อ เรีย อยู่รุ่นเดียวกันกับผมและยังเป็นผู้หญิงคนแรกอีกด้วยที่ผมตกหลุมรัก
"นี่นั่งเหม่ออะไรอยู่ข้าวได้กินมามั้ยตอนเช้า?"
"ผมรีบออกมาน่ะเลยยังไม่ได้กิน"
"อะไรเนี่ย รู้มั้ยทำแบบนี้เดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก จริงๆเลยนะนายเนี่ย อ่ะนี่ขนมปังไส้ปูอัด"
"แล้วเธอจะกินอะไรล่ะ...."
"เรากินไปแล้วพอดีซื้อมา2ห่อน่ะรับไปสิ"
"ขอบคุณนะ"
"จ้าาา^^"
-1-