เด็กหลังห้อง

ผมชื่อ เว อายุ 15ย่างก้าว16แล้ว ส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบไปไหนมาไหนเท่าไหร่จะมุ่งเน้นไปในเรื่องการเรียนซะมากในเทอมนี้เพราะมันเป็นปีสุดท้ายแล้วที่ผมจะจบเสียทีหากผมยังคงทำตัวเหลวไหลต่อไปมีแต่จะทำให้ตัวเองและครอบครัวผลานเงินไปปล่าวๆเท่านั้น ยิ่งค่าใช้จ่ายของโรงเรียนนี้นี่คงไม่ต้องพูดถึงเลย เพราะค่าเทอมก็ปาไปเป็นหมื่นสองหมื่นแล้ว ยิ่งเครื่องแบบแต่ล่ะปีแต่ละเทอมก็มีการเปลี่ยนแปลงตลอดทุกๆปีด้วยซ้ำไปยิ่งหมดไปอีกหลายพันเลยล่ะ นี่แหละเหตุผลที่ทำให้ผมเลิกเป็นนักเลงไปในเทอมนี้เพียงชั่วคราว 

"วาเราขอนั่งด้วยซิ"

"เอ๊ะ? อ่ะ...อืม"

เธอคนนี้ชื่อ เรีย อยู่รุ่นเดียวกันกับผมและยังเป็นผู้หญิงคนแรกอีกด้วยที่ผมตกหลุมรัก

"นี่นั่งเหม่ออะไรอยู่ข้าวได้กินมามั้ยตอนเช้า?"

"ผมรีบออกมาน่ะเลยยังไม่ได้กิน"

"อะไรเนี่ย รู้มั้ยทำแบบนี้เดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก จริงๆเลยนะนายเนี่ย อ่ะนี่ขนมปังไส้ปูอัด"

"แล้วเธอจะกินอะไรล่ะ...."

"เรากินไปแล้วพอดีซื้อมา2ห่อน่ะรับไปสิ"

"ขอบคุณนะ"

"จ้าาา^^"

-1-