เรื่องแปลกแต่จริง ตอนโคมลอย
บรรยากาศเย็นย่ำ อากาศค่อนข้างเย็น ตอนนั้นเป็นช่วงอายุ 9-10 ขวบของผู้เขียนเช่นกัน ภายในวัดกว้างขวางแห่งหนึ่ง ช่วงนั้นทางวัดกำลังมีงานบางอย่าง และขอหน่วยพยาบาลออกบู๊ดให้ประชาชนด้วย ด้วยความที่แม่เราเป็นหนึ่งในหน่วยพยาบาลจึงต้องลงพื้นที่และพาลูกไปด้วยกัน แม่ปล่อยเราวิ่งเล่นคนเดียวภายในวัด ก็วิ่งเล่นไปทั่ว ไม่รู้จะไปไหนก็กลับมาหาแม่บ้าง ไปยืนมองคณะศรัทธาตามจุดต่างๆ บ้าง แต่ที่สนใจเป็นพิเศษคือ กิจกรรมปล่อยโคมไฟ
คนที่มางานวัดนี้ต่างเล่ากันปากต่อปากว่า โคมไฟที่นี่ถ้าปล่อยขึ้นไปแล้วจะลอยไปรวมตัวกันบนท้องฟ้าเป็นรูปพญานาค ซึ่งเป็นจุดเด่นหนึ่งของวัด เราได้ยินอย่างนั้นก็อยากรู้ จึงพยายามเดินมองหาอยู่นานว่า โคมไฟลอยขึ้นไปต่อกันเป็นพญานาคจริงไหม? แต่เดินอยู่พักหนึ่งก็ไม่พบ แต่ก็สังเกตว่า เวลาคนปล่อยโคมขึ้นฟ้าโคมมักจะลอยเรียงแถวต่อกันอย่างเป็นระเบียบราวกับมีด้ายบางๆ โยงพวกมันไว้อย่างนั้น ตัดสินใจกลับไปสังเกตการณ์บริเวณที่คนปล่อยโคมอีกครั้ง พลางเพ่งตามองอย่างตั้งใจเพื่อจะดูให้เห็นว่ามีด้ายผูกตามโคมนับร้อย นับพันดวงจริงหรือไม่ ก็ไม่พบอะไรเลย
หลังจากพยายามเก็บข้อมูลทุกอย่างจนพอใจ คราวนี้เราเปลี่ยนใจเดินตามทิศทางที่เห็นโคมพากันลอยขึ้นไปบ้าง ตามไป ตามไปเรื่อยๆ พบว่าพวกมันลอยขึ้นไปต่อกันแบ่งเป็นสองแถวคู่ขนาน ดูคล้ายลำตัวยาวๆ ของสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมา ด้วยความที่อยากพิสูจน์จริงจังและว่างไม่มีอะไรให้เล่นด้วย จึงตัดสินใจเดินตามโคมเหล่านั้นต่อจนถึงบริเวณหนึ่ง แหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้าจะพบกับกิ่งก้านร่มใบของต้นไม้ แต่พอขยับไปอีกนิดก็จะเจอพื้นที่ที่กิ่งก้านเหล่านั้นยื่นมาไม่ถึง เป็นช่องให้เห็นขึ้นไปถึงท้องฟ้าเบื้องบน
ตอนนั้นเอง เราต้องมองภาพที่เห็นด้วยความฉงน ตรงจุดนี้เรามองเห็นโคมลอยที่มีคณะศรัทธาปล่อยขึ้นไปเป็นจำนวนมหาศาลต่อเรียงตัวกันเป็นรูปหัวพญานาคจริงๆ มันเป็นหัวพญานาคขนาดใหญ่ และมีส่วนลำตัวยาวเฟื้อยทอดออกไปสุดสายตา
ยืนอยู่ตรงนั้นไม่นานจนหายสงสัย ด้วยความเป็นเด็กก็ละความสนใจไปที่อื่นต่อ แล้วเรื่องมันก็จบแค่นี้ แต่เท่าที่มองเห็น คิดไม่ออกเหมือนกันว่าถ้ามีการจัดฉากเขาจะใช้วิธีไหนได้บ้าง เพราะระดับที่โคมลอยขึ้นไปเรียงกันก็สูงเหนือต้นไม้ขึ้นไปพอควรเลย ถ้าจะขึงเชือกเส้นบาง จะไปขึงตรงไหน ยังไง น่าจะยากเอาการอยู่?
นี่ก็เป็นอีกประสบการณ์หนึ่งที่มหัศจรรย์มากสำหรับผู้เขียน แต่ยังไงก็เป็นเพียงประสบการณ์ส่วนตัว ใครจะเชื่อมากน้อยแค่ไหน ยกให้เป็นวิจารณญาณของเพื่อนๆ ได้เลย ครั้งหน้าจะเอาเรื่องอะไรมาฝากอีก รอติดตามกันได้น้า
ผู้เขียน ปุณณ์ศศิภัสร์