มนตราเพลิงพ่าย ตอนจบ
"ปล่อยฉันไปเถอะนะเพตา อย่าทำอะไรฉันเลย" ฝันเตือนสติเพตาให้รู้จักคิด
"เธอคิดว่าฉันต้องฟังคำตือนของเธอเหรอ ฉันอยากจะฆ่าเธอนักฝันไม่ใช่สิ มิยาเมะ มารูฮิโกะ" เพตาเรียกชื่อฝันเต็มยศ
"เธอไม่กลัวตำรวจจะมาจับเธอเหรอไงเพตา หรือว่าเธอไม่กลัวติดคุก"
"ตำรวจเหรอฉันไม่กลัวหรอกนะ ฉันไม่มีอะไรจะเสียแล้ว วันนี้แหละฉันจะฆ่าเธอให้ได้" แล้วเพตาก็หยิบปืนขึ้นมาจะยิ่งฝัน แต่ทันใดนั้นเอง
"หยุดนะเพตา" เสียงชลทิศตะโกนลั่นพร้อมกระสุนปืนดังลั่นทันทีหนึ่งนัด
ชลทิศเอาตัวมาบังกระสุนให้กับฝันและโดนยิงที่แขนของตนหนึ่งนัด เพตาร้องเสียงหลงทันที
"ชล.....ไม่จริงชลขาตาขอโทษ ตาไม่ได้ตั้งใจจะยิงคุณตาจะยิงนางฝันมันชล" เพตาปฏิเสธทันทีจะเข้าไปหาชลทิศ แต่วิทยาปัดปืนในมือแล้วจับตัวเพตาไว้รีบพาตัวเพตาหนีไป แต่ไม่พ้นตำรวจเดินทางมาถึงซะก่อน
"คุณชลทิศ คุณเป็นไงบ้าง! " ฝันถามชลทิศทันทีอย่างเป็นห่วง พร้อมกับตำรวจเข้ามาพอดีแล้วเรียกรถพยาบาลพาชลทิศไปรักษาตัว
"ผมไม่เป็นไรหรอกแล้วคุณละเป็นอะไรหรือเปล่า" ชลทิศถามอย่างห่วงใยฝัน
"ฉันไม่เป็นไรหรอกคะ คุณนะแหละที่น่าเป็นห่วง" ฝันแอบพูดประชดชลทิศเล็กน้อย ด้านเพตาถูกตำรวจจับได้และวิทยาขอรับผิดแทนเอง เพตาแอบเสียใจที่ทำให้วิทยาเดือดร้อน จึงยอมให้ตำรวจจับตนเข้าคุก แต่ฝันไม่เอาเรื่องและขอให้ตำรวจ ช่วยปิดเป็นความลับ ตำรวจทำจะไม่ยอม แต่ฝันขอร้องเอาไว้เพตาจึงไม่โดนข้อหาอะไร และรถพยาบาลก็พาชลทิศไปโรงพยาบาล ชเยนต์กับคุณหญิงกอแก้ว มาถึงโรงพยาบาล หลังจากทราบข่าวงานถูกยกเลิกไปกระทันหันทันที
"ตาชลเป็นไงบ้างหนูฝัน! " ทั้งคู่ถามอาการอย่างเป็นห่วงบุตรชายตน
"คุณหมอยังดูอาการให้อยู่เลยคะ เดี๋ยวก็คงออกมาแล้ว" ฝันแอบเสียใจ
"หนูต้องขอโทษนะคะที่เป็นต้นเหตุทำให้คุณชลทิศต้องเจ็บตัวแบบนี้"
"ตาชลเค้ารักหนูมากนะฝัน ไม่งั้นเค้าคงไม่เสี่ยงเอาตัวเองไปรับกระสุนแทนแบบนี้" คุณหญิงกอแก้วบอกให้ฝันเข้าใจ
"หนูเข้าใจแล้วคะ หนูก็รักคุณชลทิศเหมือนกันคะ และจะรักตลอดไปด้วย"
"อ้าวคุณหมอมาพอดีเลย ลูกชายผมเป็นยังไงบ้างครับ" ชเยนต์ถามให้หายสงสัยทันที
"อาการคนป่วยไม่หนักหนามากนัก เดี๋ยวสองสามวันก็คงกลับบ้านได้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ" หมอพูดจบก็เดินไปอีกทาง ทั้งสามคนเตรียมตัวเข้าไปเยี่ยมทันที แต่ชลทิศยังหลับเพราะฤทธิ์ยาสลบอยู่ฝันขออยู่เฝ้าชลทิศทั้งคืน
ด้านเพตาวิทยาพาเพตามาสงบสติอารมณ์ในคอนโดตนแล้วบอกว่าตนรู้ว่าเพตา ไม่ได้รักตนแต่รักชลทิศ แต่วิทยาบอกจะรักและรอเพตารับรักตนบ้างไม่ว่าเมื่อไรก็จะรอ เพตาซึ้งใจและยอมแต่งงานกับวิทยาทันที วิทยาดีใจมากและกอดเพตาด้วยความรักที่มี
เช้าวันใหม่ ฝันนอนเฝ้าชลทิศทั้งคืนจนชลทิศตื่นขึ้นมา เห็นฝันนอนอยู่ข้างเตียงนอนก็ปลุกทันทีอย่างไม่รอช้า
"ฝันตื่นได้แล้วที่รัก" ชลทิศพูดพร้อมใช้มือลูบผมนุ่มสวยของฝันเบาๆ
"คุณตื่นแล้วเหรอคะคุณชลทิศ งั้นเดี๋ยวฉันตามหมอก่อนนะคะ"
"ครับที่รัก" ฝันเขินอายกับคำพูดของชลทิศ พูดได้ไม่อายปากบ้างเลยนะคุณชลทิศ
เมื่อคุณหมอเข้ามาตรวจดูอาการชลทิศเสร็จก็ออกไปทันที บังเอิญชเยนต์กับคุณหญิงกอแก้วมาพอดีฝันจึงขอตัวกลับบ้านไปอาบน้ำ แล้วเดี๋ยวจะมาเยี่ยมใหม่ ชลทิศมองตาละห้อยเลยทีเดียว
หลายวันถัดมาฝันป้อนอาหารให้กับชลทิศและชลทิศออกจะพอใจเสียด้วยซ้ำ เพตากับวิทยาและพี่จีจี้ก็มาเยี่ยมชลทิศทันที
"ไงคะชลเป็นยังไงบ้างตาขอโทษจริงๆ นะคะ คุณฝันฉันต้องขอโทษคุณที่ร้ายกับคุณไว้มาก ฉันสำนึกผิดแล้ว คุณให้อภัยให้ฉันได้ไหมคะ" เพตาขอโทษอย่างสุดซึ้ง
"ไม่เป็นไรหรอกคะ ฉันเข้าใจดี ก็คุณชลทิศน่ากินซะขนาดนี้ใครเห็นก็ชอบทั้งนั้น"
"รวมถึงคุณด้วยหรือเปล่าครับที่รัก" ชลทิศพูดขวางคอขึ้นมาทำให้ฝันหน้าแดงทันที
"คือฉันมีข่าวดีจะมาบอกนะคะว่าฉันจะแต่งงานกับคุณวิทยานะคะ" เพตาหันไปมองวิทยาและยื้มให้แก่กัน
"หวังว่าผมจะหายทันไปร่วมงานของพวกคุณนะครับ"
"ทันแน่นอนคะชล งั้นตากับคุณวิทยาขอตัวก่อนแล้วกันนะคะ ต้องเตรียมตัวอีกเยอะคะ" เพตาลาทันที
"คะ/ครับ" แล้วทั้งคู่ก็จากไปทันที
"แล้วเรื่องของเราละฝัน เมื่อไรเราจะเข้าใจกันสักที"
"คุณจะให้ฉันทำอะไรให้ละคะ"
"ผมแค่อยากได้ยินคุณพูดบอกรักผมสักคำจะได้ไหม"
"ก็ได้คะ ฉันรักคุณคะคุณชลทิศ.....ฉันพูดไปแล้วคุณละคะรักฉันบ้างหรือเปล่า"
"ไม่.....ไม่รักก็บ้าแล้วละครับ" ชลทิศยี้ยวนใส่ฝัน ทำเอาฝันตกใจเล็กน้อย ทั้งคู่ยังคงคุยกันอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเช้าอีกวัน ทั้งคู่ได้ถูกจับแต่งงานพร้อมกับคู่เพตาและวิทยา และงานก็ดำเนินไปได้ด้วยดี ทุกอย่างเรียบร้อย
ภายในงานทุกคนต่างมากันมากมาย บรรยากาศสดชื่น มีดารามารวมกันมากมาย และฝันได้ทำการเปิดตัวว่าที่แท้จริงแล้วตัวเองคือใคร นักข่าวถ่ายรูปกันเกรี้ยวกราวเต็มไปหมด ทุกคนรับได้และชมว่าฝันสวยมาก ฝันขอบคุณและงานก็ดำเนินขึ้นมาอย่างดี จวบจนงานจบ ทั้งสองคู่ต่างใช้เวลาอยู่ห้องหอกันยันเช้า
อีกด้านชลทิศพาฝันมาฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นเที่ยวเมืองโตเกียวกัน และเดินตามท้องถนน มีคนจำได้ว่าฝันเป็นใครขอถ่ายรูปคู่กันมากมายทำเอาชลทิศน้อยใจ รีบพาฝันเข้าห้องไปทันที
"มีเมียสวยแบบนี้ต้องทำใจหน่อยนะ คนมองกันตรึม ต่อไปนี้ผมจะคอยดูแลคุณไม่ให้คลาดสายตาเลยคอยดู" ชลทิศพูดอย่างจริงจัง
"คุณจะเอาฉันใส่โซ่เดินไปเดินมาเหมือนนักโทษเลยไหมคะคุณชลทิศ" ฝันโกรธ
"โธ่.....ใครจะไปทำที่รักได้ลงคอละครับสุดสวย" ชลทิศจูบปากฝันแล้วนึกขึ้นมาได้อย่าง
"ผมขอลูกชายคนหญิงคนนะครับที่รัก"
"บ้าน่าคุณชลพูดอะไรก็ไม่รู้ทะลึ่งมากเลยนะ"
"แล้วคุณไม่อยากได้เหรอที่รัก"
"อยากสิคะถามได้.....ฮืมคุณชล" แล้วทั้งคู่ก็บอกรักภาษากายกัน สัญญาจะรักกันตลอดชั่วฟ้าดินสลาย
จบบริบูรณ์