มนตราเพลิงพ่าย ตอนที่ 23
ฝันใส่ชุดราตรีสีขาวลายพริ้วสวยดอกกุหลาบ โดยมีต่างหูเครื่องเพชรอีกชุดที่ชลทิศนำมาให้ใส่ไปด้วย พอดีทรงกลดมาถึงพอดี ทั้งสามได้ออกจากบ้านเดินทางโดยอาศัยรถเบนซ์ตรงไปยังบ้านของธีระภาพเจ้าของวันเกิดนั้นเอง
"หลังนี้เหรอคะบ้านของลูกค้า" ฝันกล่าวถามออกมา
"ใช่ครับ ดูแล้วยังกับวังใช่ไหมครับคือคุณธีระภาพเป็นลูกหลานตระกูลนักรบ มาก่อนนะครับวังนี้ก็เป็นวังประจำตำแหน่งนะครับ"
"อ้อ.....เหรอคะ ถึงแล้วงั้นพวกเราลงดีกว่าคะ" ว่าแล้วฝันก็ลงทันทีไม่รอใครชลทิศรีบลงตามและเข้าไปกอดฝันเอาไว้ที่เอวแล้วพากันเข้าไปในงานโดยไม่เกรงใจทรงกลด ทรงกลดเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นส่วนเกินยังไงยังงั้น แล้วเดินตามไปเข้างานฉลองวันเกิดพร้อมของขวัญวันเกิด
หลังจากที่เดินเข้ามาในงานทั้งสามเป็นที่สะดุดตาเป็นอย่างมาก คนในงานมองกันตาเป็นมันถึงความหล่อของทั้งสองหนุ่มส่วนฝันนั้น ถึงแม้ว่าจะใส่แว่นสายตาแต่ก็ยังมีความงามสง่าสวยโผล่ออกมาให้เห็นกัน เจ้าของวันเกิดธีระภาพได้เดินออกมาต้อนรับทั้งสามคนทันที
"สวสดีครับคุณทรงกลดแล้วนี้คือคุณชลทิศละสินะครับเห็นแต่ในหนังสือพิมพ์วันนี้เพิ่งมาเห็นตัวจริงหล่อมากเลยครับ แล้วสาวคนนี้"
"เป็นคู่หมั้นผมเองครับและเป็นเลขาของคุณทรงกลดด้วย"
"อ้าวแล้วทำไมถึงไม่ทำงานที่บริษัทคุณชลทิศละครับมาทำที่นี้ คุณชลทิศไม่ว่าอะไรเหรอครับ"
"ไม่หรอกครับผมอยากให้ฝันเข้ามีประสบการณ์เยอะๆ นะครับไม่ใช้เส้นเข้าทำงานนะครับ"
"คิดได้อย่างนี้ก็ดีนะครับ อ้าวแหละครับเชิญไปทางด้านในดีกว่าครับ" ธีระภาพชวนเข้าไปข้างใน
"ครับ แล้วนี้ของขวัญวันเกิดขอให้มีความสุขในวันเกิดนะครับคุณธีระภาพ" ทรงกลดกล่าว
"ครับขอบคุณ.....เชิญข้างในครับ"
แล้วทั้งสามก็เดินเข้าไปในงานงานนี้มีแขกมากันมากมาย ทั้งเจ้าของธุรกิจต่างๆ ที่เป็นเพื่อนสนิททรงกลด ทรงกลดขอตัวไปทักทายแขกในงาน โดยขออนุญาติพาฝัน ไปแนะนำว่าป็นเลขาตนด้วย ชลทิศแอบหึงในใจขึ้นมาแต่เพราะเป็นงานจึงยอม และเดินดูอะไรเรื่อยเปื่อยพลางๆ ก่อน ชลทิศพอเห็นว่านานเกินไปแล้วจึงได้ไปเอาตัวฝันมาหาตนและนั่งโต๊ะด้วยกัน ทรงกลดก็ด้วยและได้อยู่กันจนกระทั่งงานเลิกแล้วจะกลับบ้านกัน ขอตัวลาเจ้าภาพทันทีเมื่อเห็นสมควรแก่เวลาแล้ว
"ขอตัวกลับก่อนนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆ สุขสันต์วันเกิดอีกรอบนะครับ" ทรงกลดกล่าว
"ครับ.....ผมก็ขอให้คุณทั้งหมดโชคดีเดินทางปลอดภัยนะครับ สวัสดีครับ"
แล้วทั้งหมดก็กลับบ้านกันทรงกลดพาทั้งคู่มาส่งถึงบ้านก่อนจะลากลับบ้านตนเองไป
"ผมไปก่อนนะครับฝัน พรุ่งนี้เจอกันครับ" ทรงกลดกล่าวลาฝันทันที
"คะแล้วเจอกันพรุ่งนี้คะ" ฝันกล่าวลาเช่นกัน
"ลาก่อนนะครับคุณทรงกลดขอบคุณที่พาเราไปงานนี้สนุกมากครับ"
"ครับขอตัวก่อนครับ" แล้วทรงกลดก็ขับรถกลับไป ทั้งสองยืนมองหน้ากัน ฝันจึงเป็นฝ่ายขอตัวลาขึ้นห้องไปชลทิศไปตามแล้วบอกว่าจะไปรับทานข้าวเที่ยงทุกวัน ฝันจะปฎิเสธแต่ชลทิศจูบปากบางสวยอย่างแผ่วเบาแล้วสลับหนักหน่วงรุนแรงอย่างแสนหวาน จนฝันหลงเคลิบเคลิมตามไปด้วยอย่างลืมตัว แล้วฝันรีบผลักอกชลทิศออกทันที แล้วขอตัวขึ้นห้องนอนไป ชลทิศแอบยิ้มดีใจและขึ้นห้องไปเช่นเดียวกัน ฝันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าชลทิศรู้สึกดีกับตนเองเหมือนกัน หรือเป็นเพราะบรรยากาศพาไปเท่านั้นเอง ส่วนชลทิศคิดว่าฝันคงไม่แคร์อะไรกับจูบของตนเองนักและคิดหาวิธี พิชิตใจฝันให้จงได้
รุ่งเช้าฝันมาทำงานที่บริษัทโดยขับรถมาเอง ทรงกลดชวนทานข้าวกลางวันด้วยกัน แต่ฝันบอกว่าชลทิศจะมารับไปทานอาหารกลางวันทุกวัน ทรงกลดจึงได้จ๋อยไป และบอกว่าไม่เป็นไร เอาไว้ถ้าฝันว่างๆ เมื่อไหร่แล้วคอยไปเที่ยวกัน ฝันจึงขอบคุณที่เข้าใจ
เพตาเมื่อมาถ่ายละครที่กองถ่ายก็มีนักข่าว มารุมสัมภาษณ์เพตายกใหญ่ ถึงเรื่องเพตาทำแท้งเพตาบ่ายเบี่ยงไม่ตอบวิทยามาหาเพตาพร้อมช่อดอกไม้กุหลาบสีแดง และมอบให้เพตาชวนไปทานข้าวด้วยกัน นักข่าวจึงลงข่าวว่าวิทยากับเพตาคบกันอยู่แล้วเพตากับชลทิศเพตาแย่งแฟนชาวบ้านจริงหรือเปล่า
"ผมจะแต่งงานกับเพตาเร็วนี้ครับพวกพี่ๆ ก็มาร่วมงานก็แล้วกันนะครับ" วิทยาตอบกลับไป แล้วเพตาจำต้องรักษาหน้าตัวเองเอาไว้แล้วจึงบอกว่าตนแค่คิดดูก่อนว่าจะแต่งงานหรือเปล่า
ชลทิศมารับฝันไปทานข้าวที่ร้านอาหารของเอกราชทุกวัน เอกราชเองก็ชอบฝัน เช่นเดียวกัน และนึกเสียดายที่ฝันเป็นคู่หมั้นของชลทิศซะแล้ว ชลทิศได้บริการแทคแคร์อย่างดีจนฝันแอบดีใจไม่ได้จึงยิ้มออกมา ชลทิศถามฝันทันทีว่าจะพาไปดอยภูกระดึงกับบิดามารดาด้วยให้ฝันเตรียมตัวอย่างดี ฝันจึงเตรียมตัวไปหาซื้อข้าวของเพื่อที่จะไปดอยภูกระดึงกัน
"พ่อครับแม่ครับผมว่าเราไปเที่ยวดอยภูกระดึงกันดีกว่าไหมครับ" ชลทิศกล่าวออกมาแล้วหันไปพูดกับทุกคน
"งั้นจะไปเมื่อไรละพ่อกับแม่และหนูฝันจะได้เตรียมตัวทัน"