มนตราเพลิงพ่าย ตอนที่ 16
"แล้วคุณกลับมาทำไมละ" ชลทิศถามฝัน
"ต้องขอโทษด้วยที่ผิดคำสัญญา เผอิญคุณลุงขอร้องให้ฉันมาดูแลท่านนะคะ" ฝันกล่าวออกไปชลทิศแอบยิ้มในใจทันที
"ถ้าเป็นความต้องการของพ่อผมก็ยินดี แล้วคุณจะอยู่กี่วันละ"
"ก็คงตลอดไปนะคะ" ชลทิศเบรครถทันที
"อะไรนะ" ชลทิศตะโกนทันที
"คุณฟังไม่ผิดหรอกคะคุณชลทิศ ตลอดไป" ฝันย้ำให้ฟัง
แล้วชลทิศก็ไม่พูดอะไรอีกเลยแล้วขับรถตรงเข้าบ้านทันที โดยมีทุกคนมาคอยต้อนรับเป็นอย่างดี เมื่อฝันลงจากรถทุกคนจึงได้มาช่วยถือของเข้าบ้านทันที
"หนูฝันกลับมาคราวนี้คงไม่คิดจ้ะไปไหนอีกแล้วสินะ" คุณหญิงกอแก้วถาม
"ก็ขึ้นอยู่กับว่าคนที่นี้คงไม่ไล่หนูไปซะก่อนนะคะ"
"ใครกันจะมาไล่หนูฝันไปจากนี้ เดี้ยวป้าจัดการเอง" คุณหญิงกอแก้วพูดอย่างนี้ทำให้ชลทิศร้อนตัวทันที
"ตาชลวันนี้ว่างไหม" ชเยนต์กล่าว
"ว่างครับ" ชลทิศตอบกลับไปพอดีโทรศัพท์ดังขึ้นมาเพตา โทรมาหานั้นเอง
"ฮัลโหล เพตาเหรอ"
"ชลขาวันนี้ว่างไหมเอย ตาคิดถึงชลนะคะเรามาดินเนอร์ด้วยกันนะคะ" เพตาออดอ้อนชลทิศ แต่ชลทิศไม่เล่นด้วยเพราะตั้งใจเลิกยุ่งเกี่ยวกับเพตาแล้ว ตั้งแต่ที่เห็นเพตากับวิทยาเดินกอดด้วยกัน
"ผมไม่ว่างนะครับบังเอิญคุณแม่นัดทานข้าวเย็นด้วยกันแล้ว"
"เหรอคะเสียดาย งั้นเอาไว้โอกาสหน้าก็ได้คะ บ้ายบายคะ" แล้วเพตาก็วางหูไป พลางคิด คุณวิทยาคงว่างไปหาคุณวิทยาดีกว่า
"คุณแม่มีอะไรจะใช้ผมเหรอครับ"
"แม่จะจัดปาร์ตี้เล็กๆ ในบ้านนะจ้ะ ต้อนรับหนูฝันกลับมาชลอยู่ช่วยงานด้วยได้ไหม" คุณหญิงกอแก้วถามบุตรชายตนเอง
"ได้ครับ แล้วนี้มีกับข้าวแล้วเหรอครับ"
"ยังจ้ะตาชลหนูฝันช่วยออกไปซื้อให้หน่อยได้ไหมจ้ะ" คุณหญิงกอแก้วกล่าวให้ทั้งคู่ไปซื้อกับข้าววัตถุดิบมาทำกินกันที่ตลาด
"ได้ครับ/ได้คะ" ทั้งคู่ตอบพร้อมกันแทบจะทันที
แล้วทั้งคู่ก็ขับรถมากันที่ตลาดกันมาซื้อวัตถุดิบกัน ทั้งคู่แวะร้านเนื้อซื้อกุ้ง ไก่ หมู ปลา หอย เป็ดกัน แล้วแวะร้านผักกับผลไม้อีกต่างหาก และที่ขาดไม่ได้คือพวกซอส ซีอิ๋วต่างๆ ด้วย ทั้งคู่ต่างช่วยกันหยิบกันเลือกเหมือนแฟนกันเลยทีเดียว จนผู้คนแถวนั้นแซวกันยกใหญ่จนทั้งคู่ต้องปฎิเสธทันควันว่าไม่ใช้แฟน
พอซื้อเสร็จแล้วทั้งคู่ก็ขึ้นรถกลับบ้านกัน พอมาถึงก็ต่างมาช่วยกันจัดสถานที่และทำอาหารกันทั้งบ้านอย่างสนุกสนาน ไม่นานอาหารก็ทำกันเสร็จเรียบร้อยมีหลายอย่างให้รับประทานกัน โชคดีที่ฝันเรียนมาทางด้านคหกรรมที่ญี่ปุ่นจึงช่วยทำอาหาร ให้ออกมาอร่อยน่าตาน่ารับประทานมากขึ้น
"เสร็จสักทีแม่ว่าไปอาบน้ำอาบท่าเสียก่อนเถอะเดี๋ยวค่อยลงมาทานกัน"
"ก็ดีเหมือนกันครับ ผมก็ชักเหนียวตัวเหมือนกัน" ว่าแล้วชลทิศก็ขึ้นห้องไปทันที
"งั้นฝันก็ขอตัวเหมือนกันนะคะ" ฝันตามไปติดๆ ชลทิศดักรอหน้าห้องนอนฝันเพื่อจะคุยด้วย
"ผมหวังว่าอาหารมือนี้คงจะอร่อยนะแพทรียา"
"มันต้องอร่อยอยู่แล้วคะระดับเชฟซะอย่าง" ฝันกล่าว
"งั้นผมจะคอยดูว่าจะอร่อยจริงดังปากว่าหรือเปล่า" แล้วชลทิศก็เข้าห้องไปอาบน้ำทันที
"เมื่อไหร่คุณจะเลิกเกลียดฉันซะทีคุณชลทิศ เมื่อไหร่กัน" ฝันตัดพ้อตัวเอง
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นลงแล้ว ทุกคนลงมาข้างล่างมานั่งรอทานข้าวกัน มีทอดมันกุ้ง ปลาทับทิมนึ่งมะนาว หอยทอด สปาเก็ตตี้แฮมชีส ข้าวผัดปู ซูชิต่างๆ อีกด้วย และที่สำคัญขาดไม่ได้คือน้ำชาที่ฝันเป็นคนชงให้ทุกคนทานเองตามแบบฉบับคนญี่ปุ่น ฝันบริการทุกคนชงชาให้ทานกัน จากนั้นก็มานั่งทานกันไปฟังเพลงกันไป
"เป็นไงบ้างคะคุณชลทิศอร่อยหรือเปล่า" ฝันถามชลทิศทันที
"ก็ใช้ได้ ไม่เลวนี้แล้วทำไมไม่ไปเปิดร้านอาหารที่ญีปุ่นละ ท่าทางน่าจะขายดี" ชลทิศพูดประชด
"ความคิดดีนี้หนูฝันสนใจที่จ้ะเปิดร้านขายอาหารไหมละ" ชเยนต์ถาม
"หนูว่าหนูไม่รบกวนคุณลุงกับคุณหญิงดีกว่าคะ" ฝันปฎิเสธและมองหน้าไปทางชลทิศพลางกล่าวว่า
"หนูอยากทำงานบริษัทมากกว่าคะ"
"พอดีเลยลุงมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเป็นเจ้าของกิจการจิวเวอรี่ เค้ากำลังต้องการเลขาคนใหม่อยู่ลุงว่าหนูน่าจะไปลองทำดูนะ" ชเยนต์ถามฝันทันที