สุดซึ้ง! น้ำใจเด็ก ป.1 ไม่อยากให้ครูย้ายโรงเรียน..รวมเงินคนละ 20 ช่วยค่าน้ำมัน
คุณครูสาวแทบน้ำตาไหลออกมาทันที เมื่อบรรดาเด็กนักเรียนชั้น ป.1 ไม่อยากจะให้คุณครูต้องย้ายโรงเรียน จึงได้รวบรวมเงินกันคนละ 20 บาท เพื่อช่วยค่าน้ำมันรถ เหตุคุณครูบ้านไกลโรงเรียน สู้ค่าน้ำมันรถไม่ไหว
ได้มีบัญชีผู้ใช้เฟซบุ๊ก ที่ชื่อว่า "ครู พร ปิยมาภรณ์ จันทร์ใหม่" ได้ออกมาโพสต์คลิปสุดซึ้ง หลังจากที่ต้องย้ายโรงเรียนไปอยู่ใกล้บ้าน และบอกกับบรรดานักเรียนว่า เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำมันรถ สุดท้ายบรรดาเด็กนักเรียน ป.1 ก็ได้รวมเงินกันมาคนละ 20 บาท เพื่อหวังให้คุณครูไม่ต้องย้ายโรงเรียน กลายเป็นภาพสุดซึ้ง และกินใจใครหลายๆ คน
เมื่อวันที่ 12 ธ.ค. 66 ทาง น.ส.ปิยมาภรณ์ หรือครูพร ได้เปิดเผยว่า เมื่อวันที่ 23 พ.ย. 66 ที่ผ่านมานั้น เป็นวันที่ตนปฏิบัติหน้าที่วันสุดท้าย โดยตนสอนอยู่ที่โรงเรียนวัดนางเอื้อย ต.กะทูน อ.พิปูน จ.นครศรีธรรมราช สพป.นครศรีธรรมราช เขต 2 หลังเป็นครูวิชาภาษาอังกฤษมา 8 ปี 9 เดือน 22 วัน และตนได้ขอย้ายไปที่โรงเรียนวัดโคกทราง ต.นางหลง อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช สพป.นครศรีธรรมราช เขต 3 ซึ่งอยู่ใกล้กับบ้าน และครอบครัวตนเอง
ตลอดระยะเวลา 8 ปีที่ผ่านมา ตนได้ประสบกับปัญหาภาวะค่าใช้จ่ายที่หนักมาก โดยเฉพาะเรื่องค่าเดินทาง เนื่องจากว่าโรงเรียนอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 200 กว่ากิโลเมตร โดยตนจะต้องเดินทางกลับบ้าน เพื่อไปดูแลพ่อแม่ทุกเสาร์อาทิตย์ จนมาถึงช่วงที่หนักเอามาก ๆ คือช่วงโควิด-19 ที่ตนจะต้องเดินทางไป-กลับบ้าน ทำให้ต้องจ่ายค่าน้ำมัน 600 บาทต่อวันในช่วงนั้น ทำให้ค่าใช้จ่ายติดลบ และแม่ตนก็ขอให้ย้ายโรงเรียนอยู่ทุกปี จนมาปีนี้ที่ถึงเวลา เพราะด้วยภาระหน้าที่ต่าง ๆ และรวมถึงลูกที่อยากจะให้ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า จึงได้ตัดสินใจย้าย
ครูพร กล่าวว่า จริง ๆ แล้ว ตนได้รับคำสั่งย้ายมา 1 เดือนแล้ว แต่เพิ่งจะมาบอกกับเด็ก ๆ 1 วัน ก่อนวันที่จะทำงานวันสุดท้าย โดยบอกกับเด็ก ๆ ว่า หากใครอยากจะเขียนจดหมายบอกความในใจ หรืออยากให้ของขวัญครูก็ให้นำมาในวันที่ 23 พ.ย. แต่ที่พีกที่สุดคือ นักเรียนชั้น ป.1 ที่ไร้เดียงสา เพราะเขาเข้าใจว่าที่ตนต้องย้าย เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำมัน เลยไปนัดแนะกันมาว่า ให้เตรียมเงินกันมาคนละ 20 บาทเพื่อมามอบให้ครู
แต่บางรายก็ซื้อขนมกินไปตอนเที่ยง เลยเหลือ 10 บาท บ้าง 5 บาท บ้าง และส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กผู้ชาย ที่คิดอะไรตรงไปตรงมา วินาทีนั้นตนทั้งซึ้งและเอ็นดู เลยปรากฏเป็นภาพหัวเราะไป ร้องไห้ไป แต่ตนก็ไม่ได้รับไว้ บอกว่าขอแค่ตั้งใจเรียนก็พอแล้ว ตนรู้ว่าเด็ก ๆ ผูกพันธ์กับตนมาก เพราะ ป.1 จะเป็นชั้นที่ยังไม่รู้อีโหน่อีเหน่สักเท่าไหร่ อาจจะโดนเพื่อนแกล้งบ้าง แกล้งเพื่อนบ้าง ตนก็จะเป็นคนคอยปลอบประโลม คอยขัดเกลา และการจากลาในครั้งนี้เลยกลายเป็นความผูกพันธ์ที่มากกว่าครู และนักเรียน แต่เป็นความผูกพันธ์เหมือนคนในครอบครัว