ผักพื้นบ้านภาคกลาง ปลูกง่าย โตไว กินอร่อย สร้างรายได้เสริม

ผักพื้นบ้านภาคกลาง ปลูกง่าย โตไว กินอร่อย สร้างรายได้เสริม

ผักพื้นบ้าน หมายถึง พันธุ์พืชที่มนุษย์ในถิ่นต่าง ๆ บริโภคในรูปของผัก นั่นคือ เป็นส่วนผสมหลักในตำรับอาหาร พืชดังกล่าวยังไม่เคยผ่านกระบวนการผสมและปรับปรุงพันธุ์พืช อาจเป็นพืชที่เติบโต พบเห็นได้ทั่วไปในถิ่นนั้นหรือเป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในต่างถิ่น แต่นำเข้ามาปลูกในถิ่นนั้น ๆ มานานจนปรับตัวเข้ากับท้องถิ่นนั้น และมนุษย์นำมาใช้ประโยชน์ในรูปของผัก โดยให้รวมถึงผักที่ผ่านการพัฒนาพันธุ์แล้วเพื่อวัตถุประสงค์หนึ่ง เช่น เพื่อกินผล แต่เรากลับเก็บยอดหรือดอกมากินเป็นผักแทน ตัวอย่างเช่น ฟักทองที่ปลูกเพื่อกินผล แต่บางท้องถิ่นชาวบ้านกลับเก็บยอดและดอกมากินเป็นผัก ดังนั้นยอดและดอกของฟักทองจึงเป็นผักพื้นบ้านตามคำนิยามข้างต้น

ประเทศไทยเป็นดินแดนที่มีพืชพรรณหลากหลาย ผักพื้นบ้านก็เป็นหนึ่งในพืชพรรณที่พบเห็นได้ทั่วไปในภาคกลาง ผักพื้นบ้านเป็นผักที่ปลูกง่าย โตไว หาซื้อได้ไม่ยาก ที่สำคัญคือให้คุณค่าทางอาหารสูงและมีประโยชน์ต่อสุขภาพมากมาย

ผักพื้นบ้านภาคกลางที่ปลูกง่าย โตไว กินอร่อย

ผักพื้นบ้านภาคกลางที่ปลูกง่าย โตไว กินอร่อย มีดังนี้

• ผักหวานบ้าน ไม้พุ่ม ต้นสูงได้ถึง 10 เมตร ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี มีแสงส่องครึ่งวัน ขยายพันธุ์ด้วยการปักชำหรือเพาะเมล็ด ต้นที่ได้จากการเพาะเมล็ดจะมีขนาดใหญ่กว่าต้นที่ปักชำกิ่ง ควรหมั่นตัดแต่งทรงพุ่มให้สูงเพียง 1 เมตร จะสะดวกในการเก็บกินได้ตลอดปี ยอดอ่อนและผลอ่อนนำมาลวกหรือกินเป็นผักสดกับน้ำพริก อาหารรสจัดต่าง ๆ หรือนำมาประกอบอาหาร เช่น ผัดน้ำมัน แกงเลียง แกงปลาย่าง มีมากในฤดูฝน

  

• มะระขี้นก ไม้เลื้อยล้มลุก ลำต้นเลื้อยพัน มีมือเกาะออกจากซอกก้านใบ ทุกส่วนของต้นมีขนปกคลุม ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี มีอินทรียวัตถุสูง แสงแดดครึ่งวันหรือตลอดวัน ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด หยอดเมล็ดลงหลุมปลูก ประมาณ 7 วันจะงอกเป็นต้น เมื่อต้นเริ่มเลื้อยควรทำไม้ค้าง หลังปลูก 2-3 เดือนจึงเริ่มออกดอกติดผล ควรหมั่นเด็ดยอดไปกินอยู่เสมอ จะช่วยให้ต้นแตกใบและผลิดอกได้มาก ยอดอ่อนกินเป็นผักสดหรือนำมาลวกกินกับน้ำพริก บ้างก็นำมาผัดน้ำมัน ใส่ในแกงเลียง มีรสขม ส่วนผลอ่อนกินสดหรือต้มจิ้มน้ำพริก ผัดกับไข่ หรือใส่ในแกงอ่อม ถ้ากินสดจะมีรสขมน้อยกว่าต้มหรือนำมาประกอบอาหาร

  

• มะแว้งเครือ ไม้เลื้อย อายุหลายปี ทุกส่วนของต้นมีหนามแหลม ผลกลมเมื่อสุกมีสีแดงสด ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี มีอินทรียวัตถุสูง แสงแดดตลอดวัน ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด ยอดอ่อนและผลอ่อนกินสด อาจนำมาลวกหรือเผาไฟก่อน กินกับน้ำพริก บ้างก็ทุบใส่ในน้ำพริกหรือใส่ในแกงกะทิ มีรสขม เก็บกินได้ตลอดปี

  

• ยอบ้าน ไม้ต้น สูงได้ถึง 10 เมตร ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี มีอินทรียวัตถุสูง แสงแดดตลอดวัน ขยายพันธุ์ด้วยการปักชำกิ่งหรือเพาะเมล็ด เป็นไม้โตเร็ว ให้ร่มเงาได้ดี นิยมปลูกเป็นไม้ประดับในสวน ปลูกเพียง 1 ปีก็เก็บยอดมากินเป็นผักได้ ยอดอ่อนนำมาต้มจิ้มน้ำพริก หรือปรุงอาหารได้หลายอย่าง เช่น รองห่อหมก ใส่ในแกงกะทิ แกงอ่อมใบยอ แต่ควรตัดเส้นกลางใบออกและลวกก่อนนำมาแกง จะช่วยลดความขมลงได้ ส่วนผลห่ามที่ยังเขียวอยู่ใช้ทำส้มตำแทนมะละกอ ทั้งยอดและผลมีให้กินตลอดปี

  

• โสน ไม้ล้มลุก อายุสั้นเพียง 3-4 เดือน ต้นสูงได้ถึง 2 เมตร ชอบดินชุ่มชื้น มีน้ำขังตื้น ๆ แสงแดดตลอดวัน ยอดอ่อนและดอกถ้ากินดิบจะขม พอสุกมีรสหวาน นำมาทำอาหารได้หลายอย่าง เช่น ต้มหรือลวกราดกะทิจิ้มน้ำพริก ผัดน้ำมัน ชุบไข่ทอดกินกับน้ำพริก ใส่ในแกงส้ม ทำเป็นขนมดอกโสน หรือดองเก็บไว้กินได้นาน มีให้กินช่วงปลายฤดูฝนถึงฤดูร้อน

  

• ขจร ไม้เลื้อย อายุหลายปี ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาว ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี มีอินทรียวัตถุสูง แสงแดดรำไรถึงแดดจัด นิยมขยายพันธุ์ด้วยการปักชำกิ่ง ทำเป็นซุ้มไม้ประดับให้ต้นเลื้อยพัน ควรหมั่นตัดแต่งอยู่เสมอเพื่อไม่ให้รกและแมลงศัตรูมาอาศัย ยอดอ่อนและช่อดอกนำมาประกอบอาหารได้หลายอย่าง เช่น แกงส้ม แกงจืด แกงผักรวม ไข่ตุ๋น ยำ ชุบแป้งทอด ไข่เจียว ผัดน้ำมัน หรือต้มให้สุกจิ้มกินกับน้ำพริก ส่วนฝักอ่อนที่มีสีเขียวไม่แข็งนัก กินเป็นผักสดหรือนำมาเผา ต้มกินกับน้ำพริก มีให้กินตลอดปี แต่มีมากในฤดูฝน