หน้าแรก ตรวจหวย เว็บบอร์ด ควิซ Pic Post แชร์ลิ้ง หาเพื่อน Chat หาเพื่อน Line หาเพื่อน Skype Page อัลบั้ม คำคม Glitter เกมถอดรหัสภาพ คำนวณ การเงิน
ติดต่อเว็บไซต์ลงโฆษณาลงข่าวประชาสัมพันธ์แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสมเงื่อนไขการให้บริการ
เว็บบอร์ด บอร์ดต่างๆค้นหาตั้งกระทู้

Chapter 5.1 : KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

เนื้อหาโดย neptheduck

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

นามปากกา : Neptheduck

 

Chapter 5.1

ย้อนวันวาน

 

        6 เดือนก่อน

        ในคืนฤดูใบไม้ร่วงที่แสนวุ่นวาย เมื่อประมาณครึ่งปีก่อน...

 

        ดวงตาคู่เรียวของโยจิโร่มองตามแผ่นหลังลูกน้องที่เพิ่งรับคำสั่งจากเขา ก่อนที่คนกลุ่มนั้นจะแยกย้ายไปสังสรรค์กันต่อด้วยท่าทีตื่นเต้นคึกคัก

        ต่างจากเขาที่เบื่องานวันเกิดของหัวหน้าทีมเทคนิค และงานรับน้องใหม่นี้เต็มทน แต่ในเมื่อถูกรบเร้าให้เข้าร่วมตามธรรมเนียมปฏิบัติเรื่อยมา จึงยอมปลีกตัวจากงานเอกสารกองโตในห้องทำงาน ลงมาหาอะไรดื่มพอเป็นพิธีเท่านั้น

        "เบอร์เบิ้นค่ะนายท่าน"

        หญิงสาวผู้มีใบหน้าโฉบเฉี่ยวในชุดเกาะอกรัดรูป คล้ายกับหญิงสาวคนอื่นๆ ถือถาดเครื่องดื่มสีอำพันแก้วโปรดมาให้เจ้านายของตน ก่อนจะทิ้งกายลงนั่งที่โซฟาเดี่ยวตัวข้างๆ ด้วยท่าทีเอาอกเอาใจ

        "เป็นเกียรติเหลือเกิน ที่นายท่านลงมาสนุกสนานกับพวกเราข้างล่างนี้"

        แต่เขาทำเพียงแค่ยกแก้วนั้นขึ้นมาใต้จมูก ก่อนจะจิบมันด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย หากแต่ฉายแววพึงพอใจกับรสชาติที่ลุ่มลึกของมัน ออกมาทางแววตาสีเข้มอย่างชัดเจน

 

        ปุบ!!!

        "...?"

        "ว๊ายยยย!!"

        เสียงหวีดร้องดังขึ้นทั้งห้องด้วยความตื่นตระหนก เมื่อเห็นร่างเด็กใหม่ที่เมาจนเละเทะ ทิ้งตัวลงนอนคว่ำหน้าลงบนตักของโยจิโร่ แถมยังถูไถใบหน้าลงบนต้นขาเรียวยาว จนเครื่องสำอางและลิปกรอสแวววาว เปรอะไปบนกางเกงสแล็กอย่างหมดสภาพ

        "นะ...นายท่านโยจิโร่!"

        "นายูกิรีบลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวก็ถูกฆ่าหรอก!!!"

        "ฉันจะนอน ตรงเน้~"

        "นายูกิ..."

        เสียงของทุกคนบวกกับเสียงดนตรีที่ดังเสียดแทงโสตประสาท ทำให้โยจิโร่ต้องโบกมือไล่ให้ทุกคนไปไกลๆ และพยายามเขย่าขาเพื่อปลุกยัยเด็กใหม่ขี้เซาให้ตื่น

        "นี่"

        "งึมงำ~"

        แต่ก็ไร้ผลแถมเธอยังนอนละเมอ เกือบน้ำลายยืดใส่กางเกงตัวแพงอีกต่างหาก จนเขาต้องยอมกลืนน้ำลายหันไปสบตากับฟูตะ เพื่อให้ช่วยพาตัวผู้หญิงคนนี้ลุกออกไป

        "อืม~"

        "..."

        "อบอุ่น...จัง"

 

        ทั้งที่หงุดหงิดและรำคาญจนเส้นเลือดในขมับเต้นตุบๆ แต่ทันทีที่ได้ยินเสียงหวานเอ่ยกระซิบแผ่วเบา และวงแขนบอบบางภายใต้เสื้อยืดตัวใหญ่ ที่โอบกอดเรียวขาของเขาไว้แน่น ความคิดที่จะผลักเธอให้ตกจากโซฟาก็หยุดชะงักลงเพียงเท่านั้น

        "พ่อขา...แม่ขา"

        "ฉันไม่ใช่..."

        "หนูจาต้อง...เปนนักแข่ง ที่ดังระเบิด"

        "..."

        "จาต้อง...มีชีวิตที่ดี...และ...ยิ่งหย่าย...ห้ายได้~"

        "ชีวิต"

        .

        .

        "ที่ยิ่งใหญ่ อย่างงั้นเหรอ?"

 

        โยจิโร่เอ่ยพึมพำกับตัวเองเพียงลำพัง โดยที่สายตายังคงจับจ้องไปยังร่างบอบบางที่หนุนอยู่บนตักของเขา สลับกับแก้วสีอำพันในมือด้วยใบหน้าครุ่นคิด

 

        "กอดหนูหน่อย..."

        "หืม?"

        "หนู...หนาวจังเลย"

 

        ทั้งที่รู้ว่านายูกิเมาและเพ้อพกไปเรื่อยเปื่อย แต่เขากลับอุ้มร่างไร้สติของเธอขึ้นและพาไปยังชั้นสาม ท่ามกลางสายตาคนครึ่งร้อย ก่อนจะมอบไออุ่นจากกายกำยำให้อย่างที่เธอต้องการ...

 

        นายยูกิหญิงสาวผู้มีเรือนผมสั้นประบ่าสีดำชมพูพาสเทล ที่ชวนให้ลุ่มหลงราวกับขนมหวานกำลังถูกฝ่ามือใหญ่สางเบาๆ ขณะที่ร่างบอบบางกำลังไหวโยกตามแรงรักของโยจิโร่

 

        เธอไม่ใช่สาวน้อยบริสุทธิ์ และเมื่อถูกสัมผัสไปตามร่างกายส่วนที่อ่อนไหว ปฏิกิริยาของเธอนั้นก็ตื่นตัว และตอบสนองทุกสัมผัสของเขาด้วยความยินดี

        ...แต่นั่นเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทำให้นายูกิยอมโอนอ่อน คร่ำครวญ และเรียกร้องสัมผัสเหล่านี้มากขึ้น จนโยจิโร่ต้องพาเธอโต้คลื่นทะเลที่แสนบ้าคลั่งนี้ไปด้วยกันจนเกือบเช้า

 

        พลั่กก!!

        "ออกไปไกลๆ เลยนะ!!!!"

        แรงผลักและประโยคแรกที่นายูกิเอ่ยขึ้นหลังจากได้สติ ทำให้โยจิโร่ที่เพิ่งหลับตาลงได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง จำต้องฝืนลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะเสียงแหลมที่น่ารำคาญหูของเธอ

        "คุณทำแบบนี้ได้ยังไง!!?"

        "ไม่ใช่ฉัน แต่เราทำมันด้วยกันต่างหาก"

        "พูดบ้าอะไรน่ะ ฉันขอลาออก!!!"

        "ลาออก?"

 

        โยจิโร่เลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ ทั้งที่หญิงสาวผู้นี้ควรจะต้องดีใจจนน้ำตาไหล ที่ได้ร่วมเตียงกับชายที่มีอำนาจใหญ่โตที่สุดในพรรคนี้ แต่สิ่งที่เธอมอบให้เขาคือรอยฝ่ามือที่ฟาดลงบนแก้มเรียวอย่างแรง และตามด้วยหมัดเล็กๆ ที่พยายามประทุษร้ายร่างกายกำยำของเขาไม่หยุด

 

        นั่นทำให้โยจิโร่ถึงกับหางคิ้วกระตุกด้วยความหงุดหงิด จนอยากโยนเธอออกไปจากห้องนี้เหมือนอย่างผู้หญิงคนอื่นๆ แต่ไฟปรารถนาที่ยังคงคุกรุ่น และความสดใหม่ที่ยังหวานหอมตรึงใจ ก็ทำให้เขาถึงกับคิดหนัก และตัดสินใจสั่งสอนเธอด้วยร่างกายของตน หวังให้เธอสิ้นไร้เรี่ยวแรงและไม่คิดต่อกรกับเขาอีก

        ...แต่โยจิโร่กลับคิดผิด

 

        เพราะทุกครั้งเมื่อเขาได้ร่วมหลับนอนกับเธอครั้งใด นายูกิก็จะพยายามฆ่าเขาด้วยอุปกรณ์ต่างๆ ที่สารพัดจะนึกได้ไม่ว่าจะเป็น สายเข็มขัด , ช้อนกาแฟ , แก้วไวน์ที่แตก , กรอบรูปตั้งโต๊ะ , มีดปอกผลไม้ , เล็บยาวๆ , ปิ่นปักผม , ก้านต่างหู , โครงเสื้อชั้นใน , เนกไทที่คอของเขา ฯลฯ

        และรวมไปถึงปืนสั้นที่ขโมยมาจากห้องนอน เธอก็เคยเผลอลั่นไกใส่เขา จนมันสร้างรอยแผลฉกรรจ์ให้โยจิโร่มาจนถึงทุกวันนี้

        "ปล่อยฉันไปซะที!!!"

        เสียงหวานที่กรีดร้องด้วยความทรมาน ทำให้หัวใจที่ด้านชาและชีวิตที่จืดชืดของเขา ค่อยๆ กลับมามีสีสันอีกครั้ง และในทุกวันที่ร่วมหลับนอนกับเธอก็จะรู้สึกตื่นเต้น เพราะต้องคอยลุ้นว่าวันนี้จะถูกเธอฆ่าด้วยวิธีบรรเจิดแบบไหนอีก?

 

        และสิ่งเหล่านั้นมันก็ยิ่งทำให้เขาดำดิ่งลงไปในห้วงของความปรารถนา ลึกลงไปภายในจิตใจที่สับสนและดำมืดที่สุดของเราทั้งสองคน ที่แสดงออกมาและกระทำต่ออีกฝ่ายอย่างไร้ความปรานี และสิ่งที่ทำให้เขาเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับเธอ จนยากจะถอนตัวออกมาก็เป็นเพราะว่า...

 

        'เธอนั้นสู้ขาดใจ'

        'แตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ที่หลงในรูปและทรัพย์ของเขาจนยอมศิโรราบต่อทุกสิ่ง'

 

        ภายใต้ความอำมหิตในจิตใจ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึกผิดบาปต่อสิ่งที่กระทำ แต่จิตใจของเขามันถูกกลไกเหล่านี้หยั่งรากลึก จนไม่อาจถอนตัวได้อีก และสิ่งที่จะทำให้วงจรที่น่าสะอิดสะเอียนนี้สิ้นสุดลงก็คือ 'ความตาย'

        และเธอก็คือจุดเริ่มต้นของความปรารถนาเหล่านั้น จนความต้องการที่จะทิ้งร่างอันโสมมนี้เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น

        ...และมากขึ้นในทุกๆ วัน

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...
หากชื่นชอบโปรดคอมเม้น กดแชร์ให้เพื่อนๆ มาอ่านเรื่องนี้กันเยอะๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
 
___________________________

 


E-BOOK มาแล้วค่า
สื่งที่ได้รับใน E-BOOK
- เนื้อหาที่ผ่านการรีไรท์แล้ว
- เนื้อหาตอนปกติ +1 ตอน และตอนพิเศษบทสรุปความรัก +7 ตอน จบบริบูรณ์ค่ะ

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต
Neptheduck
www.mebmarket.com
นิยายซีรีส์ชุด : ตำนานรักสองชาติสองภพ ซึ่งมี 2 เรื่องได้แก่ KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต (เล่ม 1) ด้ายแดงแห่งรัก ท่านจอมทัพลวงใจ (เล่ม 2) เร็...

Get it now

 

เนื้อหาโดย: neptheduck
⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม 
neptheduck's profile


โพสท์โดย: neptheduck
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE
5 VOTES (5/5 จาก 1 คน)
VOTED: neptheduck
Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ
10 เลขขายดีแม่จำเนียรงวด 16 ธันวาคม 2567 หวยแม่จำเนียรงวด 16/12/67จิตวิทยามัดใจ: 7 วิธีทำให้เขาหลงรักคุณจนถอนตัวไม่ขึ้น"หวยเด็ด "แม่จำเนียร" งวด 16 ธันวาคม 2567 มาแล้ว!..ใครอยากรวยห้ามพลาด!!พริกน้ำปลา ของคู่โต๊ะไทยที่ต่างชาติทั้งงงทั้งหลงรักฟาดได้ฟาด !! "แหม่ม จินตหรา" ไม่ยอมตกเป็นเหยื่อ พร้อมฟัด "นก จริยา"ทางการจีนทลาย เครือข่ายธุรกรรมทางการเงินใต้ดินผิดกฏหมายกว่า 100 แห่ง เงินสะพัดหลายแสนล้านบาทหนุ่มต่างชาติซัดไก่ย่าง-ส้มตำเชียงใหม่ แทบก้มกราบ อร่อยถูกใจเกินคาดประวัติความเป็นมาของพี่โปกคาร์ลอส BBMชายสี่ บะหมี่เกี๊ยว เติบโตได้ เพราะคน 101 รู้หรือเปล่า
Hot Topic ที่มีผู้ตอบล่าสุด
"บุ๋ม ปนัดดา" ตั้งคำถามเกี่ยวกับสถานการณ์น้ำท่วมที่ยะลาและสงขลาว่า ทำไมข่าวถึงเงียบ ทั้งที่มีผู้คนจำนวนมากที่ติดต่อขอความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องฮ่องกงเตือนนักศึกษาเดินทางมาไทยเพราะจะโดนลักพาตัวเคลมแล้ว! พ่อลูกตระกูลฮุนอ้าง "เกาะกูด" ครึ่งหนึ่งเป็นของเขมร..ฝ่ายค้านเรียกร้องให้ยึดเกาะกูดคืนชายสี่ บะหมี่เกี๊ยว เติบโตได้ เพราะคน 101 รู้หรือเปล่าฟาดได้ฟาด !! "แหม่ม จินตหรา" ไม่ยอมตกเป็นเหยื่อ พร้อมฟัด "นก จริยา"
กระทู้อื่นๆในบอร์ด นิยาย เรื่องเล่า
ปัทมานภสวามีมนเทียร (Padmanabhaswamy temple) วัดฮินดูที่ร่ำรวยที่สุดในโลกดงหลอนแนะนำหนังสือน่าอ่าน ย้งยี้สาวน้อยยอดนักสืบ คดีฆาตกรรมสโนว์ไวท์20 คำพูดเท่ๆ ของลิโป้ (ตามจินตนาการและแรงบันดาลใจจากตัวละครในประวัติศาสตร์)
ตั้งกระทู้ใหม่