สาวเหนือคนงามเธอสูบโป้ขี้โย
ครั้งหนึ่งข้าพเจ้าเคยไปเที่ยว อำเภอจอมทอง เชียงใหม่ ในช่วงปี พ.ศ. 2520 แม่น้ำปิงยังไหลผ่านหน้าบ้านที่ข้าพเจ้าไปพัก ธรรมชาติยังร่มรื่นสวยงามอยู่ เวลาอาบน้ำเดินไปกลางลำน้ำที่ใสสะอาดน้ำไหลผ่านตลอดเวลา ใต้ลำน้ำมีกรวดทรายที่สะอาดให้เดินอย่างสบายเท้า
ความงามสองฝั่งริมน้ำยังมีป่าที่เขียวขจี สลับสวนลำใยร่มรื่น ชีวิตชาวบ้านแถบนั้นมีความเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย สาว ๆ ก็งามสมคำเล่าลือจริง ๆ " บัวคำ " คือหญิงสาวที่ข้าพเจ้าจะพูดถึง เธอเป็นหญิงสาวร่างบอบบางผิวขาวสูงไล่เลี่ยกับข้าพเจ้า 170
เซนต์ติเมตร คือความสูงของข้าพเจ้า หน้าตาเธอสวยมีเอกลักษณ์ น้ำเสียงช่างนุ่มนวลชวนฟังไม่รู้เบื่อ ยามเธออู้คำเมืองมา มันทำให้หัวใจไอ้หนุ่มต่างถิ่นแทบจะกองอยู่กับเธอตลอดไป เธออยู่ในวัย 20 ต้น ๆ เธอทำสวนลำใยอยู่กับแม่และน้องชายเธออีกคน ส่านพ่อเธอเสียชีวิตไปหลายปีแล้วจึงไม่ถามเจาะลึกกลัวเธอจะเสียใจ
ที่ข้าพเจ้ามีโอกาสใกล้ชิดเธอ เพราะเธอเป็นเพื่อนกับแฟนไอ้ย้งเพื่อนข้าพเจ้าเหตุผลที่ข้าพเจ้ารู้จักเธอ ก็เพราะไอ้ย้งมันชวนไปเที่ยวบ้านแฟนมันนี่และครับ..เมื่อมีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้น เรามีโอกาสไปกินกั๋วยเตี๋ยวกันในวันหนึ่ง ชามละ 2 บาทเองในตอนนั้น หากเป็นบ้านข้าพเจ้าที่ชลบุรี 10 บาท.. ข้าพเจ้ารู้สึกภูมิใจมากที่มีสาวสวยเคียงข้าง " เธอสวยจริง ๆ สวยมากด้วยขอบอก " หลังจากนั้นเราตกลงกันว่าจะไปเที่ยว ลำพูน ซึ่งไม่ไกลจากจอมทองมากนัก ระยะทางประมาณ สามสิบ กว่ากิโลเมตรได้ครับ เรามีมอเตอร์ไซด์กลางเก่ากลางใหม่กันคนละคัน ของแฟนไอ้ยังมันคันหนึ่ง และแฟนไอ้ย้งไปขอยืมญาติมาให้ข้าพเจ้าคันหนึ่ง มันสุดยอดจริง ๆ เธอไปกับข้าพเจ้า ไอ้ย้งไปกับแฟนมัน ระหว่างทางเราแวะน้ำตกแม่กลางกันด้วย น้ำตกแม่กลางอยู่ติดกับดอยอินทนท์ เราแวะประเดี๋ยวเดียวเพราะเราตั่งใจจะไปลำพูนกันมากว่ากะว่าวันหลังจะมาใหม่
เราขี่รถมอเตอร์ไซด์ตามกันไปอย่างไม่เร่งรีบ บัญกาสช่างร่มรื่นไปด้วยไม้ใหญ่สองข้างทาง และมีกล้วยไม้ป่าที่ออกดอกอย่างสวยงามพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยมาปะทะเป็นระยะ ๆ และมีสาวสวยที่นั่งซ้อนท้ายข้าพเจ้าพร้อมกับที่เธอใช้ท่อนแขนที่อบอุ่นและนิ้วมือที่เรียวงาม โอบกอดเอวข้าพเจ้าตลอดเวลา มันทำให้หัวใจคนหนุ่มกระเจิด กระเจิงจนคิดเรื่อยเปื่อยไปว่า อยากจะขี่รถโดยมีเธอซ้อนท้ายไปเรื่อย ๆ โดยไม่ต้องจอดเลย..ขณะที่คิดเพลิน ๆ ต้องสะดุ้งขึ้นมาเพราะเสียงไอ้ย้งตะโกนบอกว่า " ถึงลำพูนแล้ว " ในความรู้สึกลึก ๆ ข้าพเจ้ายังไม่อยากให้มันถึงเลย..
ที่ลำพูนเราซื้อเสื้อม่อฮ่อมเป็นที่ระลึกกันคนละตัว ( ยังไม่ถึงเรื่อง โป้ขี้โยไถลออกไปซะไกลเลย ให้ถือเสียว่าเอาบัญกาสยุคนั้นมาดำเนินเรื่องด้วยก็แล้วกันครับ ) แล้วเราก็กลับมาถึงอำเภอจอมทองกันหลังจาก ตะลอนกันมาทั้งวัน ไอ้ย้งชวนไปอาบน้ำที่แม่น้ำปิงหน้าบ้าน หลังอาบน้ำเรียบร้อยแล้วในตอนหัวค่ำวันนั้น ข้าพเจ้าไปหาบัวคำที่บ้านเธออีกเพราะเธอชวนไปกินข้าวที่บ้านเธอตั้งแต่เรากลับมาถึงแล้ว ไอ้ย้งมันรู้ใจเลยให้ข้าพเจ้าไปคนเดียว หัวอกคนหนุ่มมันเลยคึกคะนองไปตามวัย ข้าพเจ้าไปถึงบ้านเธอ เห็นเธอกำลังใช้เตารีดถ่านรีดใบตองอยู่ เธอบอกใบตองตึงใช้ใบอ่อนมารีดแล้วตัดสี่เหลี่ยมใช้ฝักมะขามแก่เอาแต่เปลือกมาตำให้ละเอียดผสมกับใบยาสูบพื้นเมืองที่ปลูกเอง ตากให้แห้งแล้วหั่น นำมามวนผสมกัน ขนาดมวนเท่ากับบุหรี่ซิกาของฝรั่ง ไว้สูบในโอกาสต่าง ๆ ข้าพเจ้าถาม " เคยสูบไหม " เธอตอบ " เคยสูบ คนแถวนี้เขาสูบกันทั้งนั้น ไม่ว่าแม่หญิงหรือป้อจาย ยกเว้นละอ่อนน้อย ข้าพเจ้าเลยช่วยเธอผลิตโป้ขี้โย อย่างมีความสุขพร้อมหยอกเย้ากันเป็นระยะ ๆ โดยลืมกินข้าวตอนเสียสนิทเลย....!
จากใจผู้เขียนครับ