อาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือ “ภาคอีสาน”เป็นภูมิภาคที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยและเป็นภูมิภาคที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดของประเทศเลยทำให้ภาคอีสาน เป็นภูมิภาคที่สำคัญที่สุด ภูมิภาคหนึ่งของประเทศไทย

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือนี้มีสภาพพื้นที่ส่วนใหญ่แห้งแล้ง ความอุดมสมบูรณ์น้อยกว่าภาคอื่น ๆ คนภาคนี้นิยมบริโภคข้าวเหนียวเป็นอาหารหลัก โดยจะนึ่งข้าวเหนียวด้วยหวด ที่เป็นภาชนะสานด้วยไม้ไผ่รูปกรวย วางลงในหม้อทรงกระบอกที่มีน้ำใส่อยู่

อาหารภาคตะวันออกเฉียง-เหนือ ที่มีรสเผ็ดจัด เค็มจัด รสเค็มจากน้ำปลาร้า รสเผ็ดจากพริกสด พริกแห้ง รสเปรี้ยวจากผักพื้นบ้าน เช่น มะขาม มะกอก อาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือส่วนใหญ่มีลักษณะแห้ง ข้น มีน้ำขลุกขลิก ไม่นิยมใส่กะทิ จะใช้ปลาร้าเป็นเครื่องปรุงอาหารแทบทุกชนิด เช่น อ่อม หมก ซุบหน่อไม้ น้ำพริกต่าง ๆ รวมถึงส้มตำ วิธีการหุงต้มอาหารของคนภาคนี้ ได้แก่ ลาบ อ่อม ปิ้ง ย่าง คั่ว นึ่ง ลวก ก้อย จ๊ำ หมก อุ ต้ม ซุบ เผา จี่ แจ่ว ป่น เป็นต้น

 อาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่รู้จักกัน ได้แก่ ส้มตำปลาร้า แจ่วบอง แกงเปรอะ ต้มแซ่บ เป็นต้น ผักต่าง ๆ ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่นิยมนำมาใช้ประกอบอาหาร เช่น ผักหนอก ผักตีนเต่า ผักกูด ยอดจิก ผักแว่น ผักติ้วหรือผักแต้ว ผักแขยง ผักเม็ก ผักแพว หน่อไม้รวก และเห็ดป่าต่าง ๆ