ประวัติคาปิบาร่าหรือหมามะพร้าวหรือจะเป็นกะปิปลาร้า

คาพิบารา (อังกฤษ: capybara) เป็นสัตว์ฟันแทะขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ชื่อวิทยาศาสตร์คือ Hydrochaeris hydrochaeris เป็นสมาชิกของสกุล Hydrochoerus และมีสมาชิกที่อยู่ในสกุลเดียวกันที่หลงเหลืออยู่นั้นคือ Hydrochoerus isthmius ญาติใกล้ชิดของแคพิบาราคือหนูตะเภา มีถิ่นอาศัยในทวีปอเมริกาใต้ ในสะวันนาและป่าหนาทึบใกล้กับแหล่งน้ำ เป็นสัตว์สังคมที่อยู่รวมกันเป็นฝูงจำนวนมาก อาจพบได้มากถึง 100 ตัว แต่ส่วนมากจะอยู่เป็นฝูงแค่ 10-20 ตัวเท่านั้น แคพิบาราถูกล่าเพื่อเอาเนื้อ, หนังและไขมัน แต่ก็เป็นสัตว์ที่มีความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ต่ำ

คาพิบารามีลักษณะตัวเป็นทรงกระบอก ขนสั้นสีน้ำตาลแดงหรือสีน้ำตาลอมเหลือง มีลักษณะคล้ายหนูตะเภา หูสั้น ไม่มีหาง มีพังผืดที่เท้า ขนสีน้ำตาลอ่อนถึงสีดำ เมื่อโตเต็มที่อายุ 15–18 เดือน จะมีน้ำหนักมากถึง 35 ถึง 66 กิโลกรัม (77 ถึง 146 ปอนด์) ลำตัวอาจยาวประมาณ 45-60 เซนติเมตร ตัวเมียจะมีน้ำหนักมากกว่าตัวผู้เล็กน้อย มีพังผืดที่ขาหลังและขาหลังจะยาวกว่าขาหน้าเล็กน้อย เท้าหลังมี 3 นิ้วในขณะที่เท้าหน้านั้นจะมี 4 นิ้ว เป็นสัตว์ที่ว่ายน้ำและดำน้ำเก่ง นอนแช่น้ำได้ทั้งวันแม้ในเวลาขับถ่ายหรือผสมพันธุ์ เพราะชื่นชอบน้ำเป็นชีวิตจิตใจ จะขึ้นจากน้ำก็ต่อเมื่อออกหาอาหารในช่วงเช้าและเย็น

อาหาร

แคพิบาราเป็นสัตว์กินพืชเป็นส่วนใหญ่ซึ่งส่วนมากจะเป็นจำพวกหญ้าและพืชน้ำรวมไปถึงผลไม้และเปลือกไม้ในฤดูแล้ง แคพิบาราจะกินพืชทุกชนิดเนื่องจากการขาดแคลนอาหาร เช่น พืชจำพวกกกหรืออ้อ พืชที่เเคปิบารากินในช่วงฤดูเเล้ง จะสูญเสียสารอาหารในฤดูหนาว

สังคม

แคพิบาราเป็นสัตว์สังคมแต่ถึงจะเป็นสัตว์สังคมก็มีบางตัวที่อยู่ตัวเดียว ปกติจะอยู่กันเป็นกลุ่มประมาณ 10-20 ตัว และกลุ่มที่มีขนาดใหญ่อาจมีมากถึง 50-100 ตัว การที่มีกลุ่มใหญ่ขนาดนี้ก็เป็นผลมาจากการรวมตัวกันในช่วงหน้าแล้ง

ถิ่นที่อยู่

แคพิบาราเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่สามารถพบได้ทุกประเทศในทวีปอเมริกาใต้ยกเว้นชิลีพบกระจายพันธุ์ตั้งแต่โคลอมเบีย เวเนซุเอลา จนถึงอาร์เจนตินา รวมถึงเคยพบในรัฐฟลอริดาและรัฐแคลิฟอร์เนียอีกด้วย