แชร์และแบ่งปันเรียนรู้อยู่กับ HIV

ร่วมแชร์และแบ่งปันครั้งหนึ่งก่อนจะมาถึงวันนี้
    ผมเป็นคนนึงที่ผ่านช่วงเวลาที่โหดร้ายมาเหมือนกับทุกๆท่านที่ผ่านมาแล้ว แต่เป็นละครคนละตอนกัน ในบทนี้ผมเป็นพระเอก 55555เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมก่อนที่จะเข้ารับการรักษา เนื่องด้วยตัวเองผมร่วง เป็นหย่อม ๆ เข้าไปที่คลีนิคปลูกผมแห่งหนึ่ง หมอแนะนำก่อนการปลูกผมต้องทำการตรวจเลือดหาจุดที่ทำให้ผมร่วง

เขาเลยแนะนำไปไปตรวจเลือดหา ซิฟิริส hiv และอะไรอีก 10 โรคจำไม่ได้ จึงต้องไปที่ รพ.ประกันสังคม ขอเขาตรวจตามรายการ วันแรกไม่กล้าที่จะฟังผลเลือดหนีหมอกลับบ้านก่อน แล้วก็มีเบอร์แปลก ๆ โทรมา..เรียนสายคุณ.บ่าวภูไท นามสมมุติ ตอนนี้อยู่ที่ รพ.ไหมคะ ผลเลือดออกแล้วผลเลือดผิดปกตินะคะ เออ...เป็นอะไรครับคุณหมอ.. ต้องมาฟังด้วยตัวเองค่ะ และแล้วก็ไม่ได้ไปฟังผลประมาณสองอาทิตย์ ทำให้ผมเริ่มร่วงขึ้นเรื่อยๆ จากหย่อมเดียวเท่าเหรียญบาท กลายเป็นเหรียญ 10 บาท จากเหรียญ 10 บาท 1 เหรียญกลายเป็นหลายเหรียญ สุดท้ายทั้งหัวไม่เหลือผมสักเส้น คิ้วขนตา ขนจมูก ขนทุกอย่างในร่างกายร่วงหมด

<span;>ไม่ได้แล้วเราต้องไปฟังผลแล้ว แล้วถ้าผลออกมาเราเป็น hiv จะทำยังไง เราจะตายไหม แต่ตอนนี้เราก็เหมือนตายทั้งเป็น ตุ่มพุพองเริ่มขึ้นแล้ว ยุงกัดนี่ทั้งคันทั้งเกา กลายเป็นหนองเป็นฝี  เลยจำต้องไปพบหมอ .. หมอ...หมอพยายามติดต่อคุณนะแต่คุณไม่รับสายเลย วันนี้กลับมาพร้อมแล้วใช่ไหมที่จะฟังผลเลือด พร้อมครับหมอ.. ถ้าผลออกมาผิดปกติหมอจะทำการรักษาคุณเอง แล้วหมอก็แจ้งผลเลือดคุณติดเชื้อในกระแสเลือดนะคะ เชื้ออะไรครับ เชื้อราเข้ากระแสเลือด หรือครับ ไม่คะ hiv ทุกอย่างสงบนิ่ง หน้าหมอเริ่มมัว มองไปรอบห้องเริ่มจางลง ทุกอย่างสงบนิ่ง เวลาหยุดเดิน หมอพูดอะไรไม่ผ่านเข้าหูเลย หูอื้ออึง หมอมาเกาะไหล่ คุณบ่าวภูไท ป่ะเราจะพาไปอีกชั้นนึง พร้อมกระดาษในนึง น่าจะเป็นใบประกาศผลเลือด

ถือเดินไปพร้อมกับนางพยสบาลคนสวย พยาบาลเขาไม่ได้รังเกลียดเราเลย ชวนคุยตลอด ไม่ต้องเครียดนะคะ เเล้วก็ไปห้องนึง ที่มีบอร์ดติดเกี่ยววกับ HIV เต็มห้อง นั่งรอเรียกตามคิวในนั้นก็จะมีเพื่อนๆ พี่ ป้าน้าอาร่วม 10 คน ดูสีหน้าแต่ละคนช่างอาอาลัยกับชีวิต คุณบ่าวภูไท เชิญค่ะ เข้าไปในห้องนึงกับคุณหมอท่านนึงเขาเรียกว่าจิตแพทย์มั้ง หมอให้ดูตำราเล่มนึงหนามากแต่เป็นภาพความรู้ และการดำเนินการของเจ้าเชื้อ..และการรักษาตัว การดำเนินชีวิตประจำวัน...ของผู้ติดเชื้อ..เสร็จหมอแนะนำพรุ่งนี้เช้าก่อน 8.00 น. มาให้ตรงเวลานะคะ หมอจะทำการเจาะเลือดหาค่า cd4 ให้ เพื่อเข้าสู่กระบวนการรักษาต่อไปในคืนๆ นั้นมันช่างยาวนานมากเลย

เมื่อไรจะเช้าสักที นอนไม่หลับ คิดไปต่างๆ นาๆ กลัวครับ กลัวเป็นไปตามภาพที่เราเคยเห็นเคยเรียนมา กินข้าวก็กินไม่ได้ หิวนะแต่กินไม่ลง น้ำกับผลไม้เลี้ยงท้องไป พอรุ่งเช้านั่ง taxi มาจากปทุมถึงอยุธยา เข้ารับการตรวจชุดใหญ่ ตรวจเลือด ตรวจปอด กลับบ้านนอนรอผลเลือด 1 อาทิตย์ 1 อาทิตย์ผ่านไป ก็มาตามที่หมอนัด หมอเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทำหน้าตกใจมาก คุณ CD4 คุณ มีแค่ 3 เองนะ

คุณมาโรงพยาบาลได้ยังไงเนี่ยปกติถ้าต่ำขนาดนี้คุณต้องถูกหามส่งโรงพยบาลแล้วนะคะ นับว่าคุณโชคดีมาก ดีที่คุณไม่มีโรคแทรกซ้อนอะไร ปอด ยังปกติดี แล้วนี่ผมร่วงเกิดจากอะไรครับ หมอบอกน่าจะจากที่เราเป็นนี่แหละ หมอจะให้ยาไปกินนะสองอาทิตย์เพื่อดูอาการว่าร่างกายรับกับตัวยาได้ไหม พร้อมกับแบคทริม กินกันโรคปอดด้วยกินจนกว่า cd4 จะขึ้นเยอะกว่านี้ สูตรยาที่กิน S30 พื้นฐาน รับยากิน สองเวลาทุกๆ 12 ชม ห้ามเลยเวลาต้องกินให้ตรงเพื่อให้ตัวยาอยู่ในกระเลือดเพื่อกดเจ้าเชื้อไว้

สองอาทิตย์ผ่านไปมาหาหมอคนเดิมตามนัด ตรวจปอดตรวนเสลด ปกติดี รับยามากินอีก 3 เดือนสะบายใจไป  ระหว่างที่รับยาไปนั้นต้องรักษาผมร่วงด้วย ถ้าร่วงปกติก็จะไม่เครียดเท่าไร นี่ร่วงแล้วหัวไม่สวยครับ ด่างๆๆ เหมือนเป็นขี้กาก ยอมรับว่าไม่มีอะไรที่แย่ไปกว่านี้แล้ว เอาวะผมไม่มีกูซื้อวิคใส่เอาหาข้อมูลในเน็ต ตอนนั้นไปได้ร้านแถว รามคำแหง ซื้อมาคู่นึง พร้อมให้ทางร้านเเซตทรงให้ด้วย ทีนี้ผมดกดำแล้ว แต่....OMG.. คิ้วกรูไม่มีทำไง ต่อคิ้วสิครับท่าน

โดยเอาวิคอีกอัน ตัดเอาปลายผมวาดทรงคิ้วแรเงานิดๆๆ ติดครับติด ให้กาวเปียกเรานี่แหละ แปะลงทีละเส้น มีอาวุธคือแหนบอันนึง ทำงาน 8.00 น. ต้องตื่นมาแต่ตี 4 อาบน้ำเสริมหล่อโดยการติดคิ้วใช้เวลาประมาณ 1.30- 2 ชม. เนียนครับเหมือนคิ้วนี่แหละ ผมยาวคิ้วดก 55555... แต่ก็ต้องอดทนอดกลั้นน้ำตาไม่ไหว เมื่อแม่ ไม่เห็นลูกชายกลับบ้านสักทีปกติกลับปีละครั้ง ปลายสายแม่อยู่หมอชิตแล้วนะลูก ฟ้าพิโรช แผ่นดินสะเทือน ทำยังไงดี เป็นไงเป็นกันนั่งแท็กซี่ำปหาแม่สวมวิก ติดคิ้วแม่จะจำได้ไหม เรียกแม่ขึ้นรถ แม่นั่งข้างหลัง แม่ร้องให้ ลงจากรถกระโดดกอดแม่ ลูกเป็นอะไรลูก

ผมแพ้ยาทำสีผมคีบแม่ ถอดวิกออก ยิ่งทำให้แม่ร้องใหญ่เลย เราทำให้แม่เสียใจอะไรนี่ แม่ผมแพ้ยาย้อมผม เห็นไหมมันหายแล้วกำลังขึ้นแล้วเนี่ย อุ้งมือแม่อุ่นๆๆ ลูบบนหัว เป่ามนต์คาถาอะไรของแกไม่รู้ หายนะลูกนะ หมดเคราะห์หมดโศกนะลูก ผีบ้านผีเรือนปกปักรักษาหลังจากนั้นประมาณสองเดือนครับผมเริ่มยาวขึ้นมาเป็นไรผมแล้ว จากไรผมอ่อนอ่อนๆๆสั้นๆเริ่มยาวขึ้นมาทีละนิดๆ แต่สวรรค์ช่างโหดร้ายกับเรามากเลย ผมที่ยาวขึ้นมากลับกลายเป็นหงอกทั้งหมด

ไม่ว่าจะผมจะคิ้ว ขนทุกส่วนในร่างกายเป็นหงอก เอ้อ กูเป็นนางผญาผมขาวไปแล้ว ยังไม่กล้าย้อมผมกลัวแพ้สารเคมี ระหว่างรับยาต้านนั้น เข้ารับการกระตุ้นรากผมที่ รพ.ศิริราช เพื่อให้ผมขึ้น ด้วยน้ำยาอะไรสักอย่าง ทาเเล้วจะเกิดเป็นรอยไหม้นิดๆ เอาน่ากูทนเอา ไม่มีอะไรจะต้องทนไปมากกว่านี้แล้ว พอผมยาว เริ่มย้อมผมดำโดนใช้แชมพูสมุนไพรแบบสระ แล้วไม่ต้องใส่วิคไปทำงานแล้ว ความรู้สึกดีใจมากเรากลับมาปกติแล้ว เหลือคิ้วสีขาวทำไง ไม่ยาเลยเเรเงาคิ้วด้วยสอเขียนคิ้ว ตามด้วยทามาสคาร่า ไปเท่านี้เองไม่ต้องตื่นตีสี่แล้วแค่ 10 นาทีเองได้เวลานอนกลับคืนมา

อีกอย่างนึงระหว่างที่ผมร่วงเพราะ CD4 น้อย ยังต้องมาเจอกับหูด โดยเฉพาะชายชายที่มี พสพ ทางประตูหลังสดๆๆ อันนี้เกิดขึ้นกับตัวครับต้องมาเจอหูดหงอนไก่สมัยนั้น รักษาเพราะนึกว่าเป็นริดสีดวง ไปหาหมอขึ้นขาหยั่งตรวจแล้วเป็นหูดรักษาโดยการแต้มน้ำยา ทาเจลปากทวารหนัดสอดกระบอกแก้วใสปากกว้างเพื่อส่องไฟดูและแต้มน้ำยา หลัก 6 ชม น้ำย่เริ่มทำงานปวดแสบปวดร้อนมากปวดตอดเเบบตุบๆๆ สองสามวันอาการปวดแสบเริ่มเบาลง หัวหูดเริ่มฝ่อเปื่อยยุ้ยขับถ่ายหลุดออกมาด้วยพร้อมกับเลือดเหมือกตกลูกเลย

กลิ่นเหม็น อดทนมือข้างนึงแปะข้างฝาอีกข้างปาดน้ำตา เจ็บปวดทรมาร ระหว่างวันมีเลือดไหลต้องใส่ผ้าอนามัยซับหนองเลือดไว้ และปากทวารก็เป็นเริมอีกต่างหากทั้งเมือกทั้งหนอง เอาน่าคนที่แย่กว่าเราก็มี อดทน 5-6 วันก็หายสนิท

แต่มันยังเกิดขึ้นเรื่อยๆๆ แต่คราวนี้ไม่ไปหาหมอละ จำขวดยา กลิ่นสีได้ เลยซื้อที่ร้านขายยามาแต้มเอง เห็นผลเหมือนกัน จน cd4 มากกว่า 200 ก็ไม่มาหาอีกเลย แต่หมอบอกเชื้อยังอยู่เมื่อร่างกายเราออ่อนแอมันจะกลับมา ระหว่างนั้นก็ศึกษาข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับการรักษาจนได้มารู้จักเว็บ บ้านฟ้า บ้านฟ้าน่ารัก และได้รู้จักเพื่อนคนนึงได้ PM คุยกัน และ เราก็เป็นอีกคนนึงที่คอยให้กำลังใจสำหรับผู้ติดเชื้อรายใหม่ เล่าถึงเคสตัวเองเป็นกรณีตัวอย่าง จนมาทุกวันนี้มีเพื่อนที่สนิทๆ กันในกลุ่มไลน์ 6 คนที่เรารู้จักกันมา 10 กว่าปีไวเหมือนโกหก

เราได้พบปะกันกับผู้ติดเชื้อ เรานัดมิตติ้งกันทำให้เราได้เปิดโลกทัศน์มากขึ้น ทำความรู้จักกับพี่ๆ ที่รับยาและรู้ตัวมามากกว่า 20 ปี ทุกคนยังแข็งแรงปกติดีทุกอย่าง กลางวันเราจัดกิจกรรม Walk Rally กิจกรรมกลุ่ม ตกเย็นกินข้าวร้องเพลง สนุกสุขมาก เวลา 2 วัน 1 คืนนี้ไวจัง

ปัจจุบันเราอยู่ด้วยกันเจ้าเจ้า H มา 18++ปีแล้ว อยู่ด้วยกันแบบต่างคนต่างอยู่ แต่รู้ไว้เมื่อคุณมาอยู่ในร่างกายเราทั้งที่เราไม่ได้อยากให้คุณมาอยู่ด้วย คุณควรเป็นผู้อาศัยที่ดีนะ เราจะป้อนน้ำป้อนยาคุณให้ตรงเวลา คุณอย่าเกเร หากวันใดที่คุณเกเร ถ้าคุณทำให้เราเจ็บคุณก็จะเจ็บ หากคุณคิดทำร้ายเราจนเราตายคุณก็จะตายไปพร้อมกับเรา นะจ๊ะ H จ๋า

ปฎิบัติตัวอย่างไรเมื่อมีเชื้อ H แรกๆๆก็กลัวครับกลับบ้านไปกินข้าวก็ต้องใช้ช้อนกลางนะ อิๆๆ มารยาผู้ดีแท้แม่บอก 5555 ทุกวันนี้อยู่ร่วมกันครับกับคนในบ้านโดยทุกคนในบ้านก็ปกติดี กินข้าววงเดียวกัน.ใช้ห้องน้ำห้องเดียวกัน ใช้เครื่องซักผ้าเครื่องเดียวกัน เพราะเชื้อเราน่ารักไม่ออกไปหาคนอื่นอยู่แล้ว มันจงรักภักดีกับเรามากเลย.......

ไว้คิดเรื่องเล่าไรออกจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะ
บ่าวภูไท
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ ต่อให้ยาดีแค่ไหน แต่สภาพจิตใจแย่ ยาก็รักษาไม่ได้ผล