นิยายเรื่อง น้ำมันราดไฟ บทที่ 1 / 4

"แสดงว่าหนุ่มน้อยเมื่อกี้นี้ก็?"

"อืม ผัวเช่าฟีลแฟนค่ะ" ฉัตรชฎาพูดอย่างภาคภูมิใจ ทุกคนดูจะตื่นเต้นกับเรื่องนี้ มีแค่เพียงปรีญาณินเท่านั้นที่แสดงสีหน้าไม่ดีนัก

"เป็นอะไรยายณิน ช็อกขนาดนั้นเลยเหรอแค่รู้ว่าฉันซื้อผู้ชายกิน" ฉัตรชฎาที่หันไปเห็นหน้าของเพื่อนสนิทเอ่ยถามขึ้น

"เปล่าหรอก ฉันไม่ได้ช็อก" ปรีญาณินเอ่ยปฏิเสธ

"แกคงจะไม่รู้สินะ ว่าผัวยายณินน่ะเลี้ยงผู้หญิง" กิ่งนภาแทรกขึ้น เพราะคิดว่าเพื่อนคงจะถูกคำพูดของฉัตรชฎาสะกิดแผลใจเข้าเสียแล้ว

“จริงเหรอ ทำไมแกไม่เล่าให้ฉันฟังล่ะยายณิน” ช่วงที่ ปรีญาณินรู้เรื่องสามีของตัวเอง เป็นเวลาเดียวกันกับที่ฉัตรชฎาเองก็กำลังวุ่นอยุ่กับการดูแลสามี จึงไม่อยากเอาเรื่องปวดหัวไปทำให้เพื่อนไม่สบายใจ ฉัตรชฎากับปรีญาณินสนิทกันมากอะไรที่ทำให้ปรีญาณินทุกข์ใจฉัตรชฎาก็จะไม่สบายใจไปด้วย

“เรื่องเล็กน้อยน่ะฉัตร ฉันก็ตั้งใจจะเลิกกับเขาแล้วด้วย”

“ไม่ต้องไปเชื่อเลยฉัตร ยายณินพูดแบบนี้มาตั้งแต่ปีก่อน จนตอนนี้ก็ยังทนไม่ยอมเลิกไปสักที”

“นี่แกทนมาเป็นปีๆ เลยเหรอยายณิน ไหนตอนแรกแกบอกฉันว่าผัวแกก็โอเคไง ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้” จากนัดรวมตัวต้อนรับฉัตรชฎา กลายเป็นว่าปรีญาณินต้องมาเปิดใจเล่าทุกอย่างให้เพื่อนฟัง ว่าตัวเองเจออะไรมาบ้าง

“แกทนมาได้ยังไงยายณิน ผัวเฮงซวยขนาดนี้ แต่ไม่เลิกก็ดี ดูท่าแล้วอีเด็กฝึกงานอะไรนี่คงจะถูกจริตผัวแกจริงๆ ถ้ายอมเลิกง่ายๆ พวกมันก็จะได้ไปเสวยสุขกันน่ะสิ ถ้าถามความเห็นฉันนะมันต้องเอาคืนให้หนัก” ฉัตรชฎาพูดขึ้นหลังจากที่นั่งทนฟังเรื่องของเพื่อนจนจบ คิ้วสวยของปรีญาณินขมวดมุ่นด้วยความสงสัย 

"ฉันก็บอกแกอยู่ ว่าฉันตามเอาคืนผู้หญิงทุกคนที่มายุ่งกับภู"

"ไม่ใช่แบบนั้นสิ ฉันหมายถึงให้แกเอาคืนผัวแกต่างหาก" เมื่อฉัตรชฎาขยายความปรีญาณินก็พอจะเข้าใจขึ้น แต่ไม่แน่ใจว่าตัวเองเข้าใจถูกหรือเปล่าฉัตรชฎาจึงพูดต่อ

"ในเมื่อมันมีเมียน้อยได้ แกก็ลองมีผัวเล็กผัวน้อยดูบ้างสิ"

"อย่างยายฉัตรน่ะเหรอ ไม่กล้าหรอก แค่จะตัดใจจากอีตาภูนั่นยังทำไม่ได้เลย" กิ่งนภาแทรกขึ้นทันที และก็เหมือนว่าจะเป็นคำตอบในใจของคนถูกชักชวนเสียด้วย

"ก็แล้วแต่ละกัน ของแบบนี้มันก็บังคับใจกันไม่ได้ซะด้วย เรามาพูดเรื่องอื่นกันดีกว่านะ" ฉัตรชฎาเห็นว่าเรื่องนี้คงต้องใช้เวลา จึงไม่อยากจะกดดันเพื่อน อีกอย่างปรีญาณินก็ไม่ได้โชกโชนเรื่องพวกนี้เหมือนกับเธอ หากอีกฝ่ายยืนยันว่าไม่ชอบก็จะไม่บังคับ เพียงแค่แนะนำให้เท่านั้น

"คือที่ฉันกลับไทยมาเนี่ย ไม่ได้ตั้งใจจะมาฉลองที่คุณเจสันเค้าตายหรอกนะเพราะจริงๆ ก็เสียใจเหมือนกัน"

"แหมใครจะไปคิดแบบนั้นกันล่ะ" มินตราที่นั่งฟังเงียบๆ อยู่นานพูดขึ้นบ้าง แต่ฉัตรชฎารู้ดีว่าเพื่อนที่ติดตามเธอผ่านช่องทางโซเชียลก็มีบางกลุ่มที่คิดแบบนั้นจริงๆ

"ทุกคนเค้าไม่ได้คิดแบบพวกแกน่ะสิจริงๆ แล้วฉันตั้งใจจะมาจัดงานวันเกิดกับเพื่อนๆ ที่สนิทๆ เพราะจะมีเซอร์ไพรส์พิเศษให้แขกที่ร่วมงาน"

"เซอร์ไพรส์อะไรของแกยายฉัตร" ปรีญาณินรู้สึกถึงอะไรบางอย่างจากสายตาของเพื่อน จึงได้เอ่ยถามขึ้น

"บอกก็ไม่เรียกเซอร์ไพรส์สิยะ อยากรู้ก็ต้องมากันให้ได้นะ ส่วนธีมกับสถานที่เนี่ยฉันจะบอกให้อีกทีในไลน์กลุ่ม" ความลับลมคมในของฉัตรชฎาก็ยิ่งทำให้ปรีญาณินรู้สึกอยากรู้ เธอเองก็คิดว่าตัวเองต้องไปร่วมงานแน่ เพราะไม่ได้ยุ่งอะไรมากนักหากตัดเรื่องผู้หญิงของสามีทิ้งไป

ซื้ออีบุ๊กอ่านเต็มเรื่องได้ที่ (59.-)

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTcxODc2MSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIyMjYyMSI7fQ