วิวาห์เลี้ยงเดี่ยว ตอนที่ 12 แต่งงานกันไหม (3)

ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ

+++++++++

“เอาไว้นั่นแหละ” วาทีรับเงินที่มัตสยาเพิ่งให้มาจับยัดใส่กระเป๋าเงินของหญิงสาวเหมือนเดิมแล้วพับเก็บ ยื่นมันกลับไปให้เจ้าของ “ผมจะดูลูกให้คุณรีบเก็บของเถอะ เย็น ๆ จะได้ไปเดินเล่นกัน”

“ขอบคุณค่ะ ช่วยได้มาก ๆ เลย” มัตสยานั่งเก็บของพลางแอบปรายตามองวาทีที่นั่งเล่น นั่งคุยและดูแลลูกสาวของเธอแล้วอดไม่ได้ที่จะเผลอยิ้มออกมา

รู้สึกตัวเองโชคดีอย่างบอกไม่ถูกที่คนรอบตัวดีกับเธอเอามาก ๆ ไม่เว้นแม้แต่เจ้านาย ดูสิมีที่ไหนมานั่งดูแลลูกให้เลขาฯ อย่างเธอ

นอกจากหน้าตาดีแล้วยังใจดีด้วย

“นั่งมองผมแล้วยิ้มอยู่อย่างนั้นจะเก็บของไม่เสร็จเอานะครับ”

เสียงทักจากผู้ชายที่ไม่แม้แต่จะหันมาบอกเธอทำให้มัตสยาถึงกับสะดุ้ง “ขะ...ขอโทษค่ะ” แล้วรีบก้มหน้าก้มตาจัดของด้วยความเขินอาย ไม่คิดว่าจะโดนจับได้

มัตสยาจัดของอยู่ครู่ใหญ่ จากนั้นก็เตรียมตัวออกไปเดินเล่น ตอนแรกเธอว่าจะเอาเป้อุ้มเด็กไปด้วยแต่วาทีกลับบอกว่า “ไม่ต้องเอาไปหรอกเดี๋ยวผมช่วยอุ้ม อยู่ในนั้นท่าทางน่าอึดอัด” ว่าแล้วชายหนุ่มก็โน้มตัวลงไปอุ้มเด็กน้อยที่คลานเล่นอยู่บนพื้น “เดี๋ยวผมออกไปรอข้างนอกนะ”

“ค่ะ” มัตสยาแต่งตัวเสร็จก็หยิบหมวกที่วาทีซื้อให้เมื่อตอนกลางวันติดมือไปด้วย จากนั้นก็รีบตามชายหนุ่มออกไป เมื่อไปถึงเขาก็พาเธอเดินไปคนละทางกับเมื่อตอนกลางวันที่เธอพาลูกไปเดินเล่น และปรากฏว่าโซนนี้โล่งมาก

“อากาศดีมาก ๆ เลยนะคะ แถบนี้ไม่มีคนด้วย” มัตสยาบอกก่อนจะวิ่งลงไปเอาเท้าจุ่มน้ำทะเล จากนั้นก็วิ่งกลับมาอุ้มลูกสาวให้ไปยืนในน้ำนั้นดูบ้าง เด็กน้อยถูกใจถึงกับหัวเราะไม่หยุด จากนั้นเธอก็จับแขนทั้งสองข้างและให้ลูกสาวเดินไปเรื่อย ๆ เมื่อยก็จับขึ้นมาอุ้ม

“ชอบไหม” วาทีหันไปมองหญิงสาวที่เดินเอาเท้าเตะน้ำทะเลเล่นพร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา

“ชอบมากค่ะ เอาไว้คราวหน้า ว่าง ๆ จะชวนทุกคนมาเที่ยวด้วยกัน” มัตสยาคิดว่าถ้าพ่อและแม่ของเธอได้มาเจอบรรยากาศดี ๆ แบบนี้ พวกท่านน่าจะชอบและผ่อนคลายได้บ้าง

“ได้สิ”

“อะ เอ๋...” มัตสยาหันไปมองวาทีอย่างงง ๆ เล็กน้อย เมื่อเขารับคำ “ผมมาด้วยไม่ได้เหรอ” ชายหนุ่มย้อนถาม แม้จะไม่พูดออกมาแต่สายตาของหญิงสาวก็เต็มไปด้วยคำถาม

“ดะ ได้...ได้สิคะ” มัตสยาพยักหน้า ไม่ใช่อะไร เธอแค่ไม่คิดว่าเขาอยากจะมาด้วย เพราะปกติการที่เจอกันข้างนอกส่วนมาก ไม่เขาก็เธอมีนัดกับครอบครัวของญารินดาเลยมาเจอกันโดยบังเอิญ

จากนั้นต่างคนก็ต่างเดินเงียบ ๆ ไปจนกระทั่งเจอโขดหิน วาทีจึงเดินไปทรุดตัวลงนั่งมองสองแม่ลูกที่สนุกกับการเล่นทราย

“คุณคิดจะมีแฟนใหม่ไหม”

“...” มัตสยาที่ไม่คิดว่าจะได้ยินคำถามนี้จากคนเป็นเจ้านายถึงกับอึ้งพูดไม่ออก

“หรือยังตัดใจจากพ่อของลูกไม่ได้” วาทีถามต่อ คราวนี้มัตสยารีบส่ายหน้าหวือ “ไม่ใช่หรอกค่ะ แค่คิดว่าอยู่อย่างนี้มันก็สบายใจดีเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ปิดกั้นอะไรนะคะ ที่ยังไม่มี คิดว่าคงยังไม่ถึงเวลามั้งคะ แล้วบอสล่ะคะ ผู้หญิงเข้าหาก็เยอะ ไม่คิดจะมีแฟนและแต่งงานสร้างครอบครัวอย่างที่คุณนายหวังบ้างเหรอคะ” หญิงสาวย้อนกลับยิ้ม ๆ

“งั้นคุณมาแต่งงานกันปะละ”

++++++++

อ่านล่วงหน้าที่เว็บอื่น ๆ

ธัญวลัย : https://www.tunwalai.com/story/604304

เด็กดี : https://writer.dek-d.com/kesmani/writer/view.php?id=2271834

Readawrite : https://www.readawrite.com/a/5e596cf1b2c61bcfe164112da000b3a2