วิวาห์เลี้ยงเดี่ยว ตอนที่ 10 ผมมีเงิน (3)
ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ
+++++++++
วาทีมองตามมัตสยาไปแล้วส่ายหน้ายิ้ม ๆ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเพื่ออ่านข่าว ทว่าไม่นานเขาก็ต้องละสายตาจากมันเมื่อมีคนเข้ามาทัก
“สวัสดีค่ะพี่ที ไม่เจอกันนานเลยนะคะ”
“สวัสดีครับ” วาทีทักทายแล้วก้มหน้าอ่านข่าวต่อ นั่นทำให้ ไอซ์หญิงสาวที่ครั้งหนึ่งคือคนที่นางนิลมณีหมายมั่นปั้นมือจะจับคู่ให้กับลูกชายแต่ก็ต้องผิดหวัง เมื่อวาทีไม่ให้ความร่วมมือ ทรุดตัวลงนั่งพร้อมกับชวนชายหนุ่มพูดคุย
“พี่ทีมากับใครคะ”
“คุณมัทน่ะ”
“คุณมัท เลขาคนนั้นน่ะเหรอคะ” ไอซ์ถามพลางเอี้ยวตัวหันไปมองที่เคาน์เตอร์ก็เห็นมัตสยาอยู่จริง ๆ ด้วย “ไปไหนมาไหนด้วยกันแบบนี้ตลอดเลยเหรอคะ” เธอถามอย่างข้องใจ เอาจริง ๆ เธอแอบคิดว่าที่ชายหนุ่มไม่คิดจะสนใจเธอเป็นเพราะเรื่องงานหรือเพราะคนใกล้ตัวอย่างมัตสยากันแน่
“ครับ”
คำตอบที่แสนสั้นและสีหน้าที่นิ่งเรียบติดจะเย็นชานั้นทำให้ไอซ์แอบหงุดหงิดอยู่ทุกครั้ง มาเจอกันในฐานะอื่น นึกว่าจะดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเสียอีก แต่เปล่าเลย
“กาแฟมาแล้วค่ะบอส” มัตสยาวางแก้วกาแฟลงตรงหน้าวาที ส่วนแก้วช็อกโกแลตของตัวเองก็วางเลื่อนไปอีกทาง “มัทสั่งบราวนี่กลับบ้านกล่องหนึ่งนะคะ ส่วนอีกกล่องให้บอสไปฝากคนที่บ้านด้วยค่ะ” ว่าแล้วเธอก็ยื่นกล่องขนมไปให้กับชายหนุ่ม
“ต้องขอบใจไหมนี่” วาทีถามเสียงกลั้วหัวเราะ นั่นทำให้มัตสยายิ้มเขิน ๆ แล้วบอกว่า “ไม่ต้องค่ะ เพราะบอสเป็นคนจ่าย” แต่พอเธอหันมาจะนั่งที่เก้าอี้กลับพบกว่าเก้าอี้อีกตัวมีคนนั้นอยู่ “อะ อ้าว ขอโทษทีค่ะ คุณไอซ์ใช่ไหมคะ” เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้ารับ มัตสยาก็รีบทักทายพร้อมกับยกมือไหว้ทันที “สวัสดีค่ะ ขอโทษอีกทีนะคะไม่ทันมองไม่รู้ว่าบอสคุยธุระกับคุณอยู่” หญิงสาวทำหน้าเลิกลักและเริ่มคิดว่าตัวเองควรจะนั่งหรือออกไปก่อนดี
“ไม่ได้คุยธุระอะไรหรอกฉันแค่แวะมาทักทายแค่นั้นเอง แล้วนี่ออกมาทำงานหรือมาออกเดทกันล่ะคะเนี่ย”
“ดะ เดทอะไรกันคะ เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว” มัตสยาโบกไม้โบกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน และเมื่อหันไปหาเจ้านายหวังจะให้ช่วยแก้ไขแต่เปล่าเลยเขานั่งจิบกาแฟหน้าตาเฉย จึงเป็นหน้าที่เธอที่ต้องแก้ไข “มัทกับบอสแค่ออกมาซื้อของขวัญให้ลูกค้าเท่านั้นเองค่ะ”
“โทษทีนึกว่าออกเดท เห็นไปไหนก็พกไปด้วยตลอด” ไอซ์ยิ้มเยาะ และเลิกสนใจมัตสยาหันมาถามคนที่เธอเคยให้ความสนใจแต่ไม่ว่าตอนไหนเขาก็ไม่เคยสนใจเธอเลย “พี่ทีสบายดีนะคะ”
“ครับ” ชายหนุ่มตอบสั้น ๆ ยิ้มบาง ๆ ให้เล็กน้อยก่อนจะหันไปคุยกับมัตสยา “ขนมน่ะเขามีขายแค่นี้เหรอ อย่างอื่นมีไหม ถ้ามีไปซื้ออีกไป แค่กล่องเดียวคุณคนเดียวก็ไม่พอแล้ว ไหนจะคุณลุงคุณป้าพี่อ้อยอีก ของขวัญล่ะกินอะไรได้ไหม”
“ขนมคงไม่ได้หรอกค่ะ”
“น้ำผลไม้ไง น้ำส้มอะไรพวกนี้ซื้อ ๆ ไปเถอะ ไม่ต้องเผื่อบ้านผมนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เกรงใจ...” มัตสยาปฏิเสธและหันไปยิ้มแหย ๆ ให้ไอซ์ที่มองอยู่ และไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่าอีกฝ่ายมองเหมือนไม่พอใจเธอเอามาก ๆ ทั้งที่มั่นใจเลยว่าเธอยังไม่ได้ทำหรือพูดอะไรเลย
“คุณนี้เกรงใจไม่เข้าเรื่องไปซื้อ แล้วจะได้กลับกัน” วาทีทำเสียงจิ๊จ๊ะ นั่นแหละมัตสยาถึงลุกไปซื้อของตามที่เจ้านายสั่ง
++++++++
อ่านล่วงหน้าที่เว็บอื่น ๆ
ธัญวลัย : https://www.tunwalai.com/story/604304
เด็กดี : https://writer.dek-d.com/kesmani/writer/view.php?id=2271834
Readawrite : https://www.readawrite.com/a/5e596cf1b2c61bcfe164112da000b3a2