วิวาห์เลี้ยงเดี่ยว ตอนที่ 6 ของฝากให้ลูกสาว (2)
ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ
+++++++++
“ไม่หรอกค่ะ แค่ไอซ์อยากลองเสี่ยงดู คุณป้าเองก็อนุญาตแล้วนะคะ จะไปกินข้าวเที่ยงใช่ไหมคะ ไอซ์ขอไปด้วยคนนะคะ” พูดจบก็เดินเข้าไปคล้องแขนของวาที แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ก่อนจะค่อย ๆ ปล่อยเมื่อโดนสายตาตำหนิจากชายหนุ่ม
“ทุกคนว่าไง” วาทีถามความคิดเห็นของเลขาฯ ทั้งสองคนก่อน
“ผมไม่มีปัญหาครับ”
“มัทก็ไม่มีค่ะ” มัตสยาบอกพร้อมกับยิ้มให้สาวสวยที่เธอเจอหน้ากันมาแล้วตั้งแต่เมื่อวาน และค่อนข้างประทับใจเพราะหญิงสาวดูเรียบร้อยและเป็นมิตรดูไม่ถือตัวด้วย แต่วันนี้กลับต่างออกไป พอยิ้มให้กลับเชิดใส่ไม่เห็นคนอย่างเธออยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ
เมื่อวานมันไม่ใช่เวอร์ชันนี้นี่ หรือเธอเข้าใจอะไรผิดไป
“งั้นก็ตามนั้น”
“ดีใจจัง ไปกันเลยค่ะ ไอซ์จองโต๊ะไว้แล้วนะคะ” แม้จะโดนตำหนิแต่ไอซ์ก็ตีมึนคว้าแขนของชายหนุ่มกอดเอาไว้แล้วจะลากเขาให้เดินตามตัวเองไป
“ขอโทษนะครับ ถ้าจะไปกินข้าวกับพวกเราต้องกินร้านใกล้ ๆ นี้เท่านั้นครับ ไกลกว่านี้เราไปไม่ได้ครับ เสียเวลางาน กินเสร็จต้องมาทำงานต่อครับ” วาทีปฏิเสธพร้อมกับดึงแขนของตัวเองกลับ และตัดปัญหาด้วยการเอามันไปวางโอบที่ไหล่ของอนุรักษ์เสียเลย
“เดี๋ยว...นี่...พี่ทีจะไปกินข้าวกับสองคนนี้เหรอคะ” ไอซ์ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ ตอนแรกก็งงอยู่ว่าการที่จะไปกินข้าวกับเธอทำไมต้องถามความเห็นของสองคนนี้ด้วย
“ครับ”
“แต่พวกเขาน่าจะเป็นแค่พนักงาน” เอาจริง ๆ เธอไม่เคยรู้หรือไม่เคยเห็นนะว่าคนระดับผู้บริหารจะไปกินข้าวกับพนักงานแบบนี้
“พวกเขาเป็นเลขาผม ทำงานด้วยกันตลอด ใช้เวลาอยู่กับสองคนนี้มากกว่าอยู่กับแม่เสียอีก ผมจะไปกินข้าวกับพวกเขามันแปลกตรงไหน ถ้าจะกินก็ตามมาแล้วกันนะครับ ไปคุณนุ คุณมัท” พูดจบก็เดินกอดคออนุรักษ์นำออกไปก่อน มัตสยามองไอซ์ที่ยังยืนงงสลับกับผู้ชายสอง แล้วรีบตามไป
“แน่นะครับบอสว่าจะเอาอย่างนี้” อนุรักษ์อย่างรู้สึกไม่ดีเล็กน้อย
“เขามาทีหลัง แถมไม่ได้นัด เรื่องอะไรที่จะต้องให้ผมยกเลิกนัดพวกคุณแล้วไปตามใจเขาน่ะ” วาทียักไหล่แล้วเดินเข้าไปในลิฟต์
“รอไอซ์ด้วยค่ะ” หญิงสาวรีบวิ่งตามไป แม้จะไม่ได้ไปกันสองคน แต่อย่างน้อยก็ยังถือว่ามีวาทีไปด้วย ยังไงก็ยอม ๆ ไปก่อนแล้วกัน
ด้วยความที่มันอยู่ไม่ไกลทุกคนจึงเลือกที่จะเดินแทนการนั่งรถ และเดินมาได้สักพักทำให้คนที่เริ่มจะทนไม่ไหวกับแดดในตอนเที่ยงถามขึ้น “แถวนี้จะมีร้านอาหารเหรอคะ” แต่ยังไม่ทันขาดคำอนุรักษ์ก็พาเดินไปหยุดที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นร้านแบบเปิดโล่ง และเป็นร้านที่ถือได้ว่าค่อนข้างใหญ่เลยทีเดียว
“ร้านนี้ครับคุณที”
“ร้านนี้เหรอผมเคยมากิน อาหารอร่อยใช้ได้เลย เข้าไปข้างในกันเถอะ อยากกินอะไรเต็มที่เลยนะ” วาทีบอกก่อนจะเดินเข้าไปนั่งริม ๆ ที่เหลือไม่กี่โต๊ะเพราะจะได้โล่ง ๆ หน่อย
++++++++
อ่านล่วงหน้าที่เว็บอื่น ๆ
ธัญวลัย : https://www.tunwalai.com/story/604304
เด็กดี : https://writer.dek-d.com/kesmani/writer/view.php?id=2271834
Readawrite : https://www.readawrite.com/a/5e596cf1b2c61bcfe164112da000b3a2