๒

 

"อย่าเสียใจไปเลย น้าของหลานหลาน ไปสะบายแล้ว" 

"ทำไม ต้องเกิดเรื่องแบบนี้ด้วยล่ะคะ ป้าพรรณ "

" ขจี หนูฟังป้านะ เกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเป็นเรื่องธรรมดาของโลก ดังนั้น อย่าไปยึดติ กับอะไรที่มันเป็นอดีต อยู่กับปัจจุบันเถอะ เรื่องที่มันผ่านไป ปล่อยให้มันผ่านไปนะ เข้าใจกันไหม "

" ค่ะ พร้าวเข้าใจค่ะ ป้าพรรณ " 

 " ค่ะ ขจีจะพยามเข้าใจค่ะ "

 

" จ้ะ ป้าว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันไหมจ้ะ  ลูกพร้าวกับขจีหิวหรึอยัง "

 

" พร้าวหิวค่ะ "

 

" ขจีไม่ค่อยหิวเท่าไรนะค่ะ "

 

 " งั้นลูกพร้าว ไปป้าช่วยทำอาหารนะ " กล่าวจบ ณีราพรรรเดินออกไปทันที 

" ค่ะ "พริวารีบตามไปอย่างเร็ว " 

 

ขจีทิพย์ เดินมาเรื่อยจนถึงศาลาริมน้ำ เธอนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวยาว พลางคิดถึงเรื่องวัยเด็ก 

 

ย้อนกลับไปในวัย๑๐ปี 

 

" มีคนแจ้งว่า มีคนสอบตก ใครคะแนนไม่ดี บอกสักดีดี  " ป้าสาววันกลางคนในมึอ ถึอไม้เรียวยาวพลางมองลูกหลานและเรียกชื่อแต่ละคน

 

" ไพรฤทธิ์ เอาผลมาแม่ให้ดู "

" ครับ "

 

" ใช้ได้นิ " 

 

" อัจฉราผกา "

 

" ค่ะ "

 

" เก่งนิเรา "

 

" นวีณา "

 

" ค่ะ "

 

" ทำไมคะแนนแค่นี้ น้ำว้า แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้ตั้งเรียน "

 

" แม่ค่ะ หนูก็ตั้งใจแล้วนะคะ แม่อย่าลงโทษหนูเลย "

 

" น้ำว้าแม่แค่ล้อเล่นน่ะ "

 

" ค่ะ "

 

"ลูกก็สอบได้ท่ากับพี่ผกาเลยนะ "

 

" ค่ะ "

 

" พริวา "

 

" ค่ะ "

 

" เกือบจะได้หนึ่งร้อยคะแนน นะ "

 

" แปลว่าหนูสอบได้ไม่ดีหรือคะ หนูจะตั้งกว่านี้ค่ะ " เอ่ยจบเด็กหญิงรีบเดินจากไปทัน  ผู้เป็นป้าพร้อมกับถอดหายใจ ตนรู้ดี ว่าหลานสาวคนนี้ ชอบดาดความหวังมาแค่ไหน พอผิดหวังนิดหน่อย ก็จะแบบนี้ทุกที นิสัยของหลานสาวเหมือนมารดานัก

 

" ขจีทิพย์ "

 

" น้องขจีเขาไปเข้าห้องน้ำค่ะ แม่ "

 

" งั้นเหรอน้ำว้า อีกประเดี๋ยวคงจะมา ดนุกานตา "

 

 " ค่ะ "

 

" เจ็ดสิบคะแนน ถึงว่าดีมากนะ ตัวแค่นี้ก็ทำขนานนี้ก็เก่งมาแล้ว "

 

 " ค่ะ "

 

" ปริดา "

 

" ค่ะ "

 

" หกสิบห้าคะแนน ป้าว่านะ หลานกานตากับหลานดีปลี รอบนี้เก่งขึ้นเยอะนะ " 

 

" ปลีขอถามได้ไหมคะ ป้าพรรณ "

 

" ว่ามาจ้ะ "

 

" ทำไมคุณป้าต้อง ทำเสียงเหมือนดุด้วยคะ "

 

" งั้นหลานดีปลี ลองทายมาสิ "

 

" คุณป้าอยาก กลัวหรือคะ "

 

" ดีปลี ลืมแล้วหรือว่าคุณป้าเขาเป็นครู "

 

" หรือค่ะ พี่กานตา "

 

ณีราพรรณก่อนจะมองหลานอย่างเอ็นดูในความไร้เดียงสา พร้อมกับเปลี่ยนประเด็นไปเรื่องอื่น 

 

" ถึงเวลากินข้าวเย็นแล้ว  ไปกินกันเถอะ " กล่าวจบ ป้าวัยกลางคนรีบลุกขึ้นเก็บของบนโต๊ะแลัวเดินออกจากตรงนี้ 

 

อีกมุมหนึ่งของบ้าน สาวน้อยรายหนึ่งนั่งร้องไห้อยู่นั้น สักพักหนึ่งก็มีเสียงหนึ่งเอ่ยถาม

 

"เป็นอะไรเหรอ หลานขจี ทำถึงมานั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้ล่ะ" 

 

" น้าขวัญ หนูสอบตกค่ะ สอบตกอย่างนี้ ป้าพรรณต้องดุหนูแน่ "

 

" ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ หลานขจี "

 

" ขนานพี่น้ำว้า ยังโดนขนานนี้ แล้วขจี..... "

 

" แล้วหลานขจีเห็นเหรอ ว่าพี่น้ำว้าถูกลงโทษ "

 

" ไม่ค่ะ ขจีวิ่งออกมาสักก่อนคะ "

 

" อย่าเพิ่งตีตนก่อนไข้เลยนะขจี หนูเป็นหลานใช่ไหม "

 

" ค่ะ ขจีเป็นหลาน มันเกี่ยว อะไรกับ การเป็นหลานหรือคะ "

 

" ก็ที่น้าหมายถึงคือ คนเป็นลูก ย่อม สำคัญหว่าหลานอยู่แล้ว "

 

"เอาเป็นว่า เดี่ยวหลานโตขึ้นจะเข้าใจเอง"

 

"หรือค่ะ"