เพื่อนรวย แต่เราจน เพื่อนชอบชวนไปกินแพงๆ แต่ให้หาร ทำไงดี?
เรามีภาระจ่ายบัตรทุกเดือนผ่อนของ ต้องแบ่งให้ทางบ้านด้วย
ส่วนเพื่อนทำงานที่บ้านและมีสามีซัพพอต แต่สามีอยู่ ตปท เพื่อนเลยเหงาบ่อยๆ
เพื่อนเป็นคนมาสนิทด้วยเองบอกเราคุยถูกคอคุยง่าย คุยแล้วสบายใจ
เพื่อนทำงานอยู่บ้านมีเวลาว่างเยอะ เลยไม่ค่อยมีเพื่อน จึงชอบชวนเราไปไหนมาไหน
ช่วงโควิคว่างยิ่งชวนบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ร้านส่วนใหญ่เพื่อนจะเลือกเอง เราไม่ค่อยรู้จักร้านดีๆ
เพื่อนเน้นโซนทองหล่อเอกมัย รูฟท็อปโรงแรม ร้านไพรเวท สวนอาหารร้านได้รางวัล
ให้เหตุผลว่าอร่อย สะอาดส่วนตัว ไม่แออัด กลัวโควิค ได้รับการบริการที่ดี
นานๆทีไปได้ไม่ได้ซีเรียส ถือว่าได้เปิดหูเปิดตา แต่หลังๆชวนบ่อยขึ้นถี่ขึ้น เป็นอาทิตย์ละ 3-4 วัน
เราเริ่มรู้สึกลำบากใจ เพราะไปกันต้องหารตลอด ร้านส่วนใหญ่ราคาแรง บิลมาพันกว่าสองพัน
ถ้ามีแอลกอฮอลก็แพงขึ้นไปอีก บางที 3-4 พัน สำหรับมื้อเดียวบอกตามตรงเราเสียดายเงิน
หลังๆเลยบอกเพื่อนไปตามตรงว่าไม่ค่อยสะดวกเพราะต้องเก็บตัง
แต่พอพูดแบบนี้ เพื่อนชอบบอกว่าทำงานก็ควรให้รางวัลตัวเองบ้าง
กินอะไรก็ได้อย่างนั้น ทั้งที่เราก็ไม่ได้จนแต่ทำไมชอบทำตัวเหมือนจนตลอด
เงินเดือนก็เยอะกว่าคนทั่วไป เงินเก็บก็มีแต่ประหยัดจนดูตระหนี่ ชอบให้คนมองไม่มีเงิน
(เราก็ไม่รู้ตัวนะ)
เพราะปกติเราชอบกินข้างทางไม่ก็ร้านตามห้างทั่วไป ซึ่งเพื่อนเราน้อยมากที่จะยอมไปด้วย
เราเลยรู้สึกว่าเราคงไปต่อกับเพื่อนไม่ไหว ถ้าเพื่อนยังชวนไปกินแพงๆแล้วหารสองแบบนี้เรื่อยๆ
จะบอกให้เพื่อนเลี้ยงก็ไม่ใช่ และเพื่อนก็ไม่เคยเอ่ยปากเลี้ยง หารกันแม้แต่ค่าแว็ตก็คิดบาทเดียวก็เอา
เพื่อนเคยมาบ่นว่ามีแต่มิตรปลอมที่มาคบหวังผลประโยชน์ มาเอาเปรียบ
พูดตามตรงเงินเดือนเรากับเงินเดือนเขาต่างกัน ไปกินได้แต่บ่อยไม่ไหวเราก็มีภาระ
และเวลาเราไปไหนด้วยบางทีเหมือนเราเป็นผู้ติดตาม เพราะเราจะทำตัวไม่มั่นใจเวลาไปด้วยตลอด
เราไม่ชินกับสถานที่แบบนี้ บางทีไปเห็นราคาก็ตกใจ ไม่อยากสั่งอะไรเลย ถูกสุดสลัดจานเดียว 350 แถมไม่อิ่มด้วย
ถ้าสเต็กหรือกับข้าวจาน 500 อัพ น้ำดื่มต่ำๆก็ 30 พอสั่งจานกลางมาเพื่อนก็กินไวมาก ไม่รอเราตักเลยบางทีเรากินไม่ทัน
จนเพื่อนเริ่มอิ่มถึงทิ้งไว้ เหมือนเราได้กินเศษที่เหลือ แต่ต้องหารกันเรารู้สึกไม่ดี
รู้สึกเหมือนเพื่อนหาคนไปแก้เหงาและช่วยหารค่าอาหารมากกว่า
คุยด้วยได้แต่บอกตามตรงเราไม่ค่อยอยากไปไหนด้วยแล้ว หลักๆเพราะปัญหาเรื่องเงิน
เราไม่สบายใจและลำบากใจ พูดตามตรงไปแล้วเพื่อนก็ตอบแบบข้างบน
อยากถามว่า
เราคิดมากเกินไป เราดูขึ้เหนียวเกินไปไหม เราคิดไม่ดีกับเพื่อนหรือป่าวแบบนี้ ???