ถ้าคนที่คุณรักเสียชีวิต แล้วเป็นผีมาหา คุณจะกลัวไหม?
ผมฟังเรื่องเล่าในเดอะโกสต์บ่อย จากเท่าที่ฟัง 80% เล่าเรื่องคนที่รักตายจากไป
แล้วเป็นผีมาหา แต่ตัวเองก็กลัวมากๆ พยายามหนี ให้พระช่วยเสกของช่วยไล่ผีคนที่รักบ้าง
ซึ่งผีในที่นี้ผมหมายถึง แฟน ภรรยา-สามี พ่อของลูก-แม่ของลูก คนในครอบครัว
ไม่ใช่ผีหรือวิญญาณที่เราไม่รู้จัก
ผมงงว่าทำไมคนเล่าเรื่องในเดอะโกสส่วนใหญ่ ต้องกลัวผีคนที่รักด้วย
ถ้าเป็นผมคงวิ่งเข้าไปกอดทั้งน้ำตา และเข้าไปคุยกับเค้าเป็นครั้งสุดท้ายว่าอยากได้อะไร
ล่าสุดก็มีเรื่องเล่าดังวิวเป็นล้านนี่แหละ เล่าว่าไปขอให้พระช่วยเสกข้าวสารไล่ ฟังแล้วแอบเศร้าๆ
อยากรู้ว่าคนส่วนใหญ่เป็นแบบนี้กันเหรอ?
เป็นเราก็กลัวค่ะ คงเพราะเราถูกฝังหัวมานานแล้วว่าผี=น่ากลัว
อีกเหตุผลที่เรากลัวคือ เราไม่รู้ว่าเขาจะมาในรูปแบบไหน มาด้วยความคิดถึง มาเพราะวิบากกรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เราพูดคุยกับเขาแบบจริงจังไม่ได้ เลยเกิดความกลัว
ผีที่เขามาด้วยความคิดถึง เขาไม่ได้หวังร้าย ถ้ามาในสภาพดีๆเป็นเราก็คงอยากเข้าไปกอดเหมือนกัน แต่ผีที่มาด้วยวิบากกรรม เขาต้องมาตามกรรมของเขา เช่น กรรมที่เคยสัญญากันไว้ว่าใครตายก่อนอีกคนจะตายตาม(พูดด้วยความคึกคะนอง/ไม่คิดอะไร) พอฝ่ายหนึ่งตายไป ก็กลัวว่าคนตายจะพาเราไปอยู่ด้วย
ส่วนในเรื่อง เขาให้พระไล่เพราะผีแฟนเขามาในสภาพไม่ดี สภาพน่ากลัว เขาเลยกลัว ผีที่มาเขาก็อาจจะไม่ได้ตั้งใจมาหลอกหรอก แต่ด้วยบุญที่เขาทำไว้อาจจะไม่ถึง+ตายไม่ดีด้วย เลยแสดงภาพให้เห็นได้ในสภาพน่ากลัว
เคยเสียแฟนไปด้วยอุบัติเหตุค่ะ ตอนนั้นคุยกับคุณแม่ของพี่เค้า คุณแม่บอก อยากให้ลูกมาหา คิดถึงลูก อยากเจอ
ก็กลับมาถามตัวเองว่า เออ ถ้าพี่เค้ามาหา เราจะกลัวมั้ย ก็สรุปกับตัวเองได้ว่า ถ้าอารมณ์ฝันถึงดีๆ คงไม่เป็นไร แต่ถ้ามาสภาพที่พี่เค้าเสีย คงกลัวนะ ถ้ามาดีๆตอนนั้นก็อยากเจอ เพราะเราไม่มีโอกาสได้ลากันเลย
แต่สรุปคือ ไม่มีใครเจอ ไม่มีใครสัมผัสถึงอะไรกันเลยค่ะ