คนทำงานใน กทม.ส่วนใหญ่คนต่างจังหวัด และต้องแบกภาระค่าหอ ค่าเดินทางไปทำงาน...

หลายคนที่พักก็จะไกลจากที่ทำงาน ด้วยเหตุผลหลายประการ...

  เช่นขึ้นมา มาอยู่กับเพื่อนก่อน แต่ที่ทำงานอยู่ใกลก็ต้อง ขยันเดินทางเอา ต้องเข้าใจคนต่างถิ่นมาในเมืองนะ อย่างน้อยที่พักต้องมีก่อน...เพื่อความอุ่นใจ นั่นคืออาศัยคนรู้จัก....พออยู่สักพักก็หาเช้าเองก็โซนนั้นแหละ อาจจะถูกกว่าโซนใกล้ที่ทำงาน....

   การเห็นตัวเงินคือความคิดพื้นฐานคนทั่วไป

ค่าหอ 2,000/เดือน ไกลหน่อย  กับใกล้ที่ทำงาน 4,500 บาท คุณเลือกใหน

 

เลือก 2,000 บาท แต่ แต่...ถ้าคิดการณ์ไกลหน่อย

..เอาค่าหอตั้ง 2,000 บาท แล้วบวกค่าเดินทางไปกลับตลอด 1 เดือน เพื่อไปทำงาน จะเท่าใหร่  ถ้ามากกว่า 4,000 บาท ไปหาที่พักใกล้ที่ทำงานดีกว่า..อยู่ใกล้ไกลก็เช่าเขาอยู่....อีก 500 ซื้อเวลาไม่ต้องตื่นเช้าแข่งรถติดมาทำงานครับ...

 

เรื่องนี้เป็นดราม่าร้อนๆ มีคนโวยทำไมค่ารถไฟฟ้าแพงจัง...กินค่าแรงขั้นต่ำไปกว่า 30 %ของรายได้

"ขนส่งพื้นฐานของประเทศที่ควรจะเค้าถึงทุกคน กลายเป็นภาระชีวิตครั้งใหญ่ อีเวร ประเทศอื่นเช่น จีน ญี่ปุ่น ไต้หวัน เค้า 15-20-30

เทียบกับค่าแรงคือถูก แถมไปถึงที่จุดหมายเลย หรือถ้าเดินก็ไม่ไกล

ส่วนของเราบ้านดันอยู่ในซอย ต้องต่อสองแถวโง่ๆ เน่าๆ

ไม่ก็วินมาเฟียไม่ใส่หมวกกันน็อค ไปอีกไม่รู้เท่าไร

ปล. ราคานี้ยังไม่รวม เช่าห้องนะ คงต้องติดหนี้นอกระบบ

สรุปแล้ว ล้มเหลวทุกอย่าง ใช้

รถไฟฟ้ากระเป๋าฉีก

ใช้รถตัวเองน้ำมันก็แพง

ใช้รถเมล์สภาพก็เน่า

วินก็อุดหนุนมาเฟีย

ใครเป็นคนจนประเทศนี้ คือรอวันล่มสลาย!!"

 

หลายคนเห็นต่าง..แทนจะโวยวายโทษสิ่งรอบข้าง..เริ่มเปลี่ยนที่ตัวเอง...

 

บางคนเอารายจ่ายมาให้ดู...

เก่งนะยังเหลือ

ขอบคุณข้อมูลภาพ

เลิกโทษทุกสิ่งอย่าง...ปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม..เอาวันนี้ให้สุขใจ  ชีวิตคนอยู่ไม่นานเดียวตายตามธรรมชาติ...ประเทศไทยก็ไม่ได้ลวร้ายอะไร..หลายคนยังยิ้มได้...เพราะเข้าอยู่ได้ไม่สร้างอคติมาเป็นกำแพงกัดกร่อนสุขภาพจิตครับ