Canal du Midi ฝรั่งเศส

21 กรกฎาคม 2564 (14:13) แปลโดย Stubborn children

ช่องแคบยิบรอลตาร์ระหว่างยุโรปและแอฟริกาไม่ใช่ทางน้ำเพียงแห่งเดียวที่เชื่อมต่อมหาสมุทรแอตแลนติกกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทางเหนือหนึ่งพันกิโลเมตรเป็นเส้นทางเชื่อมต่ออีกเส้นทางหนึ่ง เส้นทางนี้เชื่อมระหว่างเมืองบอร์กโดซ์ของฝรั่งเศส ใกล้กับมหาสมุทรแอตแลนติก กับท่าเรือเซเตในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ผ่านคลองหลายสายที่เรียกรวมกันว่า Canal des Deux Mers หรือ "คลองของสองทะเล" คลองที่มนุษย์สร้างขึ้นนี้ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของฝรั่งเศสทั้งหมดเป็นหนึ่งในผลงานที่โดดเด่นที่สุดของงานวิศวกรรมโยธาที่ดำเนินการในศตวรรษที่ 17

เครดิตภาพ: Gemma Llorensí Torrent/Flickr

Canal des Deux Mers ประกอบด้วยคลองสองสาย จากท่าเรือเมดิเตอร์เรเนียนของ Sète ถึง Toulouse ระยะทาง 240 กม. วิ่งผ่าน Canal du Midi จากตูลูสไปยังเมือง Castets-en-Dorthe ซึ่งอยู่ห่างออกไป 193 กม. คลองนี้เรียกว่า Canal de Garonne เส้นทางที่เหลือไปบอร์กโดซ์ใช้แม่น้ำการอน คลองสองสาย ได้แก่ Canal du Midi และ Canal de Garonne ร่วมกับแม่น้ำ Garonne ก่อตัวเป็น Canal des Deux Mers ซึ่งเชื่อมต่อทะเลเมดิเตอร์เรเนียนกับมหาสมุทรแอตแลนติก บ่อยครั้งที่ทั้งคลองเรียกว่า Canal du Midi

ก่อนที่คลองจะถูกสร้างขึ้น การเดินทางทางทะเลเป็นเวลาหนึ่งเดือนผ่านช่องแคบยิบรอลตาร์นั้นเต็มไปด้วยอันตราย ส่วนใหญ่มาจากโจรสลัดและพายุรุนแรง ช่องแคบต้องเผชิญเพราะรูปร่างและสภาพทางภูมิศาสตร์

ความเป็นไปได้ในการสร้างเส้นทางอื่นผ่านฝรั่งเศสได้รับการกล่าวถึงครั้งแรกโดยชาวโรมันโบราณ ต่อมากษัตริย์ฝรั่งเศสหลายคนแสดงความสนใจในการสร้างคลองที่สามารถหลีกเลี่ยงเส้นทางรอบสเปนได้ แต่ความท้าทายทางเทคโนโลยีนั้นยิ่งใหญ่เกินกว่าจะเอาชนะได้ ปัญหาหลักคือการจัดหาน้ำให้เพียงพอที่ลุ่มน้ำ ซึ่งอยู่ในระดับความสูงที่สูงกว่ามากระหว่างทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและมหาสมุทรแอตแลนติก

จนกระทั่งศตวรรษที่ 17 ได้มีการร่างโครงการจริงครั้งแรกสำหรับคลอง ในปี ค.ศ. 1662 วิศวกรชื่อปิแอร์-ปอล รีเกต์ เสนอให้นำน้ำลงจากภูเขาแบล็คเมาท์เทนไปยังลุ่มน้ำใกล้กับซึยล์ เดอ นอรูซ ซึ่งเป็นจุดที่สูงที่สุดในคลอง จากตำแหน่งที่น้ำสามารถไหลได้ทั้งไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและมหาสมุทรแอตแลนติก การขนส่งมีขนาดใหญ่และซับซ้อน และตัวโครงการเองก็ดูไม่ปลอดภัย อย่างไรก็ตาม พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ทรงมีพระทัยที่จะดำเนินการเนื่องจากต้นทุนที่เพิ่มขึ้นและอันตรายของการขนส่งสินค้าและการค้าไปทั่วสเปนตอนใต้ซึ่งมีโจรสลัดอยู่ทั่วไป การก่อสร้างคลองเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1667 และสิ้นสุดในปี ค.ศ. 1681 และเปิดคลองในชื่อ Canal Royal du Languedoc ในช่วงสิบสี่ปีที่ผ่านมา Pierre-Paul Riquet ได้แก้ปัญหาทางวิศวกรรมมากมายที่ยังคงท้าทายการขนส่งทางน้ำในปัจจุบัน

คลองของ Pierre-Paul Riquet ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Canal du Midi ระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศสในปลายศตวรรษที่ 18 จนถึงตูลูสเท่านั้น Riquet ต้องการสานต่อคลองให้ใกล้กับมหาสมุทรแอตแลนติกมากขึ้น แต่ฐานะการเงินที่ย่ำแย่ของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ได้ทำให้เงินกองทุนของราชอาณาจักรหมดไป และโครงการก็ไม่เคยเกิดขึ้นจริง ริเกต์เองเสียชีวิตหนึ่งปีก่อนที่ Canal du Midi จะเสร็จสมบูรณ์ ต้องใช้เวลาอีกสองศตวรรษก่อนที่จะขุด Canal de Garonne เชื่อม Canal du Midi กับมหาสมุทรแอตแลนติก

เป็นเวลาสองร้อยปีหลังจากเสร็จสิ้นการผลิตข้าวสาลีและไวน์ Canal du Midi ในภูมิภาค Languedoc ได้อาศัยคลองนี้เพื่อการค้า ข้าวสาลี ไวน์ และแอลกอฮอล์ถูกส่งออกจากลอราไกส์ไปยังตูลูส บอร์กโดซ์ และมาร์เซย์ และผลผลิตจากภูมิภาคอื่น ๆ เช่น สบู่มาร์เซย์ ข้าว แป้ง ปลาแห้ง เครื่องเทศและสีย้อมถูกนำเข้าไปยังลังเงอ็อก

การจราจรในคลองถึงจุดสูงสุดในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 หลังจากนั้นการรถไฟก็กลายเป็นรูปแบบการคมนาคมที่นิยมและการจราจรทางเรือในคลองลดลง แม้ว่าคลองจะไม่เคยกลายเป็นเส้นทางระหว่างประเทศที่ยิ่งใหญ่ตามที่กษัตริย์แห่งฝรั่งเศสมองเห็น แต่คลองนี้ยังคงให้บริการแก่พ่อค้าในท้องถิ่นที่บรรทุกไวน์และธัญพืชมากมายในช่วงปลายทศวรรษ 1980

ปัจจุบัน Canal du Midi ใช้สำหรับพายเรือเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจและกีฬาทางน้ำอื่นๆ เป็นหลัก และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ นอกจากนี้ยังสามารถปั่นจักรยานและเดินขึ้นไปตามริมฝั่งตลอดคลอง Canal des Deux Mers จาก Sète ไปจนถึง Bordeaux ได้ในขณะที่เลี้ยวและเลี้ยวไปตามชนบท ผ่านไร่องุ่นและทุ่งทานตะวัน ผ่านหมู่บ้านเล็กๆ ที่สวยงามและร้านกาแฟในอดีต

ในปี พ.ศ. 2539 ช่องทางและเขตกันชน 2,000 ตารางกิโลเมตรได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก