ถึงวินาทีนี้ คนไทยต้องคิดถึง “ยุทธการชาวบ้านบางระจัน” กันแล้วครับ

ทัพหลวงช่วยอะไรชาวบ้านไม่ได้มากนักแล้ว

โวยวายไปอีกเท่าไร ปืนใหญ่ (วัคซีน) ก็ยังไม่มา เพราะยังไม่มีมากพอ

ทัพหลวงก็กำลังจะเอาตัวไม่รอด

เมื่อวานผมร่วมเวทีเรียนรู้ออนไลน์กับชุมชน

1.ชุมชนกึ่งเมืองในจว.ปริมณฑล

2.ชุมชนกึ่งเมืองในจังหวัดอื่น

3.ชุมชนชนบท

4.ชุมชนเฉพาะ(ชาวเล)

เห็นชัดเจนว่า เมื่อชาวบ้ารรวมตัวกัน ร่วมคิด-ร่วมทำ เขา (หมายถึงอปท./ท้องที่-จนท.รัฐในพื้นที่/สา’สุข/ประชาสังคม/เอกชน และภาคส่วนต่างๆในพื้นที่ของเขา) เขาสามารถวางระบบค้นหาผู้ติดเชื้อ แยกกัก ดูแลกันเองที่บ้าน ที่ชุมชน ที่หนักก็ส่งไปรพ.

วางระบบคัดกรอง ระแวดระวังคนเอาเชื้อเข้ามาในชุมชน

สร้างระบบพึ่งพากันเองขึ้นในชุมชน ฯลฯ

สามารถค้ำยันศึกได้ดีในระดับหนึ่งทีเดียว ซึ่งชุมชนชนบททำได้ดีกว่าชุมชนเมือง

โควิดกลัวชุมชนเข้มแข็งครับ

ถ้าชุมชนใดพร้อมทำ ก็จะช่วยลดการบุกทะลุทะลวงของโควิดอย่างบ้าคลั่งลง ลดปัญหาภาพรวมของประเทศลงได้ไม่น้อย

ถ้าถึงจุดที่คับขัน ก็”ปิดชุมชน”กันไปเลย ไม่ต้องรอคำสั่งทัพหลวง หรือคำสั่งของใครทั้งนั้น

ชุมชนจัดการกันเองไปเลย

เป็น “ชาวบ้านบางระจัน” กันให้เต็มแผ่นดิน

จะช่วย “หน่วงเวลา” ให้ทัพหลวงรับมือข้าศึกในเมืองให้เต็มกำลัง และรอเวลาอาวุธหนักจะเข้ามาช่วย ซึ่งไม่มีทางที่จะได้ในเดือนสองเดือนนี้

แต่การสู้สงครามโรคโควิด ด้วย”ยุทธศาสตร์บ้านบางระจัน” กันครั้งนี้

เราต้องชนะและรอดไปด้วยกันนะครับ

————