การเดินทางของรินดา น้ำมันกัญชาและฟ้าทะลายโจร

การเดินทางของรินดา
น้ำมันกัญชาและฟ้าทะลายโจร

—————
◾️ การเดินทางของรินดา
◾️ ความหวังดีของแม่
◾️ แบนวีซ่า 5 ปี - ส่งตัวไปศูนย์กักกัน
◾️ พ่อยื่นมือเข้าช่วย
◾️ ถูกขังเดี่ยว
◾️ ยกเลิกแบนวีซ่า-กลับสู่แผ่นดินแม่

—————
⚫️ การเดินทางของรินดา
:
1- "รินดา" อายุ 21 ปี เป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน แม่เป็นคนไทย พ่อเป็นคนอเมริกัน ต่อมาแม่แต่งงานใหม่กับชาวอเมริกัน และมีลูกสาวด้วยกัน 1 คน อายุ 12 ขวบ

2- วันที่ 14 พฤษภาคม 2564 รินดาพาน้องสาวเดินทางจากประเทศไทยไปหาพ่อเลี้ยงที่สหรัฐฯ เนื่องจากน้องจะไปเรียนต่อและอยู่กับพ่อซึ่งทำงานที่นั่น ส่วนรินดาแค่ไปส่งน้องและจะเดินทางกลับในวันที่ 28 มิถุนายน เพื่อมาเรียนต่อและดูแลแม่ที่ไทย

3- รินดากับน้องบินไปลงที่สนามบินแอตแลนต้า รัฐจอร์เจีย ทั้งสองผ่านด่านตรวจโควิดและด่านตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อยแล้ว แต่พอไปรับกระเป๋าเดินทางก็พบว่ามีการสุ่มตรวจกระเป๋า และเธอคือหนึ่งในคนที่โดนสุ่มตรวจ

—————
⚫️ ความหวังดีของแม่
:
4- รินดากับน้องเอากระเป๋าไป 4 ใบ มีกระเป๋าเดินทาง 2 ใบ ใส่เสื้อผ้าของเธอกับน้องรวมกัน และกระเป๋าเป้ของเธอกับน้องอีกคนละใบ การตรวจกระเป๋า 3 ใบแรกผ่านไปด้วยดี

5- ปัญหามาเกิดที่กระเป๋าเดินทางใบสุดท้าย ซึ่งมียาหลายอย่างอยู่ในนั้น เช่น ยารักษาโรคซึมเศร้าของรินดาที่สั่งจ่ายโดยโรงพยาบาลพร้อมใบรับรองแพทย์, ยาพาราเซตามอล, สมุนไพรฟ้าทะลายโจร 3-4 กระปุก ซึ่งฉลากเป็นภาษาไทย และสเปรย์น้ำมันนวดซึ่งมีฤทธิ์กัญชา 0.3% โดยสองอย่างหลังนี้แม่เป็นคนใส่มาให้

6- ที่แม่ใส่ฟ้าทะลายโจรมาให้เพราะเชื่อว่าป้องกันโควิดได้ ส่วนน้ำมันนวดใส่มาเพราะพ่อเลี้ยงเคยประสบอุบัติเหตุคอหัก แม่จึงอยากให้รินดาใช้นวดให้พ่อ ซึ่งรินดาไม่แน่ใจว่าแม่ได้บอกเธอหรือไม่ว่าใส่ 2 อย่างนี้มาในกระเป๋าด้วย หรือแม่อาจจะบอกแล้วแต่เธอไม่ได้ตั้งใจฟังเองก็เป็นได้

7- เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองได้นำฟ้าทะลายโจรกับน้ำมันนวดของเธอไป แล้วเรียกตำรวจ 3 นายมาที่สนามบินเพื่อทำคดีของรินดา แต่ตำรวจบอกว่ายาทั้งสองอย่างไม่มีอะไรร้ายแรง และโยนกลับมาให้ ตม.ตัดสินใจเอง

—————
⚫️ แบนวีซ่า 5 ปี - ส่งตัวไปศูนย์กักกัน
:
8- ตม.แจ้งรินดาว่าเธอถูกแบนวีซ่า 5 ปี ข้อหานำสารเสพติดเข้ามาในสหรัฐฯ โดยเอกสารระบุว่าเป็นกัญชาอัดเม็ด 211 กรัม และสเปรย์น้ำมันกัญชา 82.4 กรัม พวกเขาเข้าใจว่าฟ้าทะลายโจรคือกัญชาอัดเม็ด ทั้งที่ตำรวจบอกแล้วว่าไม่ใช่กัญชา

9- รินดาได้ร้องขอถอดถอนการแบนวีซ่า ซึ่งในกระบวนการจะมีการตรวจสอบว่าใครเป็นบิดามารดา เธอจึงบอกว่าพ่อเป็นทหารและเป็นพลเมืองอเมริกันอยู่ที่นี่

10- ทาง ตม.บอกว่าเธอสามารถร้องขอตรวจสอบความเป็นพลเมืองอเมริกันได้ แต่ระหว่างการพิจารณาต้องถูกส่งตัวไปอยู่ที่ศูนย์กักกัน Stewart Detention Center จนกว่าคดีจะตัดสิน ถ้าผลออกมาว่าไม่สามารถเรียกร้องความเป็นพลเมืองได้ เธอจะถูกส่งตัวกลับไทยและโดนแบนวีซ่า 5 ปี โดยไม่มีข้อยกเว้น

11- รินดาต้องนอนที่สนามบิน 1 คืน ก่อนถูกส่งตัวให้ ICE (สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองและศุลกากรสหรัฐอเมริกา) โดยเธอต้องนั่งรถนาน 2 ชม.ครึ่งเพื่อไปที่ศูนย์กักกัน และถูกคุมตัวอยู่ที่นั่นซึ่งมีลักษณะคล้ายเรือนจำ

—————
⚫️ พ่อยื่นมือเข้าช่วย
:
12- ระหว่างรอการตัดสินคดี เจ้าหน้าที่ได้ติดต่อไปที่พ่อแท้ ๆ ของรินดาเพื่อสอบถามว่าเธอเป็นลูกจริงหรือไม่ พ่อยืนยันว่าจริงและได้ส่งเอกสารยืนยันความสัมพันธ์ต่าง ๆ ไปให้

13- จากนั้นมีการส่งเคสของรินดาไปที่ US Citizenship and Immigration Services หรือ USCIS เพื่อตรวจสอบการเรียกร้องพลเมืองอเมริกัน เพื่อจะนำสัญชาติมาถอดถอนการแบนวีซ่า

14- รินดารอการตัดสินคดีจนถึงวันที่ 30 พฤษภาคม ICE และ USCIS ก็ตัดสินว่ารินดาไม่ใช่พลเมืองอเมริกัน โดยขาดเอกสารเพียงตัวเดียวคือผลตรวจดีเอ็นเอของเธอกับพ่อ

15- พ่อแท้ ๆ ของรินดารีบจึงติดต่อไปทาง ICE ว่ายินดีให้ตรวจดีเอ็นเอ แต่ทาง ICE บอกว่าทำอะไรไม่ได้แล้วเพราะคดีตัดสินไปแล้ว

16- หลังคดีตัดสินรินดายังต้องอยู่ที่ศูนย์กักกันต่อ หมอได้เรียกตัวเธอไปพูดคุยเป็นการส่วนตัวเรื่องโรคซึมเศร้า โดยหมอจ่ายยาใหม่ให้และฉีดยาให้เธอ 1 เข็ม โดยที่เธอก็ไม่รู้ว่าเป็นยาอะไร หรืออาจจะเป็นวัคซีนเธอก็ไม่แน่ใจ ส่วนยาของเธอที่นำไปจากไทยถูกยึดไปทั้งหมด

—————
⚫️ ถูกขังเดี่ยว
:
17- หมอสอบถามถึงสภาพจิตใจ เช่น อยู่ที่นี่เป็นอย่างไรบ้าง เครียดหรือไม่ ซึ่งเธอก็ตอบตามตรงว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ ฝันร้าย บางครั้งฝันว่ากำลังจะฆ่าตัวตายและสะดุ้งตื่น ละเมอพูด ละเมอเดิน ซึ่งเธอเชื่อว่าเป็นผลข้างเคียงจากยาที่หมอให้

18- แต่กลับกลายเป็นว่าหมอกลัวรินดาจะฆ่าตัวตาย จึงสั่งเอาเธอออกจากห้องขังรวมไปไว้ห้องขังเดี่ยว ให้เธอถอดเสื้อผ้าเหลือแต่ชุดชั้นใน แล้วให้ใส่ชุดสม็อกป้องกันการทำร้ายตัวเอง และมีผ้าขนหนูให้เพียงผืนเดียว

19- ระหว่างอยู่ในห้องขังเดี่ยวมีคนจับตามองเธอตลอด โดยผู้คุมจะเปลี่ยนเวรมาดูและรายงานตลอดเวลาว่าเธอทำอะไรบ้างใน 24 ชม.

20- ทุก ๆ วันเจ้าหน้าที่จะถามว่ามีความคิดฆ่าตัวตายหรือไม่ รินดาพยายามอธิบายว่าเธอไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตาย ไม่เคยคิดทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น แค่ฝันร้ายเท่านั้น

21- อากาศในห้องขังหนาวมาก รินดาต้องเอากระดาษทิชชู่มาพันเท้าไว้ให้อบอุ่น เท้าของเธอเป็นรอยช้ำม่วงหลายจุด กระทั่งวันที่ 3 หรือ 4 เธอจึงได้เสื้อผ้าและถุงเท้าคืน

22- รินดาต้องอยู่ในห้องขังเดี่ยวถึง 7 วัน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่หดหู่และทรมาน สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่ แล้วเธอยังแพ้อาหารที่นั่นด้วย ระหว่างนั้นถ้าเจ็บป่วย เธอสามารถขอพบหมอได้ แต่จะไม่ได้พบทันที ขอวันนี้ได้เจอพรุ่งนี้

23- ระหว่างนั้นรินดาโทรหาพ่อกับแม่เป็นระยะว่าเธอไม่ไหวแล้ว อยากกลับไทยมาก ทรมานมาก ไม่อยากสู้คดีแล้ว เธอไม่แคร์เลยที่ถูกแบนวีซ่าหรือไม่ให้สัญชาติ เธอแค่อยากส่งน้องให้ถึงมือพ่ออย่างปลอดภัย แล้วได้กลับบ้านไปหาแม่เท่านั้น

24- วันที่ 8 มิถุนายน เจ้าหน้าที่ ICE มาพบรินดาและสอบถามว่าจะสู้คดีหรือไม่ เกรงกลัวที่จะกลับประเทศตัวเองหรือไม่ รินดาบอกว่าเธอต้องการกลับบ้านให้เร็วที่สุด แม้ทางนั้นจะบอกว่าให้โอกาสสู้คดี แต่รินดาเลือกที่จะเซ็นเอกสารขอให้ส่งตัวเธอกลับไทย

25- วันที่ 9 มิถุนายน พ่อเลี้ยงของรินดาโทรมาหาเธอ บอกว่าเธอจะได้บินกลับไทยแล้ว ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องเครียด ซึ่งตลอดเวลาที่รินดาถูกขัง พ่อก็เจ็บปวดมากที่เห็นลูกถูกปฏิบัติอย่างนี้ และพยายามช่วยเหลือลูกทุกทาง ทั้งติดต่อทนายความ สื่อมวลชน สถานทูต เพื่อร้องขอความเป็นธรรม

—————
⚫️ ยกเลิกแบนวีซ่า-กลับสู่แผ่นดินแม่
:
26- วันที่ 10 มิถุนายน รินดาถูกนำตัวออกจากศูนย์กักกัน หลังถูกกักขังนานถึง 1 เดือน เธอถูกนำตัวไปที่สำนักงาน ICE มีเจ้าหน้าที่มาแจ้งว่าได้ยกเลิกการแบนวีซ่า 5 ปีของเธอแล้ว เธอสามารถไปร้องขอวีซ่าใหม่ที่สถานทูตอเมริกาในไทยได้เลย รินดาขอบคุณที่เขายกเลิกการแบนวีซ่า แต่เธอได้รับประสบการณ์แย่ ๆ ทำให้ยังไม่นึกอยากกลับมาที่นี่

27- จากนั้นรินดาถูกส่งตัวขึ้นเครื่องกลับไทย เธอเดินทางมาถึงประเทศไทยเมื่อ 11 มิถุนายน ขณะนี้อยู่ระหว่างกักตัวอยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

28- รินดาขอให้เคสของเธอเป็นประโยชน์และอุทาหรณ์แก่ทุกคนว่า เวลาเดินทางไปที่ไหน ให้ตรวจสอบกฎหมายของรัฐนั้นหรือประเทศนั้น ๆ ให้ดี และตรวจเช็คกระเป๋าให้ดีว่ามีอะไรที่จะก่อให้เกิดความเข้าใจผิดหรือผิดกฎหมายประเทศเขาหรือไม่

—————
◾️ สรุปและเรียบเรียงจากการแถลงของน้องรินดา