เรื่อง ตอนจบนางตานีผู้ใจดี ep2

ต่อจากep1 นะคะ วันนั้นช่วงเย็นพี่พลได้ไปขายของตลาดนัดแล้วจังหวะแกออกมาเดินสูบบุหรี่ให้แฟนแกเฝ้าร้านแกบังเอิญไปเดินเตะกระทงเซ่นไหว้ค่ะแต่แกก็ไม่ได้เก็บแกนึกว่าเอามาเซ่นผี  ผ่านไปช่วงค่ำพี่พลรูสึกเวียนหัวเลยเข้านอนไว ตกดึกแกรู้สึกแน่นน่าอกหายใจไม่ออก พอแกลืมตามาดูเห็นเป็นตาแก่ๆคนนึงเหยียบน่าอกแกอยู่ แล้วตาแก่ก็พูดขึ้นว่า

 “เตะของของกูไม่พอไม่เก็บให้กูด้วย กูเอามึงตายแน่วันนี้”     พี่พลตั้งสติได้เลยพูดขึ้นว่า

“ไม่ได้ตั้งใจขอโทษ พรุ่งนี้จะเอาของไปถวายให้ใหม่  ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ”  ตาลุงคนนั้นก็กระทืบไปที่พี่พลอีก2ที พร้อมบอกว่า   “อะไรก็ไม่เอามันสายไปแล้ว กูจะเอามึงไปอยู่กะกูเอง”

พี่พลเล่าว่าจากนั้นได้ยินเสียงนางตานีพูดขึ้นว่า

นางตานี: ท่านเจ้าขาได้โปรดปล่อยเขาไปเถอะเขาไม่ได้ตั้งใจ ให้อภัยเขาเถอะ

ตาลุง: จะให้อภัยได้อย่างไรมันเตะของเซ่นไหว้กู กูเป็นเจ้าที่ที่นั่น มันทำแบบนี้ถือว่าไม่ให้เกียรติกู

พี่พล: ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ

ตาลุง: วันนี้มึงต้องไปกลับกู  ส่วนมึงอีตานีอยู่เฉยๆ พูดจบพี่พลได้ยินเสียตานีร้องกรี๊ดและหายไป

พี่พล ได้แต่ร้องให้แฟนเขาและแม่เขาช่วย ซึ่งไม่มีใครทำอะไรได้เลย เพราะไม่มีใครเห็น เห็นแต่พี่พลตาเหลือกหายใจไม่ออก เหงื่อท่วมตัว          พี่พลเลยนึกถึงพ่อและพ่อปู่องค์นึง

แม่พี่พลได้มาเคาะประตูเรียกยายเราหน้าบ้าน เรากับยายเปิดประตูออกไปดูแม่เลยบอกให้ไปช่วยพี่พลหน่อย ด้วยความอยากรู้เลยตามไปด้วย ตอนนั้นเราเห็นพี่พลทำท่าคลาน4ขาอยู่กลางบ้าน เมียแกยกแกออกมา  แล้วพี่พลร้อง ฮือ ๆๆๆๆ พร้อมหันไปทางหลังบ้านเราเห็นเป็นพระองค์นึงขี่หลังพี่พลด้านหลังมีร้อยสักยันต์เต็มแผ่นหลังอยู่แว๊บนึง   จังหวะนั้นเราเงยหน้ามองไปเห็น ตาแก่ๆคนนึงหน้าตาดุมากๆ ชี้หน้าพี่พลอยู่ เราตกใจเลยหันหลังจะวิ่งกลับบ้านยายเลยบอกว่า “เห็นอะไรอย่าเพิ่งวิ่งกลับบ้านอยู่ช่วยพี่พลก่อน”  เราเลยบอกแม่พี่พลว่า ไม่รู้พี่พลไปทำไรมา เขาเป็นตาแก่ๆคนนึงแต่งชุดไทยหน้าตาดุมากเขาชี้หน้าพี่พลอยู่ และมีพระองค์นึงนั่งอยู่บนหลังพี่พล  แม่พี่พลเลยเดินไปหน้ารูปพ่อพี่พลทำให้เราเอะใจว่าคนนี้รึป่าว ในรูปเพราะเราเห็นแค่ด้านหลังแว๊บนึง    ในรูปเป็นพระรูปนึงด้านล่างเขียนชาตะ มรณะอยู่ได้ยินแม่พี่พลพูดพร้อมจุดธุปว่า “ไม่รู้ลูกไปทำอะไรมาแต่ลูกไม่ได้ตั้งใจ ช่วยลูกหน่อยเหลือกันอยู่แค่นี้อย่าให้เขาเอาลูกไป”      พี่พลทำท่าแบบนั้นอยู่เกือบชั่วโมง จากนั้นพี่พลก็สลบลงไปเราเลยช่วยเฟนพี่พลวิ่งไปหลังบ้านหยิบกะละมังรองน้ำจะไปเช็ดตัวให้พี่พล แฟนพี่พลอุ้มลูกอยู่ลูกร้องจนหน้าดำหน้าแดงอยู่ในห้อง   จังหวะรองน้ำเราได้ยินเสียง ผญ พูดอยู่ด้านหลังเราว่า “ขอโทษ ช่วยอะไรไม่ได้เลย เราอยู่ชั้นต่ำกว่าเขา พร้อมเสียงร้องไห้” เราหันไปดูเห็นเป็น ผญ ใส่ชุดไทยสีเขียวยืนอยู่ตรงต้นกล้วยพร้อมเอามือปิดหน้าร้องไห้ เรากลัวมากตกใจเลย หยิบกะละมังแล้ววิ่งเข้าบ้านไปบอกแม่พี่พล ยายเราเลยบอกช่างเขาเช้าค่อยจุดธูปคุย

  จากนั้นเห็นว่าเงียบแล้วเราเลยเดินกลับไปบ้านเรา ออกมาเห็นคนข้างบ้านยืนออกมามองกันถามเรา เราเลยบอกไปถามยายเอา

พอเช้าเราเลยไปหาพี่พลที่บ้านพี่พลมองหน้าแล้วบอกว่า “แค่เผลอไปเตะของไหว้เขาเลยจะมาเอาชีวิต อีกอย่างเห็นใช่มั้ยคนที่อยู่บนหลัง พ่อพี่เอง ส่วนตาลุงคนนั้นเขายังไม่ให้อภัยพี่นะ พ่อพี่ไล่เขาไปแล้ว แต่เขายังอยู่ตรงนั้นพร้อมชี้ให้ดูตรงกอไผ่หลังบ้าน เขาอยุ่ได้แค่ตรงนั้น ”  เราเลยถามพี่พลว่าแล้วนางตานีล่ะ พี่พลบอกว่า “เมื่อคืนเขาพยายามจะช่วยพี่แหละแต่เขาเป็นแค่ภูตผี ระดับต่ำกว่าเจ้าที่องค์นั้นเขาก็เจ็บตัวเพราะพี่เหมือนกันเพราะช่วยพี่ ตอนนี้คงหายไปสักพักและเดี๋ยวค่อยทำบุญเสริมให้เขา”   เราเลยถามต่อว่า แล้วเขาจะไปเมื่อไหร่ตาคนนั้น  พี่พลตอบกลับมาว่า “เดี๋ยวมั่นทำบุญถวายสังฆทานให้เขา เดี๋ยววันี้พี่จะทำพิธีขอขมาเขา”  เราเลยบอกว่า งั้นหนูอยู่ในบ้านนะอย่าเรียก

พอพี่พลหายดีแกก็ทำพิธีขอขมาที่หลังบ้านและหลายวันต่อมาพี่พลก็บอกว่านางตานีออกมาให้เห็นแล้ว เพราะเมื่อคืนบ้านข้างๆเราปิดร้างมานานเจ้าของไปอยู่ต่างจังหวัดมีโจรจะขึ้นบ้านมันเดินมาทางหลังบ้านกำลังงัดบ้านเลยโดนนางตานีหลอกเต็มๆ พี่ได้ยินเสียงคนร้องโวยวายอยู่แต่ไม่ได้ออกมาแต่ตอนเช้ามาดูเห็นประตูบ้านเขาเป็นรอยงัด

พวกเราใช้ชีวิตอยู่กลับนางตานีมานานอยู่ค่ะแต่เราไม่เคยเจอจังๆสักที        

              จนวันนึงพี่พลย้ายบ้านไปพร้อมสั่งเราว่าถ้าพอมีเวลาให้ยายซื้อของถววายเขาหน่อยนะพี่จะไม่อยุ่แล้วเดี่ยวนางตานีใกล้ถึงเวลาแล้วยามต้นกล้วยตายเขาจะไปเองไปในที่ของเขา แต่พี่บอกเขาแล้วนะห้ามออกมาให้ใคเห็นถ้าไม่มีอะไรร้ายแรงหรือเหตุจำพร้อมทั้งบอกกะเราว่า "ตาเองนั่นเหมือนพี่เเต่ไม่เท่าพี่บุญเองได้เท่านี้เเต่ถือว่าคนอย่างเราไม่ปกติเหมือนคนอื่นเห็นอะไรถือว่าเขามาขอบุญเเค่ทำบุญให้เขาสะ อย่าตกใจจงมีสติอยู่ตลอด"

เราก็รับปากพี่พลจนพี่พลย้ายบ้านไป ยายเราก็มั่นเอาของไปถวายให้ไม่ถึงปีจนต้นกล้วยต้นนี้ตาย เราเลยบอกยายว่าเขาคงไปแล้วล่ะจากนั้นยายเราก็ไม่ได้เอาของไปถวายอีกเลยและไม่มีใครเจอนางตานีนี้อีกเลย

ผ่านไปไม่กี่วัน วันนั้นเรานั่งเล่นอยู่ที่แคร่หลังบ้านยายเดินมาเล่าว่าคืนนนั้นที่ยายถอนต้นกล้วยที่ตายออก ยายฝัน ว่ายายนั่งอยู่บนแคร่ตัวนี้ เห็นผญคนนึงใส่ชุดไทยสีเขียว เดินมาหาแล้วกราบยายแล้วพูดว่า ยายจ๋าหนูขอบคุณมากเลยที่ยายทำบุญให้หนูให้ข้าวหนูกิน ยายเลยลูบผมเขาแล้วบอกว่า จะไปแล้วรึไปเถอะ  จากนั้นยายก็ตื่น

                ขอบพระคุณสำหรับผู้เข้ามาอ่านทุกๆท่านนะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ