เงินเดือน20,000 ให้ครอบครัว9,000 แทบไม่เหลือเงินเก็บ
ขอเกริ่นก่อนนะครับแม่ผมเป็นsingle mom เลี้ยงลูก3คนโดยตัวคนเดียว(ผมเป็นผช.คนเดียวให้บ้านเป็นลูกคนกลาง) โดยแม่ผมมีอาชีพเป็นสาวโรงงานธรรมดาๆครอบครัวค่อนข้างยากจน(ตอนพี่สาวเรียนจบครอบครัวก็สบายขึ้นมานิดหน่อยครับ) แม่หวังพึ่งผมกับพี่มาก พี่สาวผมเรียนจบพยาบาลส่วนผมเพิ่งเรียนจบทางด้านวิศวะ น้องผมยังเรียนอยู่
ผมเพิ่งเริ่มทำงานได้7เดือนครับ ผมได้เงินเดือนประมาณ20,000฿
เดือนแรกที่ผมทำงานมาผมยกเงินเดือนให้แม่ทั้งหมด และเดือนต่อมาแม่พูดกับผมว่า"มีเงินเดือนแล้ว ก็ต้องมาช่วยแม่ผ่อนบ้านแบ่งเบาภาระแม่"
ซึ่งบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่ต่างจังหวัดไม่ใช่บ้านที่อยู่ประจำ แม่กับพี่สาวของแม่ช่วยกันผ่อนตั้งแต่ซื้อบ้านและบ้านก็เป็นชื่อของพี่สาวแม่เพียงคนเดียวโดยแม่ให้เหตุผลที่ว่าเป็นพี่น้องกันต้องช่วยเหลือและไว้ใจไกัน (ไม่โอเคแล้วส่วนนึงเพราะไม่รู้ว่าจะไว้ใจญาติขนาดไหน ถ้าวันนึงมีปัญหาเกิดขัดใจกันขึ้นมา เท่ากับว่าเงินของผมทั้งหมด เอาไปเททิ้ง) แต่ด้วยความที่ผมโดนแม่กดดันด้วยคำพูดที่ว่าไม่อยากให้แม่สบายหรอ? จึงช่วยผ่อนบ้านเดือนละ 5000฿ ให้แม่ต่างหากอีกเดือนละ 3000฿ และให้ป้าที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆอีกเดือนละ 1000฿ เท่ากับเงินเดือนของผมเหลือเพิ่งเดือนละ11,000฿ ตอนแรกๆผมก็คิดว่าผมไหว เพราะบริษัทผมมีOT ผมทำงานเลิก3ทุ่มทุกวัน เพื่อที่จะให้เงินพอใช้ วันที่ผมไม่ทำโอทีแม่ก็จะถามในเชิงดุว่าทำไมไม่ทำโอทีเดี๋ยวก็มีเงินไม่พอให้แม่ บางทีผมก็เฟลช่วงเดือนสองเดือนนี้ผมเหนื่อยมาก ผมพยายามประหยัดในทุกทางทั้งขึ้นรถโรงงานไปทำงานกินข้าวฟรีที่โรงงาน แต่เหมือนที่ทำมาทั้งหมดผมเอาเงินไปให้คนอื่นหมดเลยผมแทบไม่ได้ซื้ออะไรให้ตัวเองเลย (มีอยู่ครั้งหนึ่งผมซื้อกางเกงที่uniqo มา3ตัว แม่โกรธผมมากหาว่าผมคิดถึงแต่ตัวเองไม่รักครอบครัวซื้อให้แต่ตัวเองและบอกว่าผมใช้เงินเปลือง และอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ผมไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆ ตอนกลับมาแม่ไม่พูดกับผมเลยแล้วมาบอกผมทีหลังว่าครอบครัวยังลำบากอยู่เลยแต่ตัวเองไปมีความสุข) และในปีนี้ผมต้องเริ่มใช้หนี้ กยศ. ผมจึงคุยกับแม่ว่าเงิน 3,000฿ ที่ต้องให้แม่ทุกเดือนผมขอลดเหลือเดือนละ1,500฿ ได้ไหม เพราะจะเอาเงินส่วนที่เหลือไปใช้หนี้กยศ. แม่ด่าผมสารพัด บอกว่าทำไมแค่นี้ซัพพอร์ตแม่ไม่ได้ยังไงก็ต้องให้แม่เท่าเดิม ผมไม่โอเคมาก แต่ก็ได้แต่อดทนไว้ จนเดือนนี้ถึงวันเกิดแม่ แม่มาบอกผมว่าอยากได้ทอง1บาท ซื้อให้แม่ได้ไหม คือผมไม่รู้จะบอกแม่ยังไงว่าแค่นี้ผมแทบไม่มีเงินเก็บแล้ว ตอนนี้ผมเครียดมากครับเพราะผมเองก็อยากมีเงินเก็บอยากมีครอบครัว แต่ตอนนี้ผมแทบจะไม่เหลือเงินให้เก็บเลย เพราะหมดเงินไปกับแม่และญาติๆเยอะมาก เวลาไปกินข้าวกับญาติแม่จะให้ผมและพี่สาวหารตังกันออกตลอดโดยไม่ถามผมกับพี่สาวสักคำ
ผมอยากปรึกษาทุกๆคนว่าผมควรทำยังไงดีครับ ? ผมรักแม่นะครับผมก็อยากช่วยแบ่งเบาแม่แต่อยากให้แม่เห็นใจผมบ้าง ผมจะมีวิธีพูดยังให้แม่เข้าใจผมได้บ้างไหมครับ?
ปล.พี่สาวก็มีภาระหนักไม่แพ้กันครับ ตอนแรกพี่สาวผมจะซื้อรถเก๋งสักคันเพื่อให้เวลาครอบครัวเรากลับตจว.จะได้ไม่ต้องนั่งรถประจำทาง แต่แม่ผมอยากได้รถ7ที่นั่ง และบอกพี่สาวว่าถ้าซื้อรถเก๋ง=ไม่รักครอบครัว เพราะกลับต่างจังหวัดทั้งทีอยากพาญาติเที่ยว รถเก๋งมันนั่งไม่พอ ต้องรถ7ที่นั่งเท่านั้น ทั้งๆตอนนั้นคนในครอบครัวเราบอกเป็นเสียงเดียวกันว่ามันเกินความจำเป็น แต่แม่ก็ยังยืนยันว่ามันต้องเป็นแบบนั้น โดยรถ7ทั่นั่งที่แม่ผมอยากได้นั้นราคาผ่อนต่อเดือนตกเดือนละประมาณ18,000฿ นั้นแหละครับพี่สาวผมจึงต้องจำใจรับภาระอันหนักอึ้งนี้ไว้