พักพิง...ที่พิงพัก(8)

8

เธอที่รัก...

                        คำกล่าวลาไม่ยากเย็นอะไรนัก  เพียงเอ่ยปากแล้วโบกมือ  การจากลาก็เสร็จสมบูรณ์

                        หากแต่  เมื่อกล่าวคำอำลาเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว  ชีวิตของเธอและฉันจะเดินกันอย่างไรต่อไป 

                        สดชื่น  แจ่มใส  สุขกายสบายใจดีอยู่ใช่หรือไม่

                        หรือหม่นเศร้า  ร้องไห้  น้ำตาริน  เช้ายันค่ำ

                        แน่ทีเดียว  ไม่มีใครชอบการจากพราก  และทุกผู้คนเกลียดกลัวการเดินจากไปของใครคนใดคนหนึ่งเสมอ

                        “แล้วเราจะไม่พบกันอีก”

                        ช่างง่ายดายเหลือเกิน  แต่เจ็บลึกเกินทานทน

                                                                                                พักเอง