ผ้าขาวปลายเตียง (เลือดสีขาว 7)

ผ้าขาวปลายเตียง

     พ่อกับแม่ไปไหนไม่รู้ ปล่อยให้เด็กชายภูพิพรรธนอนอยู่บนเตียงคนเดียว เด็กชายลืมตาตื่นกลางดึก ทั้งห้องเงียบงัน เหลียวมองเลิ่กลั่ก พยายามขยับตัว แต่ขยับไม่ได้ ทั้งแขนขาถูกมัดติดตรึงอยู่บนเตียง พ่อกับแม่ทิ้งเด็กชายไปแล้วหรือนี่ ปกติแม่หรือพ่อจะต้องนอนเป็นเพื่อนนี่นา เด็กน้อยเห็นผ้าสีขาวพลิ้วไหวอยู่ที่ปลายเตียง ต้องเป็นเสื้อของพ่อตัวที่ใส่มาโรงพยาบาลตอนเช้าแน่ๆ เด็กชายรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายลงทันใด พ่อไม่ได้ทิ้งเขาไปหรอก นั่นไง เสื้อของพ่อยังพลิกพลิ้วเล่นกับเด็กน้อยอยู่เลย หลังจากนั้นเด็กน้อยก็หลับตาลงอย่างมีความสุข