ยามะซะตอ:รามเกียรติ์พม่า
ยามะซะตอ (แปลว่า: "รามชาดก") เป็นรามายณะ (รามเกียรติ์) ฉบับไม่เป็นทางการของประเทศพม่า "ยามะ" คือ พระราม ส่วน "ซะตอ" คือ ชาดก
ในยุคราชวงศ์คองบอง กรุงศรีอยุธยาเสียแก่พม่าในปี พ.ศ. 2310 พม่าได้กวาดต้อนผู้คนจากกรุงศรีอยุธยาไปเป็นเชลย คนเหล่านี้มีทั้งเจ้านาย ช่างฝีมือ นักแสดง และนักดนตรีรวมอยู่ด้วย หลังจากนั้นเป็นต้นมารามายณะฉบับพม่าจึงรับอิทธิพลจากรามเกียรติ์ของอาณาจักรอยุธยาค่อนข้างสูงผ่านเชลยเหล่านี้ เหล่าเชลยจึงก่อตั้งคณะละครที่ยังแต่งกายตามประเพณีและการร่ายรำแบบอยุธยาดั้งเดิม เกิดเป็นโขนรามเกียรติ์ภาษาพม่าในราชสำนักอังวะจนได้รับความนิยม
ตัวละคร พม่า- ไทย
หย่ามะ - พระราม
แหม่ตี่ด่า - สีดา
แลดขนะ - พระลักษมณ์
ห่านุหมั่น - หนุมาน
หย่าวะนะ - ทศกัณฑ์
มายิซซะ - มารีศ
บิบิตะนะ - พิเภก
บทสัมภาษณ์ โขนโยเดียในประเทศพม่ามีรากมาจากโขนอยุธยา
บทสัมภาษณ์ โขนโยเดียในประเทศเมียนมาร์อีกหนึ่งบทสัมภาษณ์ โขนโยเดียในประเทศเมียนมาร์ มีรากมาจากโขนอยุธยา The Burmese Ramayana (Khon Yodia) was influenced greatly by Ayutthaya Kingdom, during which various Konbaung Dynasty kings invaded the kingdom. The invasions often brought back spoils of war, including elements of Ramakien (Thai version of Ramayana) into the epic. Rama sā-khyan, one of the well known literature in Burma, is believed to be composed in 1775 by U Aung Phyo which begins with Bala kanda and ends at Yudha kanda as in Valmiki's Ramayana. There are also important Burmese literature and classical music related to the Ramayana which were developed in that era such as U Toe's Yama yakan (Rama's song) and Thida yakan (Sita's song), both written in 1784; Yama pyazat (Ramayana ballet) in 1789; and Kalay Yama wuthtu (Young Rama's life) in 1800. CR : https://youtu.be/n8b-_m-_C1Y
Posted by ASEAN “มอง” ไทย on Wednesday, May 27, 2020
ตอน: ตามกวาง