"เสียงตามสาย" เรื่องเล่าจากรุ่นน้อง
สวัสดีทุกท่านที่รักในความหลอนในกท.นี้ผมก็มีเรื่องเล่าจากรุ่นน้องที่ทำงานเล่าให้ฟัง...รุ่นน้องของผมชื่อ จ่อย ส่วนทหารรุ่นน้องชื่อ พัน
ผมขอใช้ชื่อเจ้าตัวเข้าในเนื้อหาเลยนะครับ
ผมขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันครับคือเรื่องมีอยู่ว่าในตอนที่จ่อยเป็นทหารเกณฑ์จ่อยก็ได้อยู่ที่กองร้อยแห่งหนึ่งซึ่งห้องมุมของกองร้อยนั้นจะใช้เป็นในส่วนของหมวดสื่อสารแล้วก็มีเจ้าพันทหารรุ่นน้องได้ขึ้นมาประจำการที่หมวดสื่อสารนี้จนจ่อยและเจ้าพันก็ได้รู้จักกันและก็ได้พูดคุยกันจนถูกคอเรียกได้ว่าสนิทกันเลยก็ว่าได้เพราะทั้ง2คนนี้จะมีอะไรที่ชอบเหมือนๆกันเลยทำให้สนิทกันเร็ว...เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่เจ้าพันได้มาอยู่ที่หมวดสื่อสารได้ประมาณ3เดือนเจ้าพันก็ได้ล็อคลากลับบ้านและในวันที่เจ้าพันจะกลับบ้านนั้นจ่อยก็ได้เป็นผู้ช่วยสิบเวรในวันพอดี (เจ้าพันต้องบอกจ่อยก่อนที่จะกลับเพราะจ่อยทำหน้าที่แทนสิบเวรในช่วงนั้น) ถึงเวลาประมาณ3ทุ่มเจ้าพันก็ได้เดินมาหาจ่อยและบอกว่าพี่จ่อยเดี๋ยวผมขอกลับก่อนนะครับอีก7วันเรามาเจอกันใหม่จ่อยก็ได้ถามกลับไปว่าทำไมไม่กลับตั้งแต่ตอนเย็นมากลับตอนนี้จะมีรถไหมเจ้าพันก็ตอบกลับว่ามีครับมีรถตู้วิ่งทั้งคืนจ่อยจึงปล่อยให้เจ้าพันกลับ...และในเช้าของวันรุ่งขึ้นจ่อยก็ได้รับคำสั่งจากสิบเวรให้เอาซองขาวไปเรี่ยไรกับทหารในกองร้อยจ่อยเองก็สงสัยว่าซองอะไรจ่าเลยยอกว่าเก็บช่วยงานศพเจ้าพันมันถูกรถชนตายเมื่อคืนนี้จ่อยก็ได้แต่งงไปพักหนึงคิดว่าจ่าล้อเล่นและจ่อยก็ได้คำสั่งจากจ่าอีกว่าให้จัดพลทหารไปช่วยงานศพที่บ้านเจ้าพันจ่อยก็ได้ไปในวันนั้นจ่อยและเพื่อนๆก็ได้ช่วยงานในคืนนั้นจนเสร็จงานจ่อยบอกว่าคืนแรกจนถึงคืนสุดท้ายที่สวดศพทุกอย่างเป็นปกติหมดจนมาถึงวันเผาจ่อยก็ได้ไปร่วมงานในวันเผา...จนงานเสร็จลุล่วงเรื่องก็มาเกิดในตอนเช้าของอีกวันตอนตี4ครึ่งของทุกวันเจ้าพันต้องคอยเปิดเพลงปลุกใจในทุกเช้าแต่เพลงที่ดังในเช้าวันนั้นมันกลับกลายเป็นเพลงที่เจ้าพันมันชอบร้องชอบฟังเมื่อจ่อยได้ยินเท่านั้นก็ต้องขนลุกเพราะจ่อยจะรู้ดีว่าเพลงๆนี้เป็นเพลงที่เจ้าพันมันชอบมากจ่อยก็เดินไปดูที่ห้องสื่อสารว่าใครเปิดเพลงแต่สิ่งที่จ่อยเห็นกลับมีเพียงแต่แม่กุญแจขนาดใหญ่ล็อคที่ประตู...และเสียงเพลงที่ดังนัันดังมาได้ยังไงและเปิดมาจากที่ไหน... เรื่องก็มีประมาณนี้ครับ
*ขออภัยที่ต้องท้าวความในตอนต้นยาวไป
หน่อยนะครับ🙏🙏