ณ วัดแห่งหนึ่ง… เป็นวัดที่มีความร่มเย็นมากๆ โดยวัดแห่งนี้จะเปิดให้คนมาทำบุญในทุกๆวัน

 ซึ่งคนมาทำบุญที่วัดนี้ก็จะชอบแวะไปให้อาหารปลาที่สระน้ำหลังวัดอยู่บ่อยๆ…

 ส่วนตัวเราเองไม่เคยมาที่วัดนี้เลยสักครั้ง และก็ไม่เคยรู้จักวัดนี้จากใครเลย แต่ตัวเราเป็นบุคคลที่ชอบเที่ยวแนวผจญภัยแบบค่ำไหนนอนนั้น ซึ่งการเที่ยวของเราครั้งนี้มันก็มาค่ำที่นี้แหล่ะ มันเลยทำให้เราได้รู้จักวัดนี้นั่นเอง

 โดยการเที่ยวของเราครั้งนี้เรามีเป้าหมายว่าเราจะไปเดินป่า แต่พอมาถึงกลางทางมันตกเย็นก่อนเราจึงแวะที่วัดและขอเจ้าอาวาสนอนที่นี้สักคืน

 ซึ่งเจ้าอาวาสก็ให้เรานอนแหล่ะ โดยบอกให้เราไปนอนที่กุฏิกับหลวงพี่

 และพอเราไปถึงกุฏิกับหลวงพี่ ก็เจอหลวงพี่นั่งสมาธิอยู่ เราเลยไม่อยากขัดจังหวะ เราจึงค่อยๆวางของแล้วเดินสำรวจรอบวัดไปเรื่อย

 เราเดินมาในเวลากลางคืนมันก็จะมืดๆหน่อยแต่ยังดีที่มีแสงไฟส่องทำให้เห็นป้ายบอกทางต่างๆและเราก็เดินมาจนไปเจอสระน้ำหลังวัด

 ณ ตอนนั้นเรายืนมองปลาที่สระน้ำหลังวัดก่อนจะหยิบเศษขนมปังที่หล่นอยู่บนพื้นลงไปในน้ำให้ปลากิน

 พอขนมปังแตะพื้นน้ำปลาก็แย่งกันกินใหญ่เลย…ส่วนตัวเราก็ยืนมองและยิ้มแบบมีความสุข

 จนกระทั่งมีลุงคนหนึ่งเดินมาหาหยุดข้างๆเราแล้วพูดว่า

 “ มาเที่ยวหรอไอ้หนุ่ม”

 ตอนนั้นเราสะดุ้งเพราะตกใจหน่อยๆ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ลุงแล้วตอบไปว่าใช่เรามาเที่ยว

 แล้วเรากับคุณลุงก็ยืนคุยกันสักพัก ซึ่งเหมือนคุณลุงจะคุยถูกคอกับเราเขาจึงชวนเราไปนั่งคุยต่อที่ศาลา

 ขณะนั่งคุยกันเราก็เกิดสงสัยและถามคุณลุงไปว่าทำไมดึกๆปานนี้แล้วคุณลุงถึงไม่กลับบ้าน

 และคำตอบที่เราได้จากลุงคือ

 “ บ้านลุงอยู่ที่นี้”

 ตอนนั้นเราคิดว่าลุงแกคงอำเราเล่นแหล่ะ เพราะจากที่นั่งคุยกันแกก็ดูตลกๆอยู่

 แล้วหลังจากนั้นเราก็นั่งคุยกันต่อ จนเวลามันผ่านมาถึงช่วงที่เราเริ่มง่วงแล้วเราจึงขอตัวกลับ

 แต่ลุงก็เหมือนยังไม่อยากให้เรากลับ แถมยังชวนเราไปนอนบ้านอีก

 ด้วยความที่เราเกรงใจแกเราจึงปฎิเสธไปและถามแกไปอีกว่าบ้านอยู่ไหนเดี๋ยวเราไปส่งเพราะมันก็มืดมากแล้ว เดินกลับคนเดียวเดี๋ยวหกล้ม

 พอเราถามจบลุงก็ยิ้มแล้วหัวเราะแห้งๆจนเราขนลุก

 “ แฮร่ๆ”

 ณ จุดนั้นเราเริ่มแปลกใจว่าคุณลุงเป็นอะไรทำไมดูแปลกๆ จนกระทั่งแกถามเรากลับมาว่าจะไปส่งจริงใช่ไหม  เราก็พยักหน้าแล้วยิ้มให้ไป

 แล้วหลังจากนั้นแกก็เดินนำเราไปยังริมสระ  แล้วแกก็มองลงไปที่สระน้ำ

 ตอนนั้นเรายืนทำคิ้วขมวดแล้วหันมองหน้าเขาส่วนเขาก็หันมองหน้าเราแล้วชี้ไปน้ำแล้วพูดว่า

 “ นั้นไง บ้านลุง”

 พอพูดจบเขากระชากแขนเราแล้วโดดลงน้ำไปพร้อมกันทันที

 ส่วนตัวเราก็ร้อง เฮ้ยยย ลั่นวัด ก่อนที่ร่างเราจะร่วงลงไปในน้ำพร้อมลุง ซึ่งพอตัวเราลงไปอยู่ในน้ำ คุณลุงก็หายไป

 ตอนนั้นเราตกใจมากพยายามดำน้ำหาแกด้วยความเป็นห่วง

 และพอดำไปดำมาจนเริ่มเหนื่อย เราก็ค่อยๆคลานขึ้นริมฝั่งเพื่อจะไปตามคนมาช่วย

 ซึ่งในขณะที่เราตัดสินใจจะไปตามคนมาช่วย เราก็หันกลับไปมองสระน้ำอีกครั้ง

 แต่การหันกลับมาครั้งนี้ของเราก็ทำเอาเราเกือบช็อคเพราะหน้าคุณลุงค่อยๆโผล่ขึ้นมาจากน้ำแบบหน้าเขียวมาก แล้วสะแหยะยิ้มใส่เราพร้อมพูดว่า

 “ ไปเล่นบ้านลุงไหม”

 ตอนนั้นเรารู้ล่ะว่าเราโดนผีหลอกแน่นอน สิ่งที่ทำได้ในตอนนั้นคือ ต้องร้อง ร้องให้ดังที่สุด แล้ววิ่งให้เร็วสุด

 “ อร๊าคคคคคคค”

 เราร้องลั่นวัดอีกครั้งก่อนจะวิ่งหนีทั้งๆที่ตัวเปียก จนกระทั่งวิ่งไปชนกับหลวงพี่

 ซึ่งพอเจอหลวงพี่เราก็รีบเกาะขาหลวงพี่แล้วนั่งสั่นทันที

 ส่วนตัวหลวงพี่ก็รีบพาเรากลับไปอาบน้ำ อาบท่าให้เรียบร้อย

 หลังจากอาบน้ำเสร็จ หลวงพี่ก็ถามเราว่า ไปเจออะไรมา  เราจึงเล่าสิ่งที่เจอให้เขาฟัง

 แล้วหลวงพี่ก็บอกเราว่า

 “ ที่เราเห็นอะ เขาชื่อตาอิน แกเป็นคนเรร่อนมาอาศัยอยู่ที่วัดเพื่อขอที่นอนและก็ทำงานช่วยวัดแลกข้าวแลกที่อยู่ แต่มาวันหนึ่งในขณะที่แกกำลังทำงานอยู่แกเห็นเด็กตกลงไปในสระ แกจึงกระโดดลงไปช่วย

 ซึ่งก็ช่วยได้แค่เด็กส่วนแกจมน้ำตาย.. และพอแกตายทางวัดก็เลยเอาอัทฐิแกไปไว้ที่ต้นไม้ใหญ่ข้างๆศาลาริมน้ำเพราะรู้ว่าแกชอบที่นี้มาก

 และมันก็มีหลายคนแหล่ะ ที่เจอแกในรูปแบบที่เราเจอ แต่แกก็ไม่ได้เอาชีวิตใครไปหรอก ด้วยความที่แกเป็นคนเฮฮาแกก็เลยอยากหยอกเล่นแค่นั้น”

 พอฟังหลวงพี่เล่าจบเราก็กลืนน้ำลายเฮือกหนึ่ง ก่อนจะยกมือขึ้นเหนือหัวแล้วตั้งจิตไว้ว่า อย่ามาหยอกเราแบบนี้เลย เราไม่ชอบ เดี่ยวถ้ามีโอกาสเราจะทำบุญไปให้

 และพอรุ่งเช้า….เราก็จะเดินทางออกจากวัดเพื่อไปต่อ แต่ก่อนจะไปเราก็แวะไปที่สระน้ำก่อน พร้อมกับมองไปศาลาก็เจอเจดีย์เล็กๆตั้งอยู่ เราจึงยิ้มแล้วยกมื้อไหว้เพื่อลาเขาแล้วบอกเขาว่าอย่าไปหลอกหลอนใครแบบนั้นอีกนะ เดี๋ยวเขาช็อคตายเอา....

สามารถรับชมได้ที่ aplay.tv https://bit.ly/3eRSPEx