คุณหมอเล่าเรื่องราวการตรวจเด็ก 7 ขวบ กับคำพูดของแม่ ที่อาจทำร้ายลูกของเขาโดยไม่รู้ตัว!

เพจเฟซบุ๊ก เลี้ยงลูกนอกบ้าน ได้เขียนเรื่องราวที่ถูกแชร์ออกไปทั่วโลกออนไลน์ โดยมีเนื้อหาดังนี้

โอกาสที่ถูกปิดกั้น

หมอมีประสบการณ์ในห้องตรวจกับเด็กชายวัย 7 ขวบ ที่น่าสนใจเลยอยากเอามาเล่าให้ฟังค่ะ

การตรวจเริ่มต้นขึ้นด้วย

“อย่าหยิบลูก นี่ของคุณหมอ”
“นี่เล่นไม่ได้นะ อย่าซน”
“จะลุกทำไม นั่งเฉยๆ ได้มั่งมั้ยเนี่ย เดี๋ยวก็ให้หมอฉีดยาซะเลย”
“ซนมากกกค่ะหมอ ไม่รู้เป็นสมาธิสั้นรึเปล่า”

ตลอดเวลาไม่ถึง 5 นาที ที่มีเสียงคุณแม่คอยกำกับพฤติกรรมของลูกอยู่ตลอด

“เสียง” ที่ก็ไม่สามารถหยุดพฤติกรรมอะไรได้จริง
และเป็น “เสียง” ที่อาจบั่นทอน “ตัวตน” ของลูกซ้ำๆ

ในจังหวะที่เด็กชายยื่นมือมาจับที่หูฟังของหมอที่วางอยู่บนโต๊ะ หมอก็คว้าหูฟังไว้ และบอกว่า

“หนูสนใจหูฟังหรอจ๊ะ รู้มั้ยมันเอาไว้ทำอะไร”
“เอาไว้ฟังหัวใจ”
“ใช่ เก่งมากจ้ะ หนูคงอยากเล่น แต่ของตรวจของหมอจะหยิบเล่นเองไม่ได้นะ”
“ผมขอจับดูได้มั้ย”
“ดีมากเลยจ้ะ ที่หนูรู้จักขอก่อน อยากฟังหัวใจแม่มั้ย ลองฟังดูสิ”
แล้วเด็กชายก็ใส่หูฟัง ฟังเสียงตุ๊บๆ ของหัวใจแม่ และขอมาฟังเสียงหัวใจหมออย่างตื่นเต้น

ต่อมาเด็กชายก็หันไปหยิบ สำลีแอลกอฮอล์ที่อยู่ในแพค
“นี่อะไรครับ หยิบดูได้มั้ย”

ยังไม่ทันตอบ เสียงแม่ก็ดังขึ้น “อย่าเล่น เล่นไม่ได้”

“ดีมากเลยที่หนูรู้จักถามก่อน แล้วหนูคิดว่ามันคืออะไรจ๊ะ”

เด็กชายใช้ความคิด ทายว่าเป็นนู่นนี่อยู่พักใหญ่ ขณะทาย หมอก็ชมว่าเค้ามีความคิดสร้างสรรค์ที่ดีมาก มันคล้ายอะไรที่เค้าว่าจริงๆ

สุดท้าย… หมอเฉลยว่ามันเป็นสำลีแอลกอฮอล์

พอดีกับเหลือบไปเห็นรอยปากกาที่โซฟา เลยถามเด็กว่า “ลองช่วยหมอลบหน่อยได้มั้ย มีเด็กมาขีดไว้โซฟาเลอะเลย”
“ผมเปล่าทำนะ”
“จ้ะ หมอรู้จ้ะ แค่อยากให้ช่วยลบหน่อย ลองดูซิว่าแอลกอฮอล์มันจะใช้ลบปากกาได้มั้ย”

แล้วเด็กชายก็กุลีกุจอ ยืนขัดรอยปากกาด้วยแอลกอฮอล์อยู่นานสองนาน จนนักศึกษาแพทย์ สามารถซักประวัติกับคุณแม่จนเสร็จ

“ลบไม่ออก ไม่น่าเอาปากกามาขีดเลย โซฟาหมอเสียหมด”
“ช่าย หมอก็เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าปากกาขีดโซฟาแล้วเลอะบางทีจะลบไม่ออก นึกว่าจะลบได้”
“ต้องคอยระวังไม่เอาปากกาไปขีดโซฟา”
“จริงเลยจ้ะ”

แล้วการตรวจที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายในตอนแรก ก็จบลงด้วยเสียงที่ดังขึ้น ก่อนออกจากห้อง

“แม่ครับๆๆๆ”….

“ผมอยากเป็นหมอ”

หมอเอาเรื่องนี้มาเล่า เพราะประโยคสุดท้ายก่อนออกจากห้องของคนไข้ หมอเชื่อว่ามันสอนอะไรพ่อแม่หลายอย่าง

ในชีวิต ไม่รู้กี่ครั้งที่เรา “ปิดกั้นการเรียนรู้” ของลูก ด้วยเสียงบ่น ห้าม ต่อว่า

การห้าม การบ่น ที่ไม่ช่วยพัฒนาอะไร และยังปิดกั้นการเรียนรู้มากมายที่เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

การต่อว่า ที่ลดความนับถือในตัวเองของเด็กคนหนึ่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในขณะที่…

การตั้งคำถาม… ทำให้เกิดการคิดวิเคราะห์และเรียนรู้
การให้ลงมือทำ… ช่วยสร้างความนับถือตัวเอง
การเปิดโอกาส… ทำให้เด็กได้ค้นพบโอกาส
การปล่อยให้เรียนรู้จากผลลัพธ์… ที่สอนเด็กมากกว่าคำพูด

และวิธีเหล่านี้ก็เป็นวิธีที่ช่วยปรับปรุงพฤติกรรมของลูกได้เช่นกัน

รักลูก… นอกจากการคอยห้าม ลองมองหาวิธี ที่จะช่วยลูกให้เรียนรู้และเติบโตขึ้นกันนะคะ

หมอโอ๋เพจเลี้ยงลูกนอกบ้าน

ผู้พอได้ยินเด็กพูดว่าอยากเป็นหมอ ก็ร้องว้ายออกมาในใจ “ตายๆๆๆๆ หมอขอโทษๆๆๆๆๆ”

ป.ล.1 เรื่องนี้เขียนไว้เมื่อปีก่อน พอดีเฟสบุคตัวเองแชร์ไปให้นักศึกษาแพทย์อ่าน เลยเอามาลงอีกรอบ
ป.ล.2 ไม่ใช่หมอทุกคนจะมีเวลาคุยกับเด็กเยอะแยะนะคะ พอดีหมอลงสอนนักศึกษาแพทย์ เลยพอมีเวลา