อยู่คนเดียว ไม่เห็นจะต้องเดียวดาย
โอ้ความเหงา มันช่างหนาว
มันช่างยาวนานและทุกข์ทน
รอคอยใครบางคน มาหยุดมัน....
ทุกคนต้องเคยสัมผัสกับความเหงามาบ้างนะเคอะ
ความเหงาเป็นโรคประหลาดชนิดหนึ่ง
ถึงจะเจอผู้คนมากมาย ก็ยังรู้สึกเหงา
เพราะฉะนั้น การอยู่คนเดียวจึงไม่ได้ทำให้เหงา บางคนทำไร่ ทำนา คนเดียว ก็ไม่ได้รู้สึกเหงา ผิดกับคนกรุงที่แม้จะอยู่ในสังคมอันวุ่นวาย พบคนมากมาย แต่กลับเหงาจับใจ
หรือความเหงา จะเกิดจากความโสด ไม่มีคนมาคอยคลอเคลีย ก็เลยเหงา แต่ก็ไม่น่าจะใช่นะ เพราะดารา ที่มีคนชื่นชอบมากมาย ก็เป็นโรคซึมเศร้า เหงาทรวง ได้เหมือนกัน
ถ้างั้น เราต้องมารู้ก่อนว่า ความเหงาเกิดจากอะไร เมื่อรู้แล้วจะได้ไม่ตกเป็นเหยื่อของความเหงา
ความเหงาเกิดจากความไม่มั่นใจในคุณค่าของตัวเอง รู้สึกไม่ทัดเทียมคนอื่น แม้จะรวย หรือประสบความสำเร็จ ก็ยังรู้สึกเหงาได้ ถ้าพวกเขาเหล่านั้นยังไม่รู้จักคุณค่าของตัวเองดีพอ
เมื่อคนเราเหงาก็จะทำให้ฟุ้งซ่าน คิดโน่นคิดนี่ ต่าง ๆ นา ๆ ทำให้เกิดความทุกข์ เมื่อใจเป็นทุกข์ ก็หมดพลัง หมดแรงที่จะทำอะไรต่อมิอะไร ในเมื่อความเหงาไม่ทำให้อะไรดีขึ้น แล้วเราจะเหงากันทำไปทำไม
งั้นเรามาแก้เหงาด้วย 3 ตัวช่วยเหล่านี้กันดีกว่า แล้วการอยู่คนเดียวจะไม่เหงาอีกต่อไป
1. คิดว่าเหงา มันก็เหงา
จะเหงาหรือไม่เหงาอยู่ที่จิดตใจของเราเอง ถ้าคิดว่าอยู่คนเดียวไม่ได้ อยู่คนเดียวแล้วเหงา มันก็เหงาตาที่คิดแหละ จริง ๆ แล้วในชีวิตคนเรามีอะไรให้ทำเยอะแยะโดยที่ไม่ต้องมานั่งเหงาให้เปล่าเปลี่ยวเดียวดาว แต่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะอยู่กับตัวเอง คิดวนไปเวียนมาซ้ำ ๆ ทำให้ความเหงาเข้ามาเกาะกินจิตใจ
ทางที่ดี ให้เลิกคิดว่าตัวเองเหงาเสียที เอาธรรมะเข้าขย่ม หมั่นฝึกเจริญสติสัมปชัญญะ ซึ่งการทำสมาธิ เป็นการอยุ่กับตัวเองแบบไม่เหงา เพราะทำให้จิดใจปลอดโปร่งและไม่ต้องคิดวกวนอยู่กับตัวเองมากนัก
2. สร้างคุณค่าในตัวเอง
การสร้างคุณค่าในตัวเอง ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่น แต่ต้องเกิดจากตัวเอง เกิดจากความศรัทธาในตัวเอง มีศีล มีวินัย ไม่ปล่อยชีวิตให้ลอยไปเรื่อย ๆ พัฒนาตัวเองให้มีความรู้ความสามารถเพิ่มขึ้น แล้วนำมันมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ไม่เสียเวลา เสียสละเพื่อคนอื่นบ้าง การทำสิ่งเหล่านี้ นอกจากจะคลายเหงาได้แล้ว ยังทำให้เรามั่นใจในคุณค่าตัวเอง ทำให้ชื่นใจ และรู้สึกมีค่ามากขึ้นด้วย
3.คนรอบข้าง มีส่วนทำให้เหงาได้
การมีคนอยู่ข้างกาย ก็ไม่ได้รับประกันว่าเราจะไม่เหงา ขึ้นอยู่ว่า เขาเห็นความสำคัญเราแค่ไหน จำนวนคนรอบข้างเยอะแต่เหงาก็มีถมไป หรือคนรอบข้างน้อย แต่ไม่เหงาก็มีมากมายเช่นเดียวกัน
แค่คน ๆ เดียวที่เป็นคู่คิด คู่ใจ เปิดอกคุยกันได้ คุยแล้วมั่นใจ แบบนี้ มีคนเดียวก็ช่วยแก้เหงาได้แล้ว เพราะฉะนั้น คุณภาพจึงสำคัญกว่าจำนวนยิ่งนัก
ถึงแม้ตัวช่วยเหล่านี้จะทำให้เราหายเหงาได้ แต่ถ้ายังคงวนเวียน วกวนอยู่กับความเหงาที่อยู่ในใจ ไม่ถึงตัวเองออกจากสิ่งแวดล้อมและสภาพเดิม ๆ มัวแต่จนจ่อมกับเรื่องของตัวเอง ความเหงาของตัวเอง ก็ไม่มีวันหายเหงาได้ แม้จะมีคนมากมายอยู่รอบกายก็ตาม