ผิกกฎหมาย!! จนมีแคมเปญ ให้เซ็กส์ทอยถูกกฎหมาย เพื่อความสุขและความปลอดภัยของประชาชน
ด้านคนตั้ง แคมเปญ ระบุไว้ว่า แก้ไขประมวลกฎหมายอาญามาตรา 287 ให้ยกเอาเซ็กส์ทอยออกจากสื่อและวัตถุลามกอนาจาร เป็นสินค้าควบคุม ให้ขายได้ ครอบครองได้
เซ็กส์ทอยคืออะไร ในวิกิพีเดียไทย ซึ่งเป็นตัวแทนองค์ความรู้ของสังคมเพราะใครๆก็เข้าไปแก้ไขข้อมูลได้ กล่าวถึงเซ็กส์ทอยเอาไว้ว่า เซ็กส์ทอยเป็นอุปกรณ์ที่ใช้กระตุ้นรอบๆอวัยวะเพศ เพื่อให้มีความรู้สึกคล้ายกับขณะร่วมเพศ มักใช้ในผู้เป็นโรคติดต่อ หรือผู้ที่ไม่สามารถร่วมเพศกับผู้อื่นได้ แต่ในปัจจุบันมักถูกนำมาใช้เพื่อกระตุ้นความรู้สึกทางเพศ มีทั้งเซ็กส์ทอยสำหรับผู้หญิง ผู้ชาย ซึ่งจะมีรูปร่างแตกต่างกันไปตามวิธีการใช้งาน
ในความเป็นจริงแล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น ไม่ได้มีจุดประสงค์เพียงเพื่อให้คล้ายการมีเพศสัมพันธ์ แต่มีจุดมุ่งหมายให้เรามีความสุขทางเพศ ไม่ใช่เพียงสิ่งเทียมอวัยวะเพศ บางชิ้นดูเป็นมิตรมากๆ บางชิ้นสามารถวางไว้ตั้งโชว์ได้เลยโดยไม่มีใครทราบเลยว่าจริงๆมันคือเซ็กส์ทอย เราสามารถใช้เซ็กส์ทอยกับตัวเองก็ได้ หรือกับคู่ของตนก็ได้ เพราะฉะนั้นแล้ว ไม่ว่าใครที่ต้องการมีความสุขทางเพศ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกใช้ได้
เพราะอะไรเซ็กส์ทอยถึงไม่ถูกกฎหมาย
ที่มาที่ไปของกฎหมายนี้ ตัวบทกฎหมายมีจุดมุ่งหมายอันดีที่อยากจะทำให้สังคมมีความสงบเรียบร้อย ไม่มีสิ่งใดไปยุยงส่งเสริมให้เกิดความหมิ่นเหม่ทางศีลธรรม หากแต่ในปัจจุบัน เซ็กส์ทอยเราสามารถหาได้ไม่ยาก และได้เนื่องจาก
มันถูกทำให้ผิดกฎหมาย ทำให้ไม่มีใครสามารถควบคุมคุณภาพและความปลอดภัยของมันได้เลย
สิ่งที่น่ากังวลที่สุดเกี่ยวกับการที่มันไม่ถูกกฎหมาย เพราะสินค้าเหล่านี้เวลาที่เราซื้อ มันอาจจะไม่ได้มีบรรจุภัณฑ์มาด้วย บางทีเป็นพลาสติกห่ออาหาร บางทีก็เป็นกล่องเก่าๆที่มีร่องรอยการถูกเปิดมาแล้วซ้ำแล้วซ้ำอีกเราไม่มีวันรู้เลยว่ามันเป็นของมือที่เท่าไหร่ มือหนึ่ง มือสอง หรือมือที่สิบ สุ่มเสี่ยงต่อการปนเปื้อนของเชื้อโรค คนซื้อไปใช้อาจติดเชื้อจากความไม่ทราบที่มาที่ไป แล้วใครจะรับผิดชอบ?
การที่มันไม่มีบรรจุภัณฑ์ที่เชื่อถือได้ ทำให้เราไม่ทราบแหล่งผลิต ไม่ทราบว่าโรงงานอยู่ที่ไหน ประเทศอะไร มีวัสดุอะไรประกอบบ้าง ต้องทำความสะอาดยังไง มีข้อควรระวังตรงไหนๆ เราไม่ทราบอะไรเลย และถ้าเราแพ้ล่ะ เพราะมันต้องสัมผัสกับส่วนบอบบาง เราเรียกร้องใครไม่ได้เลย
ขอเสนอให้แยกสินค้าเพื่อความสุขทางเพศหรือเซ็กส์ทอยออกมาจากประมวลกฎหมายอาญามาตรา287 ไปเป็นสินค้าควบคุมพิเศษ ขอให้มีหน่วยงานของรัฐเป็นผู้ตรวจสอบคุณภาพวัสดุ อย. มอก. มาตรวจสอบรับรองได้เพื่อประโยชน์ของผู้บริโภค วัสดุที่ใช้ต้องปลอดภัยต่อการสัมผัสร่างกาย ระบบวงจรไฟฟ้า หากมี ขอก็ให้มีมาตรฐานที่ปลอดภัยต่อผู้ใช้ สำหรับการนำเข้า ขอให้มีการกำหนดพิกัดใหม่สำหรับยื่นเสียภาษีนำเข้า หรืออย่างน้อยอยู่ในพิกัดสินค้าฟุ่มเฟือย รัฐก็จะได้รายได้จากตรงนี้ ทั้งยังสามารถตรวจสอบปริมาณการนำเข้าเพื่อทราบขนาดตลาดที่แท้จริงได้ และจะสามารถวางแผนโยบายทางเศรษฐกิจได้อีกในอนาคต
การจัดจำหน่าย ประเทศไทยแม้แต่อาบอบนวดยังถูกกฎหมาย แล้วทำไมเซ็กส์ชอบจะไม่ถูกกฎหมายได้เล่า
ขอให้ออกใบอนุญาตควบคุมให้กับผู้ประกอบการที่ต้องการประกอบธุรกิจจำหน่ายผลิตภัณฑ์เพื่อความสุขทางเพศได้ เมื่อออกใบอนุญาตเป็นกิจลักษณะแล้ว เก็บภาษีใบอนุญาตรายปีได้ ก็สามารถควบคุมร้านค้าเหล่านี้ได้ และกำหนดข้อจำกัดของร้านค้าได้ เช่น จำกัดอายุผู้ซื้อ ให้เป็นร้านปิดทึบ มองไม่เห็นจากภายนอก คนซื้อก็จะสบายใจที่จะเลือกซื้อ คนขายก็เช่นกัน และคนเดินผ่านไปมาข้างนอกก็เช่นกัน ทุกคนสบายใจ