เรื่องของผู้หญิงจากชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ เรื่องที่จะนำมาเล่านี้คือเรื่องที่เกิดจากชีวิตจริงของฉันเอง

(ที่จริงมันยาวกว่านี้ค่ะแต่ขอเขียนสั้นๆแร้กันเนาะ)

      คือมีอยู่ว่าฉันเป็นคนที่มีโรคประจำตัว (โรคเลือดจางต้องไปเติมเลือดทุกเดือน)ต้องไปโรงพยาบาลบ่อยมากแต่ครอบครัวของ    ฉันก้ยังโชคดีมากที่มีโครงการใช่สิทธ์บัตรทองได้เพราะค่ารักษามันแพงมากให้การไปหาหมอแต่ละครั้งอ่ะถึงทำให้ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นเค้าแต่ทุกคนในบ้านก้ดูแลฉันดีมาโดยตลอด ครอบครัวใช้มีทั้งหมดคือ ปู่ ย่า พ่อ ลุง พี่ ฉัน น้อง แค่นี้อ่ะ แแต่บ้านฉันมี 3 คนที่เป็นโรค คือ พี่ ฉัน น้อง นอกนั้นไม่มีใครเป็นเลย 

     ถ้าจะถามว่าเป็นงหรอสำหรับการที่ต้องมาเป้นโรคที่เราไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้อ่ะ

     คงตอบได้อ่ะว่าชินแร้ 555 ทำไงได้ถึงเราจะเป็นแบบนี้แต่จัยเราก้สู้นะถึงเราอาจจะทำงานตากแดดไม่ได้นานๆเหมือนคนอื่นแต่เราก้ไม่อยากเอาเปรียบใครในเรื่องอื่นๆและการทำงานด้วย

พวกเราเป็นคนที่อยู่ในกรอบมาก อยู่แต่บ้านไม่ค่อยได้ไปไหน ส่วนฉันตอนนี้ก้กำลังเรียนอยู่ที่ มรอ ถ้าจบก้คงจะออกจากกรอบไปตามหาความฝัน ไม่ว่าทางข้างน่าจะเป้นไงเราก้จะไม่ท้อและจะยังคงเดินไปให้ถึงเพื่อคนที่อยู่กลับเรา ได้เห็นว่าเราก้ทำได้ในวันที่เค้าอาจไม่อยู่กลับเรา #สำหรับเราครอบครัวสำคัญกว่าสิ่งอื่น เพราะคนพวกนี้เค้าอยู่กับเราในวันที่เรารู้สึกแย่ หรือ ท้อแท้        เค้าก้จะอยู่ข้างๆเราเสอม