ในหนังยอดนักสู้ ‘ร็อคกี้ บัลบัว’ คืนสังเวียนวัย 50 ปะทะคู่ชกหนุ่มห้าวแชมป์สุดห้าววัย 32 ปี แล้วแชมป์ตลอดกาลอย่าง พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ 60 ปีวันนี้ละ ขึ้นเวทีด้วยความรู้สึกอะไร

‘…อายุ 60 พี่ขีดวงล้อใหม่ให้กับตัวเองเหมือนเข้าวงการแรกๆ โกหกไม่ได้ มันต้องขึ้นอยู่กับข้างใน’ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ เป็นคำตอบเหมือนอ่านใจผมออก ‘ทุกสิ่งต้องฝึกฝน แต่ต้องมีวัตถุดิบที่ดีอยู่ในตัว นั่นคือความตั้งใจและอยากจริงๆ อย่าฉาบฉวย

ซื้อหวยให้ถูกเลยไม่ได้’ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ ก่อนไฟจะสว่าง มีเสียงดังโครมครามออกมาจากอกข้างซ้าย และคำถามมากมายก็ถูกปล่อยออกมา

จากปากเด็กที่เคยอยู่ใน ‘สลัม’ และกลายเป็นนักสัมภาษณ์ กับ ‘เด็กสลัม’ ระแวกใกล้กัน วันนี้ ‘พี่เบิร์ด’ กลายเป็นซูเปอร์สตาร์นั่งอยู่ตรงหน้า

สำหรับผมมันเกินฝันตลอดการทำงานอาชีพที่ไม่เคยจะคิดเข้ามา จนวันนี้อยู่มาเกือบ 20 ปี โดยเฉพาะการมาเจอ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ ตรงหน้าและได้อ้อมกอด คำอวยพรจนผมมีน้ำตา

บทสัมภาษณ์สุดเอ็กซ์คลูซีฟ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ ซุปเปอร์สตาร์อันดับ 1 ตลอดกาล พี่เบิร์ด – ธงไชย แมคอินไตย์ รีเช็กทุกสิ่งในวาระตกผลึก 60 ปี บางเรื่องเล่า บางคำตอบ ไม่เคยได้ยินที่ไหน

Recheck 60 เหมือน 16 ปี Restart พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์

พี่เบิร์ดมีวิธีละลายความตื่นเต้นยังไง

เรย์เก็บเอาไว้ ความตื่นเต้นเป็นวิตามินที่ดี

ช่วงนี้เป็นช่วงหนัก เบา หรือเอาอยู่

ไม่ใช่ทั้ง 3 อย่างเลยครับ ไม่ใช่ทั้งหนักเบาหรือเอาอยู่ ช่วงนี้สนุกมาก เป็นช่วงของการเรียนรู้และเป็นช่วงที่พี่เรียกตัวเองว่า Restart เริ่มต้นใหม่ chapter ธงไชย แมคอินไตย์จบไปละ อันนี้เป็นเริ่มต้นใหม่แล้ว เราเริ่มสนุกกับวงล้อใหม่ของเรา คือถ้าเผื่อเราอายุ 60 แล้วใช่ไหมครับ พี่คิดว่าถ้าเราปล่อยชีวิตและความคิดของเราลงไป ถ้าพี่คิดว่าพี่เริ่มใหม่ พี่ขีดวงล้อใหม่ของพี่เลย เหมือนเข้าวงการแรกๆ

มันเป็นความรู้สึกแบบนั้นเลย

จริงๆ แล้วมันโกหกตัวเองไม่ได้ มันต้องขึ้นอยู่กับข้างใน พี่ถามพี่น้อย (ผู้จัดการ+พี่+เพื่อนคู่ใจ) ว่าพี่น้อยครับเราหยุดกันไหม พี่น้อย 62 เบิร์ด 60 หยุดไหม เอาไหม แล้วก็ทำอะไรสนุกๆ กัน ไปเที่ยวไหม พี่น้อยบอกว่าพูดอะไรแมวๆ อ้าวพี่น้อยถ้าพูดแมวๆ อย่างงี้เบิร์ดเริ่มใหม่เลยนะ ต้องสนุกด้วยกันทั้งคู่ไง เราจับมือเราเริ่มต้นมาด้วยกัน เรา Start มาด้วยกัน เราต้องเริ่มต้นด้วยกัน ถ้าอย่างงั้นเบิร์ดเริ่มต้นใหม่เลยนะ เอาใหม่เลย พี่ก็ Restart กดปุ่มใจตัวเองว่าเราเริ่มใหม่แล้ว ควบคุมตัวเอง เริ่มดูแลตัวเองใหม่ ในวันนี้เราอายุ 60 ละ เราต้องดูแลตัวเองอย่างไร คุยกับเขายังไง งานจะมาแค่ไหน เราจะทำอะไร มากน้อยแค่ไหนที่เราจะทำ

คนคิดว่าพี่เบิร์ดหยุดมานาน เวลาจะกลับมาต้องฝึกตัวเองขนาดไหนครับ

ไม่มีครับ พี่ไม่เคยหยุดไปไหนนานๆ เลย ข้างนอกอาจจะไม่ทราบว่าทำอะไร คือพี่จบคอนเสิร์ต ทุกอาทิตย์พี่เต้นอยู่พี่ยังเรียนอยู่ พี่ยังเรียนทุกอังคาร พฤหัสฯ วันละ 3 ชั่วโมง ให้กล้ามเนื้อของพี่ ให้ Mind ของพี่ ให้สมองของพี่ ให้ใจของพี่ ให้ตาของพี่ยังอยู่ในเพลง อบอวลอยู่ในการแสดง พี่ไม่ได้ไปไหนเลยมันอยู่ที่ว่าเมื่อไหร่ได้ยินเสียง ปัง! พี่ Restart ได้เลย

ช่วงไหนหนักสุดในชีวิต พี่ไม่เคยเรียกช่วงชีวิตว่าหนักหรือเบา

พี่คิดว่าเป็นช่วงที่สนุกและการเรียนรู้ เราเรียนรู้ว่าเราควรจะทำอะไร เช่น พี่เป็นคนชอบสังเกตว่าเราควรจะทำอะไร เราควรจะรู้อะไร พี่ชอบคุยมากกว่าชอบอ่าน พี่อยากรู้เรื่องว่าการเป็นนักร้องที่ดีมันเป็นยังไง อ่านมันไม่ทันพี่ พี่ถามพี่เต๋อเลยพอเล่า การพูดคุยมีประกายมากกว่าอ่าน มีฮอร์โมนมีทุกอย่างมาดึงดูด พี่จะไม่มานั่งอ่าน พี่ไม่ชอบอ่านหนังสือ ฉะนั้นพี่จะคุยกับคนที่พี่อยากจะรู้ว่าคืออะไร มันเลยรู้สึกว่าเราควรจะทำอะไรในช่วงนี้มันเลยสนุก มันเลยไม่เหนื่อย ไม่คิดว่าหนัก เล่นบอลเล่นกีฬาเหนื่อยไหม หนักไหม พักแล้วหายไหม อยากเล่นอีกไหม ไม่ได้เหนื่อยหนัก… แต่ว่าช่วงสร้างบ้านให้แม่มากกว่า ช่วงที่แข่งเวลากับแม่ คือของเราวันอาทิตย์​ แม่ไปจันทร์แล้ว เพราะเวลาของคนแก่จะไปเร็วกว่าเรา ดูจากสีผิวแม่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำแล้ว เริ่มรีบ ช่วงนั้นทุกอย่างต้องกระชับหมดเลย ต้องเร่งต้องคิดต้องวางแผนให้แม่ได้เห็นในสิ่งที่เราอยากให้แม่เห็น ให้แม่ภูมิใจ อยากให้แม่ยิ้ม อันนั้นแหละคือช่วงที่รีบเร่ง แต่ไม่ได้หนักนะครับ ยังไงก็ไม่หนัก

รับมือกับความสำเร็จมหาศาลตลอดเวลายังไง

พี่เบิร์ดเรียนรู้แล้วก็สนุกกับสิ่งที่พี่เบิร์ดพบเห็น อย่างงี้เหรอที่เขาเรียกว่าสำเร็จ อย่างนี้เหรอที่เขาเรียกว่าดังแล้ว แล้วมันยังไงต่อ คือพี่เบิร์ดไม่ได้อยู่กับคำคำนึง พี่เบิร์ดไปเรื่อยๆ อยากรู้อีกๆ แล้วเราอยากทำอีก ฉะนั้นอะไรที่มันอยู่ตรงนี้แล้วเราต้องทำอะไร เราต้องดูแลอะไร ต้องดูแม้กระทั่งถุงเท้าเราต้องใส่สีเดียวกันใช่ไหม ดังนั้นเราต้องดูแลทุกๆ อย่าง วิธีคิด วิธีพูด Attitude การดำรงชีวิต ความสำเร็จที่เรียกว่าความสำเร็จมันอาจจะมาจากเรียนรู้ได้เร็วและปฏิบัติตามข้อกำหนดของสิ่งที่ควรจะทำ

หลายคนอิจฉาความคิดแบบนี้ของพี่เบิร์ดเสมอๆ มันเป็นธรรมชาติไปเลยใช่ไหมครับ

เวลาเราคิดแง่บวกแบบพี่เบิร์ด พี่เรียกว่า ‘ใฝ่ดี’ มากกว่า อะไรที่ดีพี่อยากทำมาก อะไรที่ไม่ดีก็อยากทำบ้าง อยากลองดูแต่ว่ามันไปไม่ถึง มันคิดก็กระดากแล้ว

โลกมันผ่านไปเร็ว พี่เบิร์ดปรับตัวยังไงที่ทำให้อยู่ในกระแสตลอดเวลา พี่เบิร์ดเป็นคนโอเพ่น ‘พี่เบิร์ดเหมือนก้อนความสุขกลมๆ พี่เบิร์ดมองตัวเองว่าไปอยู่ในขวดก็ได้เหมือนน้ำ ไปอยู่ในสถานะอะไรพี่เบิร์ดก็เป็นอย่างนั้น’ เหมือนจิ้งจกปรับตัวไปเรื่อยๆ ฉะนั้นการทำความเข้าใจกับ Situation หรือสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ สนุกมากอยากรู้อะไรใหม่ๆ รู้แล้วทำเป็น แต่ทำไม่ทำอีกเรื่องหนึ่ง ทำตามไหม ผมไม่ทำอย่างงี้ผมก็เป็นของผมแบบนี้ จะให้ไปทำแบบนั้นผมไม่เอา ถามว่าเป็นการไม่ตามกระแสไหม ตามในส่วนที่ควรจะตาม เช่น เพลง แต่โดยนิสัยส่วนตัวแล้วเขามี IG กัน ผมไม่มี ผมอย่าเลยครับ ผมมีแต่รูปโป๊ตัวเองอย่ามายุ่ง ถ่ายใครก็ไม่มีใครถ่าย (หัวเราะ)

สิ่งที่พี่เบิร์ดสนใจ ณ ตอนนี้คืออะไรบ้างครับในวัย 60 ที่ดูหน้าตายังดูเหมือน 16 เสมอๆ

การออกกำลังกาย การเต้น รอที่จะมีคอนเสิร์ตแบบเบิร์ดเบิร์ด รอที่จะร้องเพลง เห็นไมค์แล้วน้ำลายสอ เห็นห้องเต้นแล้วมันมีอาการมีความสุขมากเลยที่จะออกโชว์ว่าพี่เบิร์ดมาแล้ว เราต้องทำให้ร่างกายเรา Complete ยังไง ทำให้ดูดียังไง ทำให้คนที่ดูเราแล้วซื้อตั๋วแพงๆ เขาชื่นใจ นั่นแหละคือความสุขของพี่ กับเสียงกรี๊ดมาคือความสุขของพี่เบิร์ดมาก

พี่เบิร์ดเรียนรู้อะไรจากแบบเบิร์ดเบิร์ดโชว์ที่จัดมาหลายสิบปีบ้างครับ ความรักอย่างเดียว ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความรักตั้งแต่หลังเวทีมาเลย ตั้งแต่คนตัวเล็กๆ เช่น ช่างแต่งหน้า ช่างทำผม ถ้าไม่มีพวกเขาคนบนเวทีก็จะดูไม่ดีโดยเฉพาะพี่เบิร์ด ช่างเสื้อผ้า กระทั่งช่างอาหาร ยกน้ำที่ดำๆ เหม็นๆ อยู่ใต้เวที บนเวทีสวยหมุน คนข้างล่างเหม็น ใช้มือกัน เสี้ยนตำมือ เห็นใจพวกเขานะ มันเป็นความรักครับ พอเราอยู่ด้วยกัน ‘เจ้านายคนเดียวคือคนดู’ พอพี่เบิร์ดเงยหน้าขึ้นมา เต็มเอี๊ยด ไม่ต้องมีป้ายไฟด้วย บอกแฟนเพลงพี่ไม่ต้องมีป้ายไฟมาก เขามีใจมาตั้งเป็นแนวเดียวกัน กี่รอบๆ พี่เงยขึ้นมากี่ปีๆ นี่มัน 30 ปีแล้วนะครับ มันเต็มในใจ มันเป็นภาพวอลเปเปอร์ที่ซ้ำแล้วซ้ำอีก คือมันเกิดเพราะอะไร มันเกิดเพราะความรัก เขามาดูพี่ทั้งที่ไม่รู้ว่าพี่จะเล่นอะไร ไม่รู้เลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น เขาไว้ใจ ที่พี่ชื่นใจคือพี่เป็นของขวัญของพ่อกับแม่ที่เขาจะให้ลูกด้วย ทำตัวดีๆ นะเดี๋ยวพ่อกับแม่จะให้ไปดูพี่เบิร์ด พ่อแม่จะเลือกของไม่ดีให้ลูกเหรอครับ ก็ต้องเลือกของที่ดี เขาคิดแล้ว ฉะนั้นเราไปอยู่ใน category นั้นเราก็ดีใจ เป็นตุ๊กตาให้ลูก

พลังที่พี่เบิร์ดได้จากคนดูคืออะไร

ความรักครับ ความรักแน่นอน ความรักเต็มฮอลล์ไปหมดเลยครับ แบบเบิร์ดเบิร์ด สร้าง Memories ที่ดี ต่างคนต่างมาจากถนนสายต่างๆ จากหมู่บ้านต่างๆ รวยบ้าง จนบ้าง เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับไปจากแบบเบิร์ดเบิร์ดเหมือนกันเท่ากัน และสิ่งที่คุยในบ้าน บนโต๊ะอาหาร มันก็จะเป็นเรื่องที่มีความสุข แม่เห็นพ่อเต้นไหม พ่อเห็นแม่เต้นไหน 1 เพลงมันมี 3 นาทีคนอยู่ในที่เดียวกัน เสียงอยู่ในเสียงเดียวกัน โมเมนต์เดียวกัน อยู่ในความรู้สึกเดียวกัน ไม่ว่ากี่เพลงมันก็คือหมู่มวลความสุข ออกไปปั๊บเขาก็จะได้นำความสุขนั้นติดตัวไปด้วย

คอนเสิร์ตครั้งไหนประทับใจพี่มากที่สุด

มีหลายครั้งมีหลายรอบ ครั้งแรกก็คือครั้งแรกจริงๆ เลย ซึ่งเรายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คอนเสิร์ตแปลว่าไรก็ไม่รู้ คนที่รู้เรื่องคอนเสิร์ตมากที่สุดคือคุณเต๋อ เราไม่รู้เลยว่าพลังแปลว่าอะไร ในครั้งแรกที่ศูนย์เยาวชนไทยญี่ปุ่น-ดินแดง ครั้งแรกที่ไปเล่น พาแม่พาครอบครัวไปร้อง ซึ่งพี่ไม่รู้เลยว่าความจริงของพี่ พี่จะปิดบังไปทำไม ก็เราจนก็เราอยู่บางแค เราก็จะแนะนำตัวเราก็เอาไปเลยทั้งบ้านจะร้องเพลงให้ฟัง ตรงนั้นมันก็เกิดเป็นคนไทยที่รักและเห็นใจแล้วก็ดูแลพี่มาจนถึงวันนี้ได้ นั่นคือภาพแรกเลยที่พี่จำคือภาพที่แม่ร้อง ภาพที่พี่เต๋อพาพี่ออกมาส่งให้คนดู

ความจนมีข้อดียังไงไหมครับ

ความจนมันเป็น Asset ที่ดีที่สุดเลย มันเป็นทรัพย์สินมันเป็น Memories มันเป็นพลัง เป็น Power ที่จะผลักดันเราไปทุกที่ทุกทาง เราต้องรู้ว่าเราจะไปทางไหน เพราะพี่เบิร์ดไม่ได้จนธรรมดา พี่เบิร์ด Under zero คือศูนย์แล้วพี่เบิร์ดใต้ศูนย์ด้วย พี่อยากจะรู้ว่ามันจะจนไปมากกว่านี้ไหม พอพระลองใจเราแล้วเราเดินก้าวแต่ละก้าวด้วยความรัก ด้วยความระมัดระวัง ด้วยความรักที่เราจะทำให้แม่ให้ป๋าที่อยู่ในสลัมไม่ผิดหวังในตัวเรา เพราะว่ารอบด้านมันมีแต่แบบจิ๊กโก๋ อะไรที่มันไม่ดี เราต้องไม่เป็นและพี่น้องทุกคนก็ต้องไม่เป็น คิดดูดิเสียงด่ากันก็ให้เขาด่ากันไป แต่ในบ้านเรามีเสียงร้องเพลง มีกีตาร์เก่าๆ ดีดกันไป เล่นกันไป

ความใฝ่ดีมาจากครอบครัว แน่นอนครับ ครอบครัว ความรัก ความรักที่เรามีให้ป๋าแม่ ไม่อยากให้เขาต้องผิดหวัง อยากให้เขาชื่นใจ อยากให้เขายิ้ม จากการพับถุงขาย จากการตอกตะปู ทำทุกอย่างแล้ว อยากให้มีความสุข อยากให้แม่ได้ยิ้ม ชอบแอบดู

ช่วงเวลาที่ลำบากแต่พี่เบิร์ดก็มีความสุข

ในใจพี่ไม่มีคำนี้เลยลำบาก ไม่มีเลย ทั้งๆ ที่พี่อยู่ ‘บางแค’ นะ เพราะอะไร เพราะความรักในครอบครัวไง เพราะป๋ากับแม่ไม่เคยแสดงให้เรารู้ว่าเขาเรียกว่าจน อันนี้เขาเรียกว่าไม่มีกิน ว่าอยู่ในสลัม อันนี้เขาเรียกว่ามันไม่ดี อยู่กันอย่างส้วมแตกก็ล้างไป คือมันกลายเป็นสนุก ขี้อยู่แมลงสาบมาเป็นฝูงเลย มันจะบินเข้าปากก็ปิดหน้าไว้เดี๋ยวมันก็ไป สมมตินั่งอึ คือบ้านพี่มีชั้น 2 ติดกับบ้านคนเย็บผ้าผู้หญิงสวย พี่นั่งขี้ข้างล่างแล้วสังกะสีมันโบ๋ ต้องเอาหนังสือพิมพ์ค่อยๆ ไปสอด ต้องเข้าส้วมไม่ให้เขาเห็นด้วยนะ พี่ก็ต้องเอาไปสอดไม่ให้เขาเห็น แล้วค่อยๆ นั่ง ลมพัดมาปลิว สบตากันเลย (หัวเราะ) สมมติไม่มีจะกิน พี่เกิดมาตุ่มข้าวสารมีแค่นี้ พี่ไม่เคยเห็นข้าวเต็มตุ่มเลย พี่ฝันว่าพี่เห็นข้าวเต็มตุ่มเหมือนในร้านขายข้าวสาร พี่ตักลงไปแล้วอยากให้เหลือเยอะ จริงๆ ตักลงไปเหลือนิดเดียว แม่สอนว่าถ้าเทลงในหม้อแล้วนะต้องเหลือในนี้นะ ก็มีอยู่ครั้งหนึ่งมันเหลือไม่ได้ ถ้าเหลือก็ไม่พอ ก็เลยเอาไว้เม็ดนึง (หัวเราะ) เห็นไหมแล้วมันก็สนุก บ้านพี่เบิร์ดมีผู้ชาย 7 คน ป.1-ป.7 อยู่กันหมดทั้ง 7 ชั้นเลย ไม่มีตังค์ให้ค่าเทอมต้องยืนหน้าแถว เช้าขึ้นมาก็เห็นหน้า ไม่มีตังค์ให้เขาสักวันก็ต้องมี เราก็หวังไป พอสอบไม่มีตังค์กินข้าว พี่ต้องไปต่อในโรงอาหาร ในโรงอาหารจะมีข้าวแกง ก๋วยเตี๋ยว ขนม ไอติม มันจะมีเด็กต่อพี่จะไปเลือกคิวที่มันยาวที่สุด เพราะเวลากริ๊งมาจะได้ทำเป็นไม่ทันกินข้าว มีฟอร์มตั้งแต่เด็ก เดินล้วงกระเป๋า ไม่ทันกินข้าวเลยเดินคุยกับบังที่ขายถั่ว คุยเสร็จเดินเข้าไปในสนามฟุตบอล มันสนุก ใครก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไร เรารู้คนเดียว เราก็ไม่ต้องไปบอกใครว่าหิว ไม่มีเงิน ให้ได้ไหม ไม่ต้อง ไม่ต้องไปสงสารใครเลย

ผมชอบความคิดนี้

การที่เราลำบาก ทำตัวให้ลำบากไปอีก ไม่ใช่วิธีคิดที่ถูกต้อง ไม่ใช่ วางแผนซ้อนความลำบากไปอีกทีหนึ่ง รองเท้าพี่นะมีเฉพาะข้างบนข้างล่างไม่มี แต่เนี้ยบเอาข้างบนให้ดูดี ผู้หญิงเห็นจะได้กรี๊ด แต่อย่าหงายนะถุงเท้าก็โบ๋เหมือนกัน ป๋าบอกว่าพวกรวยๆ มีกิน ทำข้อสอบไม่ได้หรอก มันต้องหิวๆ พอเราหิวสมองมันจะแล่น เราจะทำข้อสอบได้ดีหมดเลย (หัวเราะ) ป๋าเอาไอเดียนี้ให้พี่แล้วพี่ก็เชื่อ

เรียนรู้อะไรจากวันเก่าๆ บ้างครับ

พี่เบิร์ดว่า ‘ความสุข’ มันไม่ได้อยู่ที่มีหรือไม่มี ‘ความสุข’ มันไม่ได้อยู่ที่ ‘รวย’ หรือ ‘ไม่รวย’ ความสุขมันอยู่ที่ ‘ความสุข’ ที่เราจะรู้ว่าอันนี้คือ ‘ความสุข’ มองแล้วเรามีความสุขเราก็พอแล้ว เราไม่ต้องมีอย่างที่คนอื่นเขามี ถ้าอย่างงั้นสลัมแตกแน่ เราต้องไปเอาอย่างที่คนอื่นเขามี บ้านเราไม่มีแน่นอน พี่เรียนรู้อะไรมากมาย ความรักคือดีที่สุด ป๋ากับแม่ใช้ความรักคลุกข้าว ท่ามกลางสลัมบางแคแถวนั้นเขาพูดกันกู มึง ด่าทอกัน แต่ในบ้านเราไม่เคยได้ยินป๋ากับแม่พูดจาไม่เพราะเลย มันจะต้องมีให้เห็นแตกต่างว่าพอเข้าบ้านเราจะไม่ทำอย่างงี้

พี่เบิร์ดเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นตัวแทนของแรงบันดาลใจเสมอๆ

คำถามก็คือแรงบันดาลใจหลั่งไหลมาจากไหน มีคำว่าหมดไหมครับ ไม่มีครับ มีแต่พร่อง พร่องมาจากความเหนื่อย เหนื่อยร่างกาย มันก็พร่องไป แล้วพอคิดขึ้นมาว่า สมมติห่มผ้ามันแพงนะถ้าไม่มีจะซื้อได้อย่างงี้รึเปล่า พี่เป็นคนรู้คุณค่าของสิ่งของ จะทะนุถนอมจนแบบว่าไม่ใส่มันเลยก็มี พี่โตมาจากบางแค เราก็รู้ว่าเราอยากได้อะไรเด็กๆ อยากได้อะไร เราใส่เสื้อผ้า กางเกง เราไม่อยากใส่ให้ใครเห็น เดี๋ยวเขาอยากได้ หรือบางทีเขาเดินผ่านเราไปแล้วอยากมีแบบนี้ ฉะนั้นจะมาตึก GMM จะเห็นพี่ใส่ซ้ำซาก แต่ถ้าเกิดบนเวทีไม่ได้เพราะว่าคนเสียตังค์มา (หัวเราะ)

เวลาไม่อยู่ต่อหน้ากล้อง พี่เบิร์ดทำอะไรอยู่บ้างหลายคนอยากรู้

ไม่ได้ทำอะไรวิเศษ พี่ตื่นมาก็บ้าออกกำลัง อะไรที่มันดีเพื่อรองานที่จะเกิด เพราะพี่รู้ว่าตารางเวลาของพี่เป็นอย่างไร เราจะไม่ปล่อยให้มันไปเราจะฝืนความขี้เกียจ วันๆ ก็ต่อสู้กับตัวเองว่าไม่ทำไอ้นี่ อย่าทำเลยเบิร์ด เราก็จะทำอันนั้น เช่นอะไรบ้างครับ ไม่อยากออกกำลังวันนี้ เราก็จะออกวันนี้ ต้องเป็นระเบียบครับ เพราะมีอยู่วันหนึ่งพี่ซิตอัพอยู่ แล้วพี่ก็ใส่หูฟังฟังเพลงแต่แบตหมด พี่น้อยก็เดินหันมามอง ขยันฉิบหาย ขยันแบบนี้ใครจะแข่งด้วยวะ เราก็ชื่นใจเพราะคนใกล้เคียงเรายังรู้สึกแบบนี้กับเรา

เป็นสิ่งที่ต้องบอกตัวเองเสมอๆ

ต้องพูดต้องบอกต้องย้ำตลอดเวลาครับ ถึงเราจะใฝ่ดีขนาดไหนก็ตามแต่เราต้องตอกย้ำเราตลอดเวลา เพราะว่าคนเรามันมีอาการเผอเรอขี้เกียจได้มันเป็นคน แต่เราตอกมันเข้าไปว่าบ้านที่มึงอยู่ได้มาเพราะอย่างงี้ จะขี้เกียจทำไม ทำต่อไป อะไรที่ไม่ดีอย่าทำ

อีกหนึ่งประโยคที่ผมชอบ พี่เบิร์ดให้สัมภาษณ์ใช้คำว่า ‘พี่เบิร์ด’ คุยกับตัว ‘พี่เบิร์ด’ เพื่อดูแลตัวพี่เบิร์ดเพื่อคนอื่นอธิบายแนวคิดนี้หน่อย

พี่เพิ่งคิดออกมาได้เป็นคำธรรมดาบอกพี่น้อย เรามาคิดแบบนี้ดีกว่าว่าเบิร์ดมีลูก เราเลี้ยงเขาให้ดี ดูแลเขาให้ดี เพราะเรารู้ว่าเขาจะทำอะไร เราก็เลี้ยงตัวเราให้ดีเหมือนลูกเราเลย เลือกสิ่งดีๆ ให้เขา พูดจากับเขาดีๆ สอนเขาให้เขาอยู่ในระเบียบวินัย พี่น้อยก็บอกคิดดีเว้ย พี่น้อยก็มีลูกคน เบิร์ดก็มีลูกคน แล้วก็ต่างคนต่างเลี้ยงลูกให้ดีก็แล้วกัน คือวิธีรักตัวเองให้เหมือนลูก พ่อแม่จะสั่งให้ลูกพูดจาไม่ดีเหรอ พ่อแม่จะสั่งให้ไปคบคนไม่ดีเหรอ พ่อแม่ให้นอนดึกเหรอ เราก็เอาเป็นพ่อแม่ตัวเราซะ พี่ดูแลตัวเองแบบนี้มานานมาก เราขอคำจำกัดความกับตัวเองในปีนี้ว่าเราจะพูดอะไรกับตัวเองดี อ่อ เลี้ยงเขาเป็นลูก

 ปีนี้ 2018 มีแพลนอะไรไว้ไหม มีแต่งานสนุกสนานมากเลย เพราะทุกอย่างสร้างไว้แล้ว ออกอัลบั้มเรียบร้อยแล้ว แต่ปีหน้าพี่คิดว่าหลังจากแบบเบิร์ดเบิร์ด แล้ว อยากจะอยู่กับแฟนเพลงของพี่อย่างใกล้ชิด แบบไม่ต้องโชว์ใหญ่ อยากร้องใกล้ๆ กัน แต่ยังไม่รู้มันมีวิธีอย่างไร พี่กำลังวางแผนอยู่ว่า พี่อาจจะไปร้องที่รัชดาลัยฯ ไหม คือพี่อยากอยู่กับเขา อยากเล่นคอนเสิร์ต คือพี่ไม่อยากเลิก แต่ว่าคนอื่นก็ต้องมีลูกมีเมียก็ต้องไปไง เราไม่มี เราก็อยากจะอยู่กับคนไปเรื่อยๆ ทีนี้ก็คุยกับพี่เล็กว่าเราจะทำพี่เบิร์ดร้องเพลงแบบ Singing เบิร์ดไหม ร้องเพลงเพราะๆ การแสดงบนเวที

มีอะไรอีกไหม

เล่นละคร เล่นหนัง เล่นละครพี่เบิร์ดว่ามันยากแล้วเพราะว่าไปเป็นใครก็ไม่มีใครเชื่อ ถ้าเป็นรายการน่าจะเป็นพวกโลกเบี้ยวแบบนั้นขำๆ คือให้ทำอะไรก็ได้

ท่องเที่ยวพี่เบิร์ดแพลนอยากไปท่องเที่ยวไหน

เรื่องเที่ยวพี่เบิร์ดมีอยู่แล้ว จะไม่ปล่อยให้ตัวเองตึงจนกระทั่งเกลียดงาน ทำงานเสร็จไป ไปเสร็จกลับมาทำงาน เวลาอยากให้ข้างในไฟร้อนรนพี่ก็ไปที่หยินหยาง แล้วก็กลับมาตึง พอตึงเสร็จพี่ก็มาผ่อน

ทำไมพี่เบิร์ดถึงชอบไปญี่ปุ่น

พี่ว่าคนญี่ปุ่นเป็นคนที่น่าศรัทธาในทุกๆ เรื่อง เขาให้เกียรติ ศรัทธาซึ่งกันและกัน แล้วเขาก็อยู่ในที่ที่อันตรายที่สุด แต่เป็นที่ดีสุด เขาเป็นคนที่มีสติใช้สติในการดำรงชีวิต เขามีความซื่อสัตย์ คือพี่ทำกระเป๋าตังค์ลืมไว้ในร้านที่เรารู้จักกัน แล้วก็ไปนอนแล้วร้านก็ปิดแล้ว พี่ก็เขียนจดหมายสอดไว้ใต้ร้านเขา จริงๆ แล้วเขาไม่เปิดถ้าเขาเปิดเขาจะรู้จักเรา มันมีพาสปอร์ต มันมีเงินสด เราก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยว 7 โมงเช้าก็มาเคาะห้อง พี่คิดไว้อย่างงั้น เป็นจริงว่ะ (หัวเราะ) พอไปทั้งอากาศดีผู้คนก็ Enjoy ในการแต่งตัว Enjoy ในการกิน สร้างให้เรารู้สึกคึกกลับมาได้ตลอดเวลา 6 โมงเช้าพี่ออกละ พี่พักโรงแรม ใส่กางเกงขาสั้นตัว แล้วก็ขี่จักรยาน สมมติหนาวก็จะเป็นชุดหนาว จักรยานตั้งแต่ 6 โมงเช้าไปเลยรอบโตเกียว กลับมาเย็นเลยครับ 4 ทุ่มออกอีกละ ถนนจะโล่งมาก พี่จะขี่จักรยานกับพี่น้อย เสร็จแล้วก็เอาจักรยานฝากไว้

เวลาไปดินแดนที่ไม่มีคนจำเราได้รู้สึกยังไงบ้างครับ

ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่นเขารู้จักพี่เบิร์ดครับ ญี่ปุ่นคุ้นเคยกับพี่เบิร์ดดี พี่เบิร์ดทำอะไรให้ญี่ปุ่นเยอะ ในช่วงสึนามิเราก็ร้องเพลงให้เขา พี่เบิร์ดไปเปิดเฟสติวัลของเขา พี่เบิร์ดได้ทั้งภาษาญี่ปุ่น ภาษาอังกฤษ

ญี่ปุ่นบ้านหลังที่ 2 ของพี่เบิร์ด

ครับ ไปแล้วเขาดูแลเรา ถ้าพ่อแม่รู้ว่าเขาดูแลเราอย่างงี้เรียกเป็นบ้านก็ได้นะ

แล้วที่ไร่อุดมสุขของพี่เบิร์ดละครับ

อยู่ในความหมายไหน เป็นที่ที่เป็นบ้านในฝันของพี่เบิร์ด เป็นที่ที่มีแต่ความพอเพียง เป็นที่ที่สมบูรณ์อยากสร้างให้แม่ เวลาของแม่ แม่ได้อยู่ที่นั้น ได้ดูเบิร์ดเล่นแบดกับพี่ ได้ทำอะไรอยู่ที่นั้นให้แม่ได้มอง อันนี้เป็นไร่ของแม่นะ พี่เบิร์ดก็ไปเกี่ยวข้าว แล้วก็เอาช่อแรกให้แม่เลย นี่ข้าวของเรา ‘เมื่อก่อนเราไม่มีข้าวกินเราต้องไปเซ็นเขา แต่อันนี้ของแม่ แม่กินให้พี่เบิร์ดดูว่านี่ของเรา พี่เบิร์ดเอายอดข้าว ดอกข้าว เสียบไว้ที่แจกันแม่ตลอดเลย’

ให้เป็นที่ระลึก อนุสรณ์กับคุณแม่

ใช่ครับ คือห้องแม่ บ้านแม่ พี่เบิร์ดจะไม่เปลี่ยนอะไรเลย ของแม่ก็อยู่ตรงนั้น หวีก็อยู่ตรงนี้ คือไปถึงก็ไปหอมชุดนอนแม่ ไปกอด

ทำให้เสมือนว่าท่านยังอยู่ใช่ไหมครับ

ถูกต้อง! พี่ไม่เคยได้ดูไม่เคยตรวจงานของแม่ ว่าหนังสือเป็นยังไง ปัจจุบันก็ยังดูไม่ได้มันจะเป็นการการันตีว่าแม่ไปไกลแล้ว แสดงว่าแม่อยู่ในบ้านเราตลอดเวลา

ทุกวันนี้พี่เบิร์ดยังรู้สึกว่าท่านยังอยู่

ใช่, ก็จะแบบจะขายตั๋วแล้วนะแม่ แม่ช่วยเร็ว แม่กับพี่เต๋อจะต้องช่วยพี่เบิร์ดขายตั๋ว ช่วยพี่เบิร์ดจำเนื้อเพลง ช่วยพี่เบิร์ดจำท่าเต้น ของหายก็เรียก (หัวเราะ) แม่ไอ้นี่เบิร์ดอยู่ที่ไหนแม่ นาฬิกาเบิร์ดหาย แม่จะขายตั๋วแล้วแม่ พี่เต๋อๆ ตอนนี้ยังเหลืออยู่เลย ช่วยกัน

ปรัชญาในการใช้ชีวิตของพี่เบิร์ดคืออะไรครับ

ไม่มีครับเดี๋ยวนี้ เมื่อก่อนนี้คือเราทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่ายให้ได้ เราคิดดีๆ ให้ได้ เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำหมดแล้วแหละ พี่มีความคิดอย่างหนึ่งครับว่า ถ้าเกิดเราเกลียดใครแล้วเรารักเขาได้ทันท่วงที มันจะดีเหมือนกันนะ สมมติว่าคนนี้เรารู้ว่าเขาไม่ดีกับเราเลย เขาเกลียดเรา ถ้าเราทำได้เราเปลี่ยนเรารักเขาจังเลย ทำไมเขาน่าสงสาร ทำไมคิดอย่างงี้ได้ พี่กำลังฝึกอันนี้อยู่

 ท่องเที่ยวพี่เบิร์ดแพลนอยากไปท่องเที่ยวไหน

เรื่องเที่ยวพี่เบิร์ดมีอยู่แล้ว จะไม่ปล่อยให้ตัวเองตึงจนกระทั่งเกลียดงาน ทำงานเสร็จไป ไปเสร็จกลับมาทำงาน เวลาอยากให้ข้างในไฟร้อนรนพี่ก็ไปที่หยินหยาง แล้วก็กลับมาตึง พอตึงเสร็จพี่ก็มาผ่อน

ทำไมพี่เบิร์ดถึงชอบไปญี่ปุ่น

พี่ว่าคนญี่ปุ่นเป็นคนที่น่าศรัทธาในทุกๆ เรื่อง เขาให้เกียรติ ศรัทธาซึ่งกันและกัน แล้วเขาก็อยู่ในที่ที่อันตรายที่สุด แต่เป็นที่ดีสุด เขาเป็นคนที่มีสติใช้สติในการดำรงชีวิต เขามีความซื่อสัตย์ คือพี่ทำกระเป๋าตังค์ลืมไว้ในร้านที่เรารู้จักกัน แล้วก็ไปนอนแล้วร้านก็ปิดแล้ว พี่ก็เขียนจดหมายสอดไว้ใต้ร้านเขา จริงๆ แล้วเขาไม่เปิดถ้าเขาเปิดเขาจะรู้จักเรา มันมีพาสปอร์ต มันมีเงินสด เราก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยว 7 โมงเช้าก็มาเคาะห้อง พี่คิดไว้อย่างงั้น เป็นจริงว่ะ (หัวเราะ) พอไปทั้งอากาศดีผู้คนก็ Enjoy ในการแต่งตัว Enjoy ในการกิน สร้างให้เรารู้สึกคึกกลับมาได้ตลอดเวลา 6 โมงเช้าพี่ออกละ พี่พักโรงแรม ใส่กางเกงขาสั้นตัว แล้วก็ขี่จักรยาน สมมติหนาวก็จะเป็นชุดหนาว จักรยานตั้งแต่ 6 โมงเช้าไปเลยรอบโตเกียว กลับมาเย็นเลยครับ 4 ทุ่มออกอีกละ ถนนจะโล่งมาก พี่จะขี่จักรยานกับพี่น้อย เสร็จแล้วก็เอาจักรยานฝากไว้

เวลาไปดินแดนที่ไม่มีคนจำเราได้รู้สึกยังไงบ้างครับ

ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่นเขารู้จักพี่เบิร์ดครับ ญี่ปุ่นคุ้นเคยกับพี่เบิร์ดดี พี่เบิร์ดทำอะไรให้ญี่ปุ่นเยอะ ในช่วงสึนามิเราก็ร้องเพลงให้เขา พี่เบิร์ดไปเปิดเฟสติวัลของเขา พี่เบิร์ดได้ทั้งภาษาญี่ปุ่น ภาษาอังกฤษ

ญี่ปุ่นบ้านหลังที่ 2 ของพี่เบิร์ด

ครับ ไปแล้วเขาดูแลเรา ถ้าพ่อแม่รู้ว่าเขาดูแลเราอย่างงี้เรียกเป็นบ้านก็ได้นะ

แล้วที่ไร่อุดมสุขของพี่เบิร์ดละครับ อยู่ในความหมายไหน

เป็นที่ที่เป็นบ้านในฝันของพี่เบิร์ด เป็นที่ที่มีแต่ความพอเพียง เป็นที่ที่สมบูรณ์อยากสร้างให้แม่ เวลาของแม่ แม่ได้อยู่ที่นั้น ได้ดูเบิร์ดเล่นแบดกับพี่ ได้ทำอะไรอยู่ที่นั้นให้แม่ได้มอง อันนี้เป็นไร่ของแม่นะ พี่เบิร์ดก็ไปเกี่ยวข้าว แล้วก็เอาช่อแรกให้แม่เลย นี่ข้าวของเรา ‘เมื่อก่อนเราไม่มีข้าวกินเราต้องไปเซ็นเขา แต่อันนี้ของแม่ แม่กินให้พี่เบิร์ดดูว่านี่ของเรา พี่เบิร์ดเอายอดข้าว ดอกข้าว เสียบไว้ที่แจกันแม่ตลอดเลย’

ให้เป็นที่ระลึก อนุสรณ์กับคุณแม่

ใช่ครับ คือห้องแม่ บ้านแม่ พี่เบิร์ดจะไม่เปลี่ยนอะไรเลย ของแม่ก็อยู่ตรงนั้น หวีก็อยู่ตรงนี้ คือไปถึงก็ไปหอมชุดนอนแม่ ไปกอด

ทำให้เสมือนว่าท่านยังอยู่ใช่ไหมครับ

ถูกต้อง! พี่ไม่เคยได้ดูไม่เคยตรวจงานของแม่ ว่าหนังสือเป็นยังไง ปัจจุบันก็ยังดูไม่ได้มันจะเป็นการการันตีว่าแม่ไปไกลแล้ว แสดงว่าแม่อยู่ในบ้านเราตลอดเวลา

ทุกวันนี้พี่เบิร์ดยังรู้สึกว่าท่านยังอยู่ ใช่,

ก็จะแบบจะขายตั๋วแล้วนะแม่ แม่ช่วยเร็ว แม่กับพี่เต๋อจะต้องช่วยพี่เบิร์ดขายตั๋ว ช่วยพี่เบิร์ดจำเนื้อเพลง ช่วยพี่เบิร์ดจำท่าเต้น ของหายก็เรียก (หัวเราะ) แม่ไอ้นี่เบิร์ดอยู่ที่ไหนแม่ นาฬิกาเบิร์ดหาย แม่จะขายตั๋วแล้วแม่ พี่เต๋อๆ ตอนนี้ยังเหลืออยู่เลย ช่วยกัน

ปรัชญาในการใช้ชีวิตของพี่เบิร์ดคืออะไรครับ

ไม่มีครับเดี๋ยวนี้ เมื่อก่อนนี้คือเราทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่ายให้ได้ เราคิดดีๆ ให้ได้ เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำหมดแล้วแหละ พี่มีความคิดอย่างหนึ่งครับว่า ถ้าเกิดเราเกลียดใครแล้วเรารักเขาได้ทันท่วงที มันจะดีเหมือนกันนะ สมมติว่าคนนี้เรารู้ว่าเขาไม่ดีกับเราเลย เขาเกลียดเรา ถ้าเราทำได้เราเปลี่ยนเรารักเขาจังเลย ทำไมเขาน่าสงสาร ทำไมคิดอย่างงี้ได้ พี่กำลังฝึกอันนี้อยู่

 เวลาฝึกตนเองให้มีจิตใจแข็งแรงยากไหม เป็นผมนับแค่ไม่ถึง 20 ก็ระเบิดแล้ว

มันไม่ยากหรอกแค่ให้อภัยให้ได้ แล้วเข้าใจว่าโถ ให้มีโถนำหน้า โธ่เอ๊ยแม่งบ้า โถ มีใครช่วยมันได้ไหม ไอ้นี่ทำไมนิสัยมันเห็นแก่ตัวแบบนี้ ก็ต้องเข้าใจว่าเขาเป็นคนแบบนี้ เขาคงไม่อยากเป็นคนแบบนี้ ก็ให้อภัยเขาไป แต่ถ้ามันจวนตัวมาถึงเราแล้วเราก็หลบให้ได้ หลบให้ได้คือหลีกเลี่ยงการปะทะ ถ้ามันไม่ได้จริงๆ ยอมรับไปเลย ยอมรับเหตุการณ์นั้น ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น หาทางแก้ แก้ไม่ได้เก็บไว้ก่อน มันก็ไม่ง่ายนะแต่ทำได้ตลอด คนเราเจอเรื่องทุกวันมันทำได้นะ มันฝึกได้

ถ้ามีคนขอคำแนะนำเวลาเจอคนไม่ดีเข้ามาในชีวิต พี่เบิร์ดจะทำยังไงดี อันนี้มันขึ้นอยู่กับว่าเรารู้แล้วว่าเขาไม่ดีแล้วเราต้องเจอกับเขาหรือเราไม่รู้ว่าเขาไม่ดี แล้วมาคบกับเรา เราถึงรู้ว่าเขาไม่ดี หรือว่ารู้ๆ อยู่แล้วแต่ปล่อยเขาไป เราต้อง Test ก่อนว่า...นี้มันยังไงกับกู ไอ้หมานี้มันยังไงกับกู Name it ไปเลยว่าสงสาร เดี๋ยวเราช่วยเขา ช่วยให้เขาคิดดีๆ เคยมีนักข่าวอยู่คนหนึ่ง พวกดารา นักร้องทุกคนกลัว เพราะว่าเขาไม่เคยพูดถึงใครดีเลย พี่ก็บอกทุกคนว่าไม่ต้องกลัวเขาหรอก โดนเองเลย พี่ก็เลยบอกว่าพี่ขอเจอได้ไหม ขอเจอเขาเลย คุยกันว่าทำไมทำแบบนี้ ทำทำไม พ่อแม่หนูจะว่ายังไงถ้าเขารู้ว่าหนูเขียนไม่ดีแบบนี้ เขียนบวกเป็นลบ เขียนลบเป็นบวก ต้องเขียนให้คนอ่าน พี่ไม่พูดค่ะหรือครับนะเดี๋ยวจะรู้ ต้องเขียนให้ลบเอาไว้แล้วคนจะได้อ่าน เอาใหม่เลยเอาใหม่นะ พ่อแม่จะได้ภูมิใจเรา เขาล้มมาเราต้องช่วยเขาไงบวกให้เขา คนมาอ่านจะได้อย่างงี้ได้นี่หว่า เขาจะได้ปรับตัว ถ้าคนนั้นเป็นน้องสาวจะยังไง ถ้าคนนั้นเป็นพี่ชายหนูจะยังไง มานี่พี่กอด กอดเขาเลยนะ เขาร้องไห้ ขอโทษๆ ไม่ต้องสัญญากับพี่ว่าจะทำหรือไม่ทำ พี่จะบอกความจริงให้ว่าทำดีแล้วมันสบายใจทุกวันเลยนะ เป็นผมนับแค่ไม่ถึง 20 ก็ระเบิดแล้ว มันไม่ยากหรอกแค่ให้อภัยให้ได้ แล้วเข้าใจว่าโถ ให้มีโถนำหน้า โธ่เอ๊ยแม่งบ้า โถ มีใครช่วยมันได้ไหม ไอ้นี่ทำไมนิสัยมันเห็นแก่ตัวแบบนี้ ก็ต้องเข้าใจว่าเขาเป็นคนแบบนี้ เขาคงไม่อยากเป็นคนแบบนี้ ก็ให้อภัยเขาไป แต่ถ้ามันจวนตัวมาถึงเราแล้วเราก็หลบให้ได้ หลบให้ได้คือหลีกเลี่ยงการปะทะ ถ้ามันไม่ได้จริงๆ ยอมรับไปเลย ยอมรับเหตุการณ์นั้น ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น หาทางแก้ แก้ไม่ได้เก็บไว้ก่อน มันก็ไม่ง่ายนะแต่ทำได้ตลอด คนเราเจอเรื่องทุกวันมันทำได้นะ มันฝึกได้

 ถ้ามีคนขอคำแนะนำเวลาเจอคนไม่ดีเข้ามาในชีวิต พี่เบิร์ดจะทำยังไงดี

อันนี้มันขึ้นอยู่กับว่าเรารู้แล้วว่าเขาไม่ดีแล้วเราต้องเจอกับเขาหรือเราไม่รู้ว่าเขาไม่ดี แล้วมาคบกับเรา เราถึงรู้ว่าเขาไม่ดี หรือว่ารู้ๆ อยู่แล้วแต่ปล่อยเขาไป เราต้อง Test ก่อนว่า...นี้มันยังไงกับกู ไอ้หมานี้มันยังไงกับกู Name it ไปเลยว่าสงสาร เดี๋ยวเราช่วยเขา ช่วยให้เขาคิดดีๆ เคยมีนักข่าวอยู่คนหนึ่ง พวกดารา นักร้องทุกคนกลัว เพราะว่าเขาไม่เคยพูดถึงใครดีเลย พี่ก็บอกทุกคนว่าไม่ต้องกลัวเขาหรอก โดนเองเลย พี่ก็เลยบอกว่าพี่ขอเจอได้ไหม ขอเจอเขาเลย คุยกันว่าทำไมทำแบบนี้ ทำทำไม พ่อแม่หนูจะว่ายังไงถ้าเขารู้ว่าหนูเขียนไม่ดีแบบนี้ เขียนบวกเป็นลบ เขียนลบเป็นบวก ต้องเขียนให้คนอ่าน พี่ไม่พูดค่ะหรือครับนะเดี๋ยวจะรู้ ต้องเขียนให้ลบเอาไว้แล้วคนจะได้อ่าน เอาใหม่เลยเอาใหม่นะ พ่อแม่จะได้ภูมิใจเรา เขาล้มมาเราต้องช่วยเขาไงบวกให้เขา คนมาอ่านจะได้อย่างงี้ได้นี่หว่า เขาจะได้ปรับตัว ถ้าคนนั้นเป็นน้องสาวจะยังไง ถ้าคนนั้นเป็นพี่ชายหนูจะยังไง มานี่พี่กอด กอดเขาเลยนะ เขาร้องไห้ ขอโทษๆ ไม่ต้องสัญญากับพี่ว่าจะทำหรือไม่ทำ พี่จะบอกความจริงให้ว่าทำดีแล้วมันสบายใจทุกวันเลยนะ

คำนี้ดูเชย แต่มีอะไรอยากทำแล้วยังไม่ได้ทำบ้างไหมครับ

จนถึงวันนี้ พี่ขอ Copy วันวานพี่ ถ้าวันวานพี่ทำดีแล้วพี่ขอ copy พอละ ไม่ต้องทำใหม่ทำให้เหมือนเมื่อวาน

ถามตรงๆ เวลาคนเราจะท็อปฟอร์มได้ทุกวันแบบพี่เบิร์ดมันเหนื่อยไหม

อันนั้นอยู่ที่ Responsibility ความรับผิดชอบของเรายังอยากจะอยู่ตรงนั้นไหม ยังอยากจะเป็นที่ไว้วางใจของคนทั่วไปไหม เรายังเป็นที่ 1 2 3 4 5 6 เลยนะ ถ้าเกิดพูดถึงเรื่องนี้จะคิดถึงเราไหม ถ้าเกิดอย่างงี้เราต้องอยู่นะเราไม่สามารถจะไปทรยศเขาได้ เขารักก็คือรัก คนก็ยังกลับมาดูแบบเบิร์ดเบิร์ด ฉะนั้นพี่ก็เป็นอย่างงี้เป็นนิสัยแล้ว เป็นนิสัยนี้มันดีจริงๆ นะ ดีกว่ามีเงินเยอะแยะอีก

เหนื่อยไหมครับ กับความเป็นเบิร์ด ธงไชย

ไม่เลย เหนื่อยก็หลับไม่ต้องกินยาด้วย สบายอีกได้เบิร์น เหนื่อยมันดีนะมันได้เบิร์น คนเรามันกินเข้าไปมันไม่ค่อยได้เบิร์นไงมันก็จะอ้วน

บางคนต้องเดินทางแสวงหา บางคนต้องหาที่พึ่งพาเพื่อที่จะได้มันมา แล้วพี่เบิร์ดละความสุขหาได้จากไหน

พี่คิดว่าคนเราชอบไปหาความสุข ต้องไปนู่น ต้องไปนี่ แล้วมันยากเกินไป หาความสุขให้มันง่ายๆ ดอกไม้ตกลงมา โอ้โหทำไมมันสวยอย่างงี้ (หัวเราะ) ส่องกระจกทำไมมันหล่อแบบนี้ ทำไมไม่อวยพรตัวเองให้มีความสุข สมมติก่อนจะนอนพี่พูดกับตัวเองเลยพรุ่งนี้เจอกัน อย่าเผลอนะ อย่าแก่ เดี๋ยวจำไม่ได้ พอตอนเช้าต้องต่อเนื่องนะ ค่อยๆ เดินไปกระจก เฮ้ยจำกันได้เปล่า ยังเด็กอยู่เลย เออวันนี้ใช้ได้ แบบนี้ ฉะนั้นความสุขมันอยู่ที่เราหมดเลยไม่ต้องไปไขว่คว้ากับใคร หรือว่าไม่ต้องไปสรรหาอะไร ยิ้มให้ได้ หัวเราะให้ได้ ให้เครดิตคนให้เป็น ชมคนเขาให้ได้ หัดชมคนอื่นเขา ฟังเขาพูด หัดรู้สึกอย่างที่เขาคิด แล้วมันจะกลายเป็นเปิดท่อให้ตัวเองได้รับความสุขง่ายๆ

สงสัยมานานแล้วครับ วลีที่บ่งบอกการคิดบวกอย่าง ‘พี่เบิร์ดรักทุกคน’ มันมาจากตอนไหนครับ

มันเป็นเรื่องจริงที่ไม่ต้องพูดก็ได้ ถ้าไม่รักก็ไม่อยู่ถึงวันนี้ ไม่ต้องเต้นทุกวัน วันนี้ก็เต้น พรุ่งนี้ก็เต้น ไม่ต้องร้องทุกวัน ร้องให้ตัวเองฟังก็ได้ แต่ไม่ได้เป็นคนที่ไม่ทำอะไรให้ตัวเองอยู่แล้วไม่ขึ้น ต้องร้องให้คนอื่น สวดมนต์ นั่งสมาธิ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์

รู้มาว่าพี่เบิร์ดชอบสวดมนต์มากๆ

ถ้าเกิดพูดในแง่วิทยาศาสตร์ การสวดมนต์ทุกวันเป็นการใช้เสียงกังวานออกจากตัวเรา มันจะเป็นการบริหารเสียงที่ดีที่สุด เพราะเสียงที่เราพูดออกมาเป็นคำดีๆ ทั้งนั้น แล้วทำไมมันจะไม่ดีกับตัวเรา แล้วมันทำให้เราได้หยุดนิ่ง อยู่กับหนังสือ ได้อยู่กับตัวเอง แล้วก็คิดถึงว่าเราทำอันนี้ ถ้าเกิดแม่ได้ยิน ป๋าได้ยิน พี่เต๋อได้ยิน เพราะเบิร์ดไม่รู้ว่าบนสวรรค์เป็นยังไง เลยตั้งใจสวดให้เพราะๆ เลย

แล้วเหตุผลที่ชอบนั่งสมาธิละครับ

สมาธิพี่ทำบ่อยมาก พี่ทำจนกระทั่งไม่ต้องไปนั่งแล้ว พี่อยู่บนเวทีพี่ก็ต้องมี พี่ก็ต้องรู้ว่าพี่ทำอะไรอยู่ Mark สีชมพูนี้เป็นเพลงอะไร ต้องอยู่ในนี้ตลอด พี่จะเล่าให้ฟังว่าช่วงแบบเบิร์ดเบิร์ดที่กำลังจะเกิดขึ้น ช่วงซีเรียสที่กำลังจะเกิดขึ้น พี่จะนั่งสมาธิแล้วพี่จะจำทุกอย่าง พี่จะเต้นให้ตัวพี่เองดูแล้วพี่จะจำ เพลงที่หนึ่งไปแบบนี้ เพลงที่ 2 กลับแบบนี้ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนั่งอยู่หน้าพระ ให้พระอยู่กับเรา แล้วก็หลับตาแล้วก็จะเห็นเลยครับว่าเราเต้นไปซ้าย เต้นไปขวา พี่ก็จำ แต่พอเสร็จพี่ไม่มีเลี้ยงอะไรกับใคร พี่รีบกลับบ้าน อาบน้ำอาบท่า ขึ้นห้องพระนั่งสมาธิลืม ขอให้ลืมที่เราจำเอาไว้ คล้ายไม่ต้องจำแล้ว มันจะได้มีที่เหลือให้เราจำอันต่อไป

การมีพลังได้ในแต่ละวันต้องฝึกฝน

เคี่ยวกรำอย่างหนักใช่ไหมครับ ทุกสิ่งในโลกต้องฝึกฝน แต่ต้องมีวัตถุดิบที่ดีอยู่ในตัวด้วยนะนั้นคือความตั้งใจและอยากจริงๆ อย่าทำแบบฉาบฉวยแล้วจะเอาเลย ซื้อหวยแล้วให้ถูกเลยไม่ได้ มันต้องซื้อไปร้อยครั้งมันถึงจะถูก สำหรับพี่นะครับเห็นไมค์แล้วอยากร้องเพลง เห็นกระจกแล้วอยากเต้น เห็นสระแล้วอยากว่ายน้ำ นี่ครับต้องเป็นแบบนี้

อยากจะเตือนอะไรธงไชย แมคอินไตย์

คนที่มีพลังมาก ทั้งร่างกาย จิตใจบ้างไหม เตือนใจว่าอย่าเยอะมากนะครับ รู้ว่าแข็งแรงรู้ว่าอะไรแต่ต้องดูแลตัวเองนะ อย่าซ่ามากเพราะบางทีมันซ่าเกินไป ออกกำลังกายเยอะเกินไปบางทีของจะพังหมดเพราะอะไหล่ไม่มีแล้ว

พูดอะไรถึงแบบเบิร์ดเบิร์ดโชว์ที่กำลังจะเกิดขึ้นหน่อยครับ แบบเบิร์ดๆ

ก็เป็นประเพณีของเราชาวแบบเบิร์ดเบิร์ด เป็นตัวแทนความรักของพี่เบิร์ดกับแฟนเพลงทุกๆ คน จะเป็นอีกครั้งหนึ่งที่เราจะมาทำอะไรสนุกๆ เป็นความตั้งใจของทีมงาน ของพี่เล็ก ของพี่เจือหัวหน้าเผ่าแบบเบิร์ดเบิร์ด ตามมาด้วยพี่เบิร์ดกับน้องๆ ทุกๆ คน คือเราทำอะไรทุกอย่างก็เพื่อให้มีคนดู มาดูแล้วมีความสุข พอมาดูกันแล้วก็มีความสุขกันไปนั่นแหละคือจุดประสงค์ของเรา

 เราจะเห็นความพิเศษอะไรในคอนเสิร์ตแบบเบิร์ดเบิร์ด

พี่ก็จะตอบเป็นแบบที่พี่ตอบว่ามันเห็นทุกครั้งแหละ เพราะว่าเทคนิคต่างๆ มันก็ต้องก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ตัวพี่เบิร์ดคิดว่าโชว์มันอยู่ที่ใจมากกว่า ถ้าเกิดเราปล่อยเป็ดโป๊ยฉ่ายวิ่งออกไป กรี๊ดไหม ก็กรี๊ด เราจะเป็นเป็ดหรือจะเป็นคน คนต้องทำงานมากกว่าเป็ดคนจะได้กรี๊ดได้สนุกมากกว่าเดิมแน่นอน