ซ่ำรอยเดิมป่าทุ่งใหญ่นเรศวร ??? 2516 เข้าไปล่าสัตว์แต่อ้างปฎิบัติการลับ แต่สิ่งที่เจอถึงกับอึ้ง จนนำไปสู่ความวุ่นวายทางการเมืองในยุคนั้น

29 เมษายน พ.ศ. 2516 เฮลิคอปเตอร์ทหารหมายเลข ทบ.6102 เกิดอุบัติเหตุตกที่ อ.บางเลน จ.นครปฐม มีดาราหญิงชื่อดังในขณะนั้นคือ เมตตา รุ่งรัตน์ โดยสารไปด้วย ผู้เสียชีวิต 6 คน ในซากเฮลิคอปเตอร์นั้นพบซากสัตว์เป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่เป็นซากกระทิง ที่ทางผู้ที่ใช้ล่ามาจากทุ่งใหญ่นเรศวรซึ่งเป็นพื้นที่ป่าสงวน สร้างกระแสไม่พอใจในหมู่นิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์และประชาชนทั่วไปเป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นปลายเดือนพฤษภาคมและต้นเดือนมิถุนายน นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้ออกหนังสือชื่อ "บันทึกลับจากทุ่งใหญ่" เปิดโปงเกี่ยวกับกรณีนี้ ผลการตอบรับออกมาดีมาก

จนขยายผลโดยนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงกลุ่มหนึ่งออกหนังสือชื่อ "มหาวิทยาลัยที่ไม่มีคำตอบ" เป็นผลให้ ดร.ศักดิ์ ผาสุขนิรันดร์ อธิการบดีสั่งลบชื่อนักศึกษาแกนนำ 9 คนออก ซึ่งทำให้เกิดการประท้วงจนนำไปสู่การชุมนุมในวันที่ 21 และ 22 มิถุนายน ที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ท้ายสุด ดร.ศักดิ์ ต้องยอมคืนสถานะนักศึกษาทั้ง 9 คน และดร.ศักดิ์ ก็ได้ลาออกไป (เนื้อความจาก wikipedia)

ป่าไม้และสัตว์ป่า มิใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้เราทั้งผองผู้ซึ่งเกิดมาบนโลกใบนี้ ทั้งเป็นรางวัลหากเราเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างยั่งยืน และเป็นโทษมหรรถ์หากเราช่วงชิงและเอาเปรียบธรรมชาติ จะเห็นได้จากบทเรียนอันยิ่งใหญ่หลากหลายที่ผ่านเข้ามาให้ได้ยินได้ฟัง ได้รู้ได้เห็นตลอดช่วงชีวิตของเรา

อย่าให้คนรุ่นต่อไปจารึกในประวัติศาสตร์ของชาติว่า "คนรุ่นเราคือผู้ที่ละเลย เห็นแก่ได้ และสร้างมรดกอันเลวร้ายไว้ให้แก่พวกเขา"

และนี่คือเนื้อความบางส่วนของหนังสือประวัติศาสตร์ "บันทึกลับจากทุ่งใหญ่" ซึ่งมีส่วนในการเขย่ารัฐสภาไทยในยุคนั้น ให้ได้เห็นถึงพลังของการเห็นความสำคัญของป่า ของผู้คนในยุคนั้นสมัยนั้น

จากบทความของนายเย็น การดี (เจ้าหน้าที่ป่าซึ่งเป็นกำลังสำคัญผู้หนึ่งในการเข้ไปจับกุม ผู้ฝ่าฝืนกฏหมายที่ทุ่งใหญ่คราวนี้) ซึ่งลงใน สยามรัฐรายวัน ฉบับวันที่ ๒๓ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๑๕ ข้อความตอนหนึ่งมีดังนี้

"สองวันที่ผมได้ไปพักผ่อนหาความสำราญใจอยู่ที่ไร่ของเพื่อน ได้พบว่ามีรถจี๊บตรากงจักรขับเข้าไป เพื่อทำการล่าสัตว์ในเขตตำบลนาสวย ซึ่งไปถึงโป่ง "ตะเลอะเชอะ" มีรถจีบเข้าไป ๔ คัน สังเกตุผู้ที่อยู่บนรถแต่ละคนดูท่าทางมากไปด้วยยศแทบทั้งสิ้น ถามเพื่อนผมดูเขาบอว่าพวกนี้มากันหลายเที่ยวแล้ว โดยใช้อิทธิพลของสี ใช้ความใหญ่ของยศและตำแหน่ง เข้าไปล่าสัตว์พวกพรานชาวบ้านที่เคยนำคณะนี้เข้าไปล่า เล่าว่ารถจี๊ป ๔ คัน ยิงกันเที่ยวละยี่สิบตัวบ้าง สามสิบตัวบ้าง มีทั้งกวาง เก้ง วัวแดง และกระทิง ยิงแล้วก็ทิ้งขว้างอยู่ในป่านั้นหละ เพราะไม่มีปัญญาจะขนออกมาหมด ผมถามเขาว่า แล้วพวกเหล่านั้นเขาไม่กลัวตำรวจป่าไม้จับเอาหรือ พรานกลับพูดว่า คุณเห็นรถและได้ยินชื่อยศของคนเหล่านั้นแล้วมิใช่หรือ กฏหมายสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่ามีผลใช้บังคับแต่กับประชาชน และตาสีตาสาเท่านั้นเองดอกหรือ"

นับเป็นเหตุการณ์เมื่อ ๘ ปีก่อนโน้น แต่ข่าวหาได้ครึกโครมเหมือนทุกวันนี้ไม่ กรมป่าไม้ได้เล่าเรืองราวขึ้นไปตามลำดับขั้นแล้วเรืองก็เงียบหายไป จนกระทั้งสมัย ฯพณฯ จอมพลถนอม กิติขจร เป็นนายกรัฐมนตรี ฯพณฯ ได้โปรดบันทึกสั่งการไว้ว่า

"การไปล่าสัตว์โดยมิได้ขออนุญาติถูกต้องตามกฏหมายนั้น เป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้องแลไม่สมควรที่ทหารจะพึงกระทำ เพราะนอกจากจะเป็นการผิดกฏหมายซึ่งควรได้รับโทษจำคุกหรอืปรับหรือทั้งจำทั้งปรับ ตลอดจนอาจต้องถูกปลดออกจากประจำการด้วย"

จากเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงให้เห็ฯว่าบันทึกนี้เป็นเพียงตัวหนังสืออยู่บนเศษกระดาษแผ่นหนึ่ง และพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า ๒๕๑๓ ก็คือกระดาษชำระปึกหนึ่งนั่นเอง

อ่านเพิ่ม >> https://board.postjung.com/1067118.html