เรื่องของคนบ้าโมเดล

สมัยก่อน โมเดลพลาสติก เขาจะสร้างจะเล่นเพื่อจำลองจากสิ่งที่มีอยู่ในโลกจริงและต้องมีรูปมาอ้างอิงด้วย ซึ่งเป็นการยากและมักจะตัดสินได้ลำบากเพราะมันเหมือนๆกันหมด

เดี๋ยวนี้พ้นสมัยแล้ว นอกจากว่าจะมีคนทำเพื่อเอาไว้เป็นอุปกรณ์การเรียน แสดงตามพิพิธภัณฑ์

มาในยุคนี้ คนทำโมเดลเริ่มมีความคิดมากขึ้น ผันแปรไปตามยุคสมัย มีลุกเล่นหลากหลาย บ้างก็ทำในสิ่งที่ไม่มีอยู่ในโลกนี้

สมมติเหตุการณ์ขึ้นมา หรือไม่ก็สร้างคล้ายฉากจำลอง ให้สิ่งที่ทำขึ้นมา อยู่ในท่ากำลังเคลื่อนไหว ถูกยิง ถูกทำลาย ต่อสู้

อย่างเช่น ซากยานพาหนะ อุบัติเหตุ ด้วยจรรยาบรรณ ไม่อาจทำจำลองจากของจริงได้ เขาจึงสมมติเหตุการณ์ แล้ววางซากยานพาหนะลงไป จัดท่าทางให้สมจริง โมเดล ของเล่น พังๆ แตกๆหักๆ นี่ดีมากที่จะทำในแนวนี้ ต่างประเทศนิยมกันมาก เขาเรียกว่า wrecking model

ส่วนงานเรื่องเกษตรศาสตร์ ในไทยเรานิยมทำจำลองเรื่องเกษตรทฤษฎีใหม่ เราต้องรู้จักการเจริญเติบโตของพืชแต่ละชนิด รู้จักลักษณะของพื้นดิน น้ำ ลมพัด ไฟลุก ฝน สัตว์ชนิดต่างๆ พยายามเลียนแบบของจริง โดยเฉพาะการจัดสวน

แต่ตอนนี้ ข้าขอบริจาคโมเดล เรือ เครื่องบิน จากพวกเจ้า สีกาวพู่กัน มาสร้างต่อให้เสร็จ  บางงานขอไว้ บางงานจะยกให้พวกเจ้าไปจัดแสดง

บันทึก