บารัค โอบามา : ประธานาธิบดีคนที่ 44 และ คนปัจจุบัน
ประธานาธิบดีผิวสีรายแรกของอมริการายนี้เคยรับเงินไม่ใช่ก็ใกล้เคียงค่าแรงขั้นต่ำ เมื่อครั้งทำงานเป็นเด็กตักไอติมที่ร้านบาสกิ้น รอบบิ้น ในสมัยที่เขาเรียนมหาวิทยาลัย นอกจากนี้ประธานาธิบดีรายนี้ยังเคยเป็นเด็กเสิร์ฟ ช่างทาสี และ ทำงาน
ใน ไซต์ก่อสร้างอีกด้วย
โรนัลด์ เรแกน : ประธานาธิบดีคนที่ 40
อดีตประธานาธิบดี และ ดารา ฮอลลีวูด เริ่มทำงานเป็นไลฟ์การ์ดตั้งแต่เขายังเรียนอยู่มัธยมปลาย ก่อนที่จะได้ทุนส่วนหนึ่งสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่อิลินอยจากการเป็นนักอเมริกันฟุตบอล ทำให้เขาต้องล้างจานเป็นงานพาร์ทไทม์ เพื่อหาค่าใช้จ่ายส่วนที่เหลือ
เจอร์รัล ฟอร์ด : ประธานาธิบดีคนที่ 38
ประธานาธิบดีคนที่ 38 ทำงานพิเศษตั้งแต่เรียนอยู่มัธยมปลาย ด้วยการเป็นเด็กย่างเบอเกอร์ และ ช่วยทาสีในร้านอาหารเล็กๆ ของพ่อเลี้ยงของเขา เขายังเลือกที่จะปฏิเสธข้อเสนอของทีมอเมริกันฟุตบอลชื่อดังอย่าง กรีนเบย์ แพกเกอร์ และ ดีทรอยท์ ไลออน ในการเป็นนักกีฬาอาชีพ แต่เลือกรับงานพาร์ทไทม์เป็นโค้ชอเมริกันฟุตบอลที่ Yale เพื่อที่จะได้มีโอกาสเรียนต่อใน Laws School ที่นั่น
เฮอร์เบิร์ต ฮูเว่อร์ : ประธานาธิบดีคนที่ 31
ประธานาธิบดี รายนี้หากินทุกอย่างในสมัยเรียนตั้งแต่ขายผงซักฝอกจนถึงจัดคอนเสิร์ต เพื่อที่จะช่วยให้เขาเรียนจบ โดยหลังจากที่จบมาแล้วเขาก็เคยทำงานเป็นคนเข็นรถในเหมืองใต้ดินอีกด้วย
ริชาร์ด นิกสัน : ประธานาธิบดีคนที่ 37
ริชาร์ด นิกสันเป็นอีกหนึ่งประธานาธิบดีที่ไม่ได้เกิดมาร่ำรวย เขาต้องตื่นแต่เช้าแทบทุกวันเมื่อตอนเป็นเด็กเพื่อไปหาซื้อสินค้าของชาวไร่ชาวนามาขายที่ร้านของชำในปั้มน้ำมัน แต่ทุกอย่างก็ดีขึ้นเมื่อเขาได้รับทุนจากมหาวิทยาลัย Duke ให้เข้าเรียนในโรงเรียนกฎหมายที่นั่น
ลินน์ดอน จอห์นสัน : ประธานาธิบดีคนที่ 36
ประธานาธิบดี จอห์นสัน หรือที่รู้จักกันในนาม LBJ ที่เป็นประธานาธิบดี ต่อจาก JFK ครั้งหนึ่งเคยทำงานเป็นคนงานสร้างถนน หลังจากเขาจบมัธยมปลาย และยังไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิต
จิมมี่ คาร์เตอร์ : ประธานาธิบดีคนที่ 39
จิมมี่ คาร์เตอร์ ประธานาธิบดี สหรัฐ ที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพในปี 2002 นั้น เริ่มทำงานในไร่ถั่วของพ่อเขาตั้งแต่ที่เขาอายุได้ 10 ขวบ
บิลล์ คลินตัน : ประธานาธิบดีคนที่ 42
แม้ว่าประธานาธิบดี คลินตัน จะได้รับการสนับสนุนจากคุณแม่ที่เป็นพยาบาล และ พ่อเลี้ยงที่เป็นดีลเลอร์ ขายรถยนต์บิวอิค รวมถึงได้รับทุนค่าเล่าเรียนบางส่วนสมัยเรียนที่ Georgetown แต่เขาก็เปิดเผยในชีวประวัติส่วนตัวว่า เขาต้องกังวลว่าเขาจะไม่มีเงินพอเล่าเรียนจนจบ...จนกระทั่งเมื่อได้งานพิเศษเป็นเสมียนจึงหายใจคล่องขึ้น
จอร์จ บุช ซีเนียร์ : ประธานาธิบดีคนที่ 41
แม้จะเป็นที่รู้กันดีว่าตระกูล บุช เป็นตระกูลที่ร่ำรวย แต่ว่าบุชผู้พ่อก็เคยทำงานเป็นเสมียนในบริษัทขุดเจาะน้ำมันมาก่อนเพราะเขาอยากทำอะไรด้วยตนเอง แต่ก็ทำได้ไม่นานนักเพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ไปร่วมก่อตั้งบริษัทน้ำมันกับเพื่อนจนประสบความสำเร็จ
เป็นไงครับ...อ่านแล้วพอจะมีกำลังใจสู้ชีวิตกันต่อไหม ถ้าคนเหล่านี้เป็นตัวอย่างของการปีนป่ายจากจุดล่างสุด สู่จุดสูงสุดได้ ทำไมเราจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นไม่ได้ล่ะครับ และที่สำคัญ...อย่าดูถูกงานครับ เพราะ ถ้าเราขยันทำงานที่สุจริตแล้วล่ะ ไม่ว่าจะเป็นงานเล็กงานน้อยขนาดไหน แต่งานเหล่านั้นก็จะพาชีวิตเราไปข้างหน้าเสมอ ไม่เชื่อก็ให้นึกถึง 9 ประธานาธิบดีเหล่านี้ไว้ครับ
สาระ เกร็ดน่ารู้
