Hello ใครเคยกินโซจูและบ้างก็คงจะรู้สึกเหมือนผมโรจูของเกาหลีก็เหมือนเหล้าขาวดีๆของไทยนี่แหละแต่ไม่ใช่เหล้าขาวเร็วๆนะเป็นแบบเหล้าขาวผสมเพื่อลดดีกรีน้อยลง นั่นเอง

 

 

โซจู ถือว่าเป็นเหล้าที่ เรารู้จักกันดี ถ้าเราเป็น

คอซีรีเกาหลี.. เพราะ เวลาพระนางไปฉลองสั่งโซจู เราดูซีรีย์ เกาหลี ยุคปัจจุบัน เรื่องไหนเรื่องนั้น ก็จะต้องมีฉากไปกินโซจู

เรามาดูความแตกต่างของ โซจู และเหล้าขาวไทย ซึ่งจะแตกต่างกันจริงๆก็ตรงดีกรีนี่แหละครับ

โซจู จัดเป็นวอดกาชนิดหนึ่ง เป็นเหล้าที่ชาวเกาหลีที่นิยมดื่มกันในทุกเทศกาล หรือแม้จะไม่มีเทศกาลก็ตั้งวงดื่มกันเป็นปกติ มีลักษณะใส ไม่มีกลิ่น รสขมอมหวาน ซึ่งเป็นผลจากการกลั่นจากข้าว มันเทศ หรือมันฝรั่งหมัก มีปริมาณแอลกอฮอล์อยู่ที่ประมาณ 17% - 45%

ภาพจำของโซจูคือเครื่องดื่มใสแจ๋วบรรจุในขวดสีเขียวใส ปัจจุบันมีการเสริมแต่งกลิ่นรสของผลไม้ชนิดต่าง ๆ เข้าไป เช่น ส้ม แอปเปิ้ล ฯลฯ ทำให้ดื่มง่ายขึ้น

เหล้าขาว จัดเป็น White Rum ชนิดหนึ่งทำมาจากน้ำตาลอ้อยคุณภาพดี จึงทำให้มีกลิ่นหอม นุ่ม และมีรสชาติต่างจากเหล้าใสไร้สีอื่น ๆ ปริมาณแอลกอฮอล์อยู่ที่ประมาณ 35-40% แต่มีบางยี่ห้อที่ผลิตให้มีดีกรีสูงมาก ๆ ถึง 75.50% ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อความปลอดภัยระดับแอลกอฮอล์ควรอยู่ระหว่าง 35 - 40 ดีกรี 

โดยเหล้าขาวต้องปราศจากเครื่องย้อม หรือสิ่งผสมปรุงแต่งอื่นนอกจากน้ำ 

ประวัติที่มาของเหล้าขาวไทย การต้มเหล้าของคนไทยเกิดขึ้นครั้งแรกในสมัยที่กลุ่มชาวจีนอพยพมาอยู่เมืองไทย

คนไทยเริ่มรู้จักดื่มสุราจากโรงต้มกลั่นที่เรียกว่า “เหล้าโรง” ตั้งแต่ปลายสมัยอยุธยา จนถึงกรุงรัตนโกสินทร์นั่นเอง

 

ซึ่งตามที่ผมอ่านมาในอินเทอรเน็ตเขาบอกว่า เป็นเหล้าชนิดเดียวที่คนเกาหลี สามารถเข้าถึงได้ง่าย เพราะราคาไม่แพง และรัฐบาลก็สนับสนุน โซจูเป็นเหล้าที่มีประวัติมายาวนาน

 

 

คำว่า ‘โซจู’ (소주) มีความหมายถึงเหล้าเผา (Burned Liquor) เนื่องจากกรรมวิธีการผลิตที่ต้องกลั่นด้วยอุณหภูมิที่ค่อนข้างสูง โซจูในแบบดั้งเดิมเริ่มจากการหมักของเหลวจากข้าวหรือแป้งด้วย ‘นูรุก’ (Nuruk) หัวเชื้อสำหรับหมัก ซึ่งเป็นยีสต์ธรรมชาติ เป็นเวลาประมาณ 15 วัน จนได้ของเหลวปริมาณแอลกอฮอล์ไม่แรงมาก แล้วจึงนำไปกลั่นใน ‘โซจูโกริ’ (Soju Gori) ซึ่งเป็นอุปกรณ์ดั้งเดิมสำหรับการกลั่นในเกาหลี (แต่ปัจจุบันปรับมาใช้หม้อต้มกลั่นสมัยใหม่แล้ว) จนได้ออกมาเป็นเหล้าโซจู โดยทั่วไปโซจูมักมีปริมาณแอลกอฮอล์อยู่ระหว่าง 20-40 ดีกรี และมีรสขมอมหวาน

 

ในสมัยเริ่มแรกนั้น โซจูแบบดั้งเดิมเป็นเหล้าใสดีกรีค่อนข้างสูงที่กลั่นจากข้าวขาวบริสุทธิ์เพียงอย่างเดียว ซึ่งเป็นส่วนผสมที่มีราคาแพงและเป็นที่ต้องการ ดังนั้นโซจูจึงถือเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย โซจูได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วในหมู่ชนชั้นสูงผู้ร่ำรวยซึ่งชื่นชอบโซจูมากเสียจนติดเหล้าอย่างหนัก ส่งผลให้รัฐบาลสั่งห้ามผลิตโซจูในปี 1375 แต่กระนั้นการบริโภคและการผลิตเหล้าโซจูก็ยังดำเนินต่อไปอย่างลับๆ ภายในครัวเรือน รวมถึงธุรกิจเหล้าเถื่อนโซจูแบบดั้งเดิมเป็นเหล้าใสที่กลั่นจากข้าวเพียงอย่างเดียว จนเมื่อญี่ปุ่นยึดครองเกาหลีใต้ ซึ่งเริ่มตั้งแต่ปี 1910 การปันส่วนข้าวและเก็บภาษีทำให้แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากข้าว ยิ่งเมื่อเกิดภาวะขาดแคลนข้าวในช่วงสงครามเกาหลี จึงทำให้รัฐบาลมีคำสั่งห้ามผลิตเหล้าจากข้าวอย่างเป็นทางการในปี 1965

 

นั่นเป็นข้อจำกัดที่ทำให้ผู้ผลิตโซจูหันไปใช้วัตถุดิบทางเลือกอย่างแป้ง, ธัญพืช, ข้าวสาลี, มันเทศ หรือแม้กระทั่งมันสำปะหลังแทน รวมถึงปรับกระบวนการผลิต ทำให้โซจูเจือจางและมีดีกรีต่ำลง ส่งผลให้โซจูมีบุคลิกรสชาติที่แตกต่างหลากหลายกันไปตามวัตถุดิบและกรรมวิธีผลิต ซึ่งในที่สุดคำสั่งห้ามของรัฐบาลที่ห้ามผลิตโซจูจากข้าวก็ถูกยกเลิกในปี 1999 แต่เมื่อนักดื่มมีความคุ้นเคยกับเหล้าแบบใหม่นี้กันแล้ว และผู้ผลิตเองก็พอใจกับกรรมวิธีซึ่งช่วยประหยัดต้นทุน ก็ได้มีการปรับสูตรโดยหันมาใช้ข้าวเป็นส่วนผสมเพียงบางส่วน จนกลายมาเป็นมาตรฐานของโซจูสมัยใหม่ดังที่เรารู้จักกันอยู่ในปัจจุบัน

  ซึ่งปัจจุบันเราจะเห็นว่าซีรีย์เกาหลีนั้นแหละหลายไปทั่วโลก และสื่อความบันเทิงนี่แหละที่เป็นสื่อที่เผยแพร่วัฒนธรรมเกาหลี การแต่งตัว แบบอันบก หรือ เหล้าของเกาหลีก็คือโซจู

ทุกอย่างมีเรื่องราวมีที่มา และที่มาจะขายได้หรือไม่ก็อยู่ที่การปรุงแต่ง ผสมผสานกับความบันเทิงซึ่งเรียกว่าโฆษณาแฝงเพื่อให้คนเข้าถึงได้ง่ายและติดหูติดสมอง ก็จะทำให้สินค้านั้นสามารถอยู่ในใจของคนที่เสพได้นั่นเอง

ระหว่างโซจูและเหล้าขาวไทย

เราจะเห็นว่าโซจูได้รับความนิยมมากกว่า เพราะมันอยู่ในสื่อบันเทิง

ส่วนของไทยนั้นไม่ได้สนับสนุน ในการดื่มเหล้า จริงหรอเราจึงไม่เห็น ละครหรือหนังไทยมีการดื่มเหล้าขาวกันนั่นเองส่วนมากจะเป็นเหล้านอกวอดก้าพวกโน้น นะครับ 

เพราะคนไทยยังมองทุนนิยมมาอันดับ 1 คือถ้าดื่มเหล้าขาวหมายถึงพวกแรงงานชนชั้นล่าง

แต่ถ้าดื่มเหล้านอกหมายถึงคนรวยคนมีตังค์

 

แต่ในสื่อเกาหลีนั้นไม่ว่าคนจนคนรวยก็จะดื่มโซจูกันทั้งนั้นมันเลยไม่เห็นถึงความแตกต่างอย่างนั้นโซจูจึงเข้าถึงได้ง่ายกว่านั้นเอง

ขอบคุณข้อมูลภาพ